Er is een paar maal gevraagd waar je hooi op de giftige alkaloïden en/of het voorkomen van JKK erin kunt laten onderzoeken.
Daarvoor kun je terecht bij de Gezondheidsdienst v. Dieren (GD):
http://gd.ziezo.biz/pls/docs/download/hrjacob.htm

Groeten, Egon

e m kraak schreef op woensdag, 18 augustus 2004, 23:10:


Hoi,
Ik heb ooit dacht ik ergens gelezen dat JKK in kuilgras NIET giftig meer is. Maar weet jij of dit waar is?

En nu heb ik met strooizout mooi allemaal verdorde en al half verrotte planten gekregen. Soms zelfs niet of nauwelijks meer te vinden.
Maar dan mijn nieuwe probleem nu? Is dat bruine restje wat overblijft ook nog giftig? Ik vermoed haast van wel, maar ik kan het zelf al bijna niet meer vinden. Dus de kans dat Isabella het nu eet is volgens mij nog groter dan wanneer het vers is. Wie o wie weet hier het antwoord op?

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 8:21:


Dat weet ik niet... ik wil ik graag horen waarom niet, voor ik het geloof. Ik zie niet de logica, omdat de plant vers giftig is, gedroogd giftig is, alle delen giftig zijn en het stuifmeel zelfs nóg giftiger is.

Wel heb ik gisteren wat dingetjes van Wageningen gelezen, waar studenten met JKK bezig zijn. Vooral interessant vond ik de constatering dat de aanmaak van giftige stoffen (behalve jacobine) niet gelijk op gaat met groei, in de zin dat een kleine plant als geheel even giftig is als een grote... toen dacht ik: "zijn die rozetten dan nog veel meer geconcentreerd giftiger", maar dat stond er niet bij helaas.


Niet te vinden lijkt me prima toe :)


Hoe groot is de kans dat Isa het eet als je het zelf niet meer kunt vinden? Waarom acht je die kans groter?
Het blijft naar mijn idee (gok) geconcentreerd gif.

Toch moet me iets nogmaals van het hart. Dat stukkie waar je pony op woont is 400m² - 10x40 dus, de helft van een korte dressuurbak. Dat is minstens 6x te klein! Dus te intensief. Vandaar een supergroeiplek voor o.a. JKK. Daar kom je dus zo de eerste 20 jaar niet vanaf.
Wat ik zou doen (want je gaf ook al aan dat samenwerking met andere hobbydierenhouders daar niet mogelijk is) is van dat stukkie waar Isa staat zandbak maken en - houden, en dus jaarrond voeren. Lijkt me de enig logische manier in die situatie.

Groeten, Egon

e m kraak schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 10:53:

Het is 8 x 50 ongeveer .

Maar nog meer zand ... nuh maar niet doen. Ze krijgt op haar uitloopje waar ze merendeels van de tijd op staat al zoveel zand binnen. Ben ik blij dat af en toe het weitje op kan.
Overigens na een paar dagen intensief steken en strooien, heb ik nu bijna geen JKK meer staan. Maar helaas dus in het veld bij de buren en het hooiland staat nog zoveel. Dus ik kan wel bestrijden, maar als die mensen het niet doen ... hoe hou je het dan tegen.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:08:


Hoi Ingrid,

op dat uitloopje staat vast ook gras, ze eet dan zand mee met het gras, en trekt de worteltjes mee. Ik denk dat juist een beetje gras gevaarlijker is dan geen gras. Maar ik begrijp je dilemma hoor. Maar ik denk idd dat je enkel zand hebt, dat ze niet probeert te grazen. Ik zou wel de voerplek verharden, zodat je die regelmatig zandvrij kunt maken.

groeten Esther

Is op zich wel een idee, maar wil ik iets over kwijt.
Ik heb zelf ook een "zandbak" aangelegd zodat de ponies niet altijd op de wei hoeven en toch buiten kunnen zijn. Pas had mijn kleinste koliek, waarschijnlijk zandkoliek (mestonderzoek, echo enz. is uitgevoerd). Vooral shetlanders willen elke grasspriet die per ongeluk toch opkomt verorberen en daarbij komt er in deze situatie ook zand binnen. Ook schrapen die van mij eerst een kuiltje en gaan dan lekker aan het zand likken (vinden ze blijkbaar lekker). Ik zet ze tegenwoordig niet meer op de zandbak maar in de inloopstal. Wanneer je hooi (bij)voert leg dit dan niet zo op het zand, maar op een bestraat gedeelte. Ik ben op internet aan het zoeken geweest voor een alternatief voor zand. Er is wel bodemmateriaal voor bijvoorbeeld buitenbakken (mengt zich wel met het zand) ben er nog niet achter of dit een goed alternatief is.
Groet, Rieneke

Rieneke Roozen schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:25:

. Ook schrapen die van mij eerst

Hoi Rieneke, dat putjes maken wijst vaak op een tekort op mineralen, zeker de sobere rassen zoals Shet en IJslanders hebben snel een tekort aan mineralen, waarom ze dan zand gaan likken weet ik niet, ik vermoed dat er in zand ook wat mineralen zitten. Heb je een rode mineralensteen in je wei of je stal? Er zitten ook nog verschillen in die stenen, ik heb zo een kleine die ze graag likken, en een grote, daar likken ze amper aan. Die kleine mineralensteen is van Pavo meen ik, er staan 3 letters op, maar kan nu niet opzoeken welke letters want de letters hebben ze al op

Groeten Esther

Bedankt voor de tip, ik zal eens op zoek gaan naar eenzelfde liksteen! Ik had er één waar ze totaal niet naar omkeken. Hopelijk is het weer niet zo'n gewoonte geworden waar ze aan vast blijven houden. Ik laat ze voorlopig nog even in de inloopstal staan.... (en op de wei natuurlijk).

Groeten Rieneke

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:08:


niet rot bedoeld hoor, maar ik noem dat dus geen wei...
maar als je niet op het zand voert, dan krijgt ze toch geen extra zand binnen? Ik bedoel natuurlijk wel dat je een deel ervan verhard, liefst met keitjes (vond Xenophon ook al), maar desnoods met betontegels.


Niet, in die omstandigheden.

Esther schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:20:

Eh, ik heb haar al een tijdje hoor. Niet om flauw te doen, maar dit weet ik wel. Er staat geen gras op de uitloop, dat wat er soms doorheen komt haal ik direct weg. Ook de zijkanten. De stal en onder de ruif is verhard en dat veeg ik iedere dag schoon. Alleen bij regenachtig weer loopt ze zand naar binnen onder de hoeven en veeg ik 2x per dag.

Maar dan nog krijgt ze zand binnen. Ze ligt te suffen met haar neus op het zand, of ze zit zelf onder het zand en krabt zichzelf eens. Of een blaadje op het zand, of een pruim of wat hooi dat ze mee gesleurd heeft. Of takken die ik haar 's winters geef, die sleept ze ook door het zand.
We hebben ook ophoogzand erin gedaan (dus wit zand). Daar groeit niet snel gras in.

Groeten,
Ingrid

Esther schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 11:39:

De mijne eet niet zomaar zand. Heeft een liksteen overigens ook. Maar toch in het bos is het kennelijk zo lekker die bos grond. Soms met grote happen als ik niet oplet. Ik heb ook geen idee waarom ze dat steeds doet. Zodra ze de kans krijgt schuifeld ze dat spul naar binnen.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 12:10:


En van dat beetje verdwaald zand krijgt ze zandkoliek? Dan is ze er wel heel erg gevoelig voor, of ik heb er het verkeerde beeld bij

Egon

e m kraak schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 12:07:

Nou ja, ik noem het een weitje. Die uitgestrekte groene vlakte is het ook niet nee, maar ja die hebben we hier bijna nergens. Daarbij zou ik haar niet zomaar op durven te zetten met haar gevoeligheid voor bevangenheid. Ze heeft nu gewoon net wat te knabbelen door de dag heen. Heeft 's nachts een zandbak met stal (met tegels) en heeft continu hooi en stro tot haar beschikking.

Maar zal eens zoeken naar JKK in kuilgras. Heb dat ooit ergens gelezen.

Groeten,
Ingrid

e m kraak schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 12:13:

Dat probeer ik dus ook te ontdekken. Hoe en waar krijgt ze zand binnen?\
Niet omdat de wei kort is. Dat is nl. zwarte grond en als ik de zandtest doe zit er duidelijk wit zand in de mest. En soms meer dan een eetlepel.

Maar zoals ik ooit al vertelde; er vallen pruimen in de uitloop en ik denk dat ze die meer op heeft (rolt lekker voor je neus uit) dan ik vermoed heb.
Maar zo ook met blaadjes, of weet ik veel wat. Misschien toch die enkele sprietjes die opkomen zonder dat ik het zie. Ze staat van de 24 uur per dag ongeveer 8 uur op de "wei". De rest in het zand.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 12:12:


Isabelle het zandmonster dus, maar je schrijft Isabelle eet niet zomaar zand, dus nu moeten we er achter zien te komen waarom ze dat niet zomaar doet. Wat voer je haar precies? Gras en hooi neem ik aan, en ze heeft een liksteen, weet je toevallig wat voor soort liksteen, want er zit serieus verschil in likstenen, en ook in de mineralen die er in zitten. Een witte is enkel zouten, in de rooie zitten ook verschillen, maar ik moet dus even op gaan zoeken waar ik dat lijstje heb. Van die grote rooie blijven mijn paarden ook af, af en toe eens een likkie, maar meer niet. Die kleinere die ik heb,daar hebben ze duidelijk wel behoefte aan. Dus uit te zoeken is welke mineralen er precies in zo een blok zitten.
Een beetje zand binnen krijgen is niet zo erg trouwens, dat zullen die hier ook wel hebben. Met een hele schrale wei krijgen ze eigenlijk snel te veel zand binnen, maar ja een hele vette wei is ook weer verkeerd.

groeten Esther