bedankt voor de waarschuwingen!
Ik wist helemaal nietd at de witte lijn pas na maanden verbreed zou zijn! En ik maar gerust zijn dat zolang de witte lijn niet breder wordt het allemaal ok is.
OK, temperatuur hoef, pulsatie en gevoelig lopen zijn dus betere indicaties!
Hij loopt natuurlijk wel heel wat af, steeds achter de grote paarden aanhollen die rondcrossen

Ik heb beereke van december 2006 al bij ons en hij heeft altijd op lang gras gestaan, ook in het voorjaar.

Dan heb ik, of beereke, gewoon mazzel?

Eva Saegerman schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 13:50:

het kan vanaf dàt moment al aan 't sluimeren zijn, mijn merrie had ik ook al bijna 5 jaar voor ze de eerste "aanval" kreeg, al die tijd zonder problemen op de weiden gestaan, zomer en winter...........ook galoperen, heuvel op en af, pràchtige hoeven...........totdat..........in onze landen is elk paard een potentiëel slachtoffer van "laminites"

Annemieke B schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 11:39:

Laatste keer dat we zijn gaan wandelen, dat was vorige week zaterdag (20/10), ging het goed. Hele wandeling naast haar gelopen en stukjes gedraven, hetgeen vlot ging. De laatste km was ik zo moe (veel moeten lopen-joggen) dat ik mij even heb laten vervoeren, ook om te zien of dat verschil zou uitmaken. Toen hebben we half minuutje gedraven en tging heel goed.

Sinds 20/10 niet meer buiten gaan wandelen, alleen in de bak gereden, daar waar ze super op loopt. Ik weet dus niet hoe ze het nu stelt op het harde. Dit weekend ga ik nog eens buiten en dan merk ik het wel. Op de wei galopeert en draaft ze allezins vrolijk rond, en maakt ze vele bokkensprongetjes uit plezier als ik er aan komt, dus een ongelukkig paard met pijn lijkt ze me niet.


Te hopen dat het zo ook is op het verharde

Eva Saegerman schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 13:56:


Eva, ik bedenk net, de schrijfster van www.safergrass.org (goeie site over fructaan en laminitis ed.!) vertelt dat ze dagelijks haar paarden even over het harde meeneemt, ze laat draaien op het beton en zo om snel te zien of er beginnende of verergerende gevoeligheid is die dag. Moeilijk draaien op vlak beton is voor mij ook echt een duidelijk teken van inflammatie in de hoeven.
Aan de hoeven zelf zie je niks hoor, wel de pulsaties, daar heb ik trouwens een jaar lang elke dag naar gevoeld, maar nu ben ik het kotsBEU en voel ik niet meer. Ik kijk enkel nog hoe ze in de stal (betonvloer) maneuvreert als ze komt eten.
Ik dacht ook dat mijn paarden niet gevoelig waren voor bevangenheid, haha. Nu is er hier geeneen ooit bevangen geweest in de klassieke zin, pootjes vooruit en zo, maar ik denk wel dat de soms erge gevoeligheid wel degelijk laminitis is, veroorzaakt door wat? Daar is over te discussieren bij ons, maar er zijn momenten geweest dat er niks veranderde behalve het gras/hooi, en dat dat invloed leek te hebben.

Groetjes,

Spirithorses schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 10:51:


Daar ligt het totaal niet aan!!!!!!!!!!!!!! ons paard wordt heel heel heel gewendend aan het gras gewoon gemaakt. Dit begint zelfs met 10 min à een kwartier per dag. Dus dat kan het absoluut niet zijn. En toch blijft ze in het voorjaar veel koliekgevoeliger!!! raar raar....

Eva Saegerman schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 13:50:


Ik denk dat je met dat gras gras gras gras, heel goed zit. Hier ook een oude shetty, het hele jaar al op de wei met een Falabella en een Andalusier-veulen.
Veel gras, hoog het klaver en geen enkel teken van HB. Ja ik heb ook mijn hart vast gehouden, wanneer gaat het fout??
Het gaat fout op het moment dat je ze ook nog maar eens wat lekkers er bij gaat geven. Dat is sinds dit jaar MIJN overtuiging.

Nils en Olly

Jacqueline v d Berg schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 12:55:


Dus vitaminen kunnen alleen maar bestaan in diepvriesgroenten, en niet in verse groenten, omdat de temperatuur die nodig is voor het behoud van de vitaminen niet wordt bereikt? Interessante theorie.


Nee, onze koelkast ook niet. Dus zijn de vitaminen van de groenten in de koelkast weg?


"Iets" zal er wel inzitten? Alles zit er in, want het is nog steeds gras. Je kan niet zomaar iets weghalen, want dan is het geen gras meer. Het gras groeit niet meer door de lage temperatuur, maar voor de rest is het gewoon nog steeds gras.


Als je naar de buik kijkt wel. Maar de meesten hier weten wel dat je de dikte van het paard beter kan afleiden door naar de ribben te kijken of zo.


Daar gaan we weer.
1) Het paard is voor zijn vitaminen nauwelijks afhankelijk van zijn voeding. De meesten maakt het zelf. De enige vitaminen die het uit gras moet betrekken zijn D en E, en zelfs dan nog geldt dat D ook nog zelf door de huid wordt aangemaakt onder invloed van zonlicht.

2) Eenzijdig is niet het criterium. Mensen hebben een veelzijdige voeding nodig, maar dat betekent dan niet dat dit ook voor alle dieren zo is. De natuur zit vol met dieren die uitstekend gedijen bij een volstrekt eenzijdige voeding. (Waarom doet dit me denken aan eucalyptusbladeren?)

3) Zelfs voor mensen geldt dat het belangrijk is om groente te eten, maar dat dit niet betekent dat je zoveel mogelijk verschillende groenten moet eten. Vitamine C is vitamine C, of je dat nou uit bananen haalt of uit appels doet er gewoon niet toe. Als je ergens woont waar bananen groeien, prima, dan eet je bananen, maar als je ergens woont waar alleen maar appels groeien dan hoef je nog steeds niet bang te zijn dat je iets tekort komt. Voor paarden is dat niet anders. In de natuur groeien vele dingen die ze in de wei niet kunnen krijgen, maar dat betekent niet dat ze dus een tekort krijgen).

En last but not least, ik mis nog steeds het empirische bewijs dat een paard niet van gras kan leven.

Frans Veldman schreef op maandag 29 oktober 2007, 17:14:




Grappig gezien je net geschreven stukje....
Want waar blijft dan die voedingswaarde als het bevroren is ???
Die kon toch niet plotseling weg zijn ?

Nick
Met geweld kan men een hoop bereiken.
Met geduld , liefde en belonen veel meer.

Frans Veldman schreef op woensdag 31 oktober 2007, 13:07:


Verse groenten verliezen wel degelijk hun voedingswaarde vanaf het moment dat ze van het land komen. Dus jouw verse groenten in de koelkast die je in de supermarkt hebt gekocht hebben zeker minder voedingswaarde dan diepvriesgroenten die meteen na plukken worden ingevroren....

Frans Veldman schreef op woensdag 31 oktober 2007, 13:07:


Nee, dat zeg ik niet.
Vitaminen zijn zeker volop aanwezig in verse groenten als ze op het juiste tijdstip geoogst worden. Te late oogst gaat ten koste van de kwaliteit.
Vitaminen gaan zeker wel verloren door verkeerde invriesmethodes en/ of verkeerde bewaring.
Telkens bevriezen en ontdooien vernieteigen de vitaminen inderdaad.

Ja, inderdaad, sowieso zijn de "verse"groenten uit de supermarkt al qua vitaminengehalte van slechte kwaliteit vanwege de tijd die er tussen de oogst en de uiteindelijke cosumptie zit.
Hoe langer je groenten bewaart, hoe minder vitaminen erover blijven.
Beter daarom zelfs vaak diepvriesgroenten eten die direct na de oogst onder ideale omstandigheden (lees: zeer lage temperaturen) worden ingevroren.
Laat deze ontdooien tuusentijds en er gaan weer veel vitalinen verloren....

Zie mijn uitleg over "oogsttijd"

Ja absoluut
Helaas is dit gewoon niet waar. Idd vit c is vit c, maar in bananen zitten andere voedingstoofen in dan in appels, zie voedselpiramide over het nut van gevarieerde voeding.

Voor paarden is dat niet anders. In de natuur

Heb het anders ervaren, toch tekorten door alleen gras te laten eten.

Ja, kan wel ,zeker wel, maar in het wild zoekt een paard zijn kostje bijelkaar en zoekt / eet wat het nodig heeft.
Opgesloten op een wei kan het heem goed zijn dat niet alles voorhanden is wat een paard nodig heeft.

nog ff toevoegen:
bepaalde vitaminen gaan kapot door bijvoorbeeld vriezen, koken, of door blootgesteld te worden aan zuurstof....

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 31 oktober 2007, 14:30:


Geldt dat ook voor levend gras en hooi?


Eenmaal geoogst wel, maar als het nog op het land staat?


Dus zonder bananen kun je volgens jou niet leven? Toevallig eet ik geen bananen, maar ik leef nog steeds.

Enne, dat gevarieerde voedingsverhaal is van toepassing op mensen, niet op dieren.


Wat heeft een paard dan nodig dat niet in gras zit? Ik heb die vraag al vaak gesteld maar nog nooit antwoord op gekregen...

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 31 oktober 2007, 14:32:


Gelukkig maakt het paard praktisch alle vitaminen zelf aan. Zolang je het paard zelf niet invriest of kookt werkt dat geweldig goed.

Frans Veldman schreef op woensdag 31 oktober 2007, 17:24:


Voor alle levende gewassen alleszins, de kwaliteit wordt zichtbaar slechter naarmate de winter (herfst) vordert. Het verkleurt, vergeelt....
De voedingswaarde vermindert met de duur van de winter.
Kijk naar alle gewassen, als je die zou laten staan om ze pas in de winter te oogsten,(behalve spruiten ed) t zou ni gaan.

De samenstelling van de voedingswaarde ligt anders, voedingswaarde ligt lager dan gras in het voorjaar, in volle groei zijn alle planten het voedzaamst en boordevol vitaminen.
Je merkt het ook aan de paarden, aan hun mest, van fructaan ed merk ik niet zoveel, maar o wee als het mei is, dan is het oppassen geblazen (bij Player) . Merk gewoon dat ze de opstoot van het gras dat blijkbaar veel rijker is niet goed kan verwerken en diarree krijgt. Nooit in de andere seizoenen.
Wb vitaminegehalte, tis mijn gezonde verstand in combinatie met beetje kennis ter zake die me dit ingeeft.
Ik voer sowieso op het oog, merk gewoon als het terugloopt.

Weet niet waar je dat haalt. Wie zegt dat je zonder bananen niet kunt leven?
Gevarieerd voeding is voor de mens belangrijk, meer heb ik niet gezegd. Bananen en appels zijn gewoon niet hetzelfde. Dat is alles.

Op een ander manier ja, paarden eten graag verschillende soorten gras maar ook eikenbladeren, wilgentakken. Dieren in de natuur zoeken zelf wat ze nodig hebben, in gevangenschap ontnemen wij hen die mogelijkheid en veel weilanden kunnen wel eens tekort schieten. En dan is het ene paard noghet andere niet. Wat bij de ene perfect gaat, lukt bij de andere niet. Het is niet altijd een exacte wetenschap.

verschillende soorten gras, takken, bladeren, ze eten wat ze nodig hebben en wat ze vinden in de natuur. Als het niet voorhanden is, zoals hartje winter, zullen paarden in de natuur tijdelijk tekort komen, dat is de natuur nu eenmaal.