Zo zeg, dat was even schrikken daarnet!
Puzzle en Charly lopen nog op de zomerwei tot volgend weekend. Maar die wei is redelijk kaal. En Puzzletje begint wat af te vallen. Dus hadden we besloten om wat graan bij te voeren, zodat hij zeker niets tekort komt. (Hooi voeren is logistiek niet haalbaar op die wei )
Dus vandaag met een emmertje voer naar de wei.
Maar Puzzle staat heel erg naar eten. Zodra die een emmer ziet of een zakje hoort kraken wordt hij heel erg opdringerig en doet hij ook lelijk naar de andere paarden. We laten hem dan wachten en vragen hem enkele passen achterwaarts te zetten zodat hij niet 'op' ons komt staan. Hij doet dan wel wat we vragen, maar echt kalmeren doet hij niet. (Ondertussen associeert hij het achterwaarts gaan trouwens ook met voer. Want als ik het hem vraag in een gewone situatie, gaat hij meteen zoeken waar ik het eten verstopt heb, ook al is er geen eten.) En als het te lang duurt naar z'n zin reageert hij zich af op Charly. Of als hij vindt dat hij nu wel genoeg achterwaarts is gegaan, durft hij z'n kont wel eens in onze richting draaien en heb hem ook wel eens weten uitslaan.
Zodra hij dan z'n eten krijgt (nadat hij braaf achteruit is gegaan ) begint hij te schrokken.
Maar vandaag bekwam hem dat niet zo goed. Na een paar happen begon hij vreemd te doen. Liet z'n eten staan en stond te wiebelen op z'n benen. En begon hij ook te kokhalsen en te kwijlen. Plots was de stoere vreetzak heel zielig. (Eigen schuld dikke bult) Ik had voor de zekerheid maar even de DA gebeld (zag er nogal heftig uit) en die zei dat het wel vanzelf zou overgaan en dat we er maar mee moesten stappen. Na een dik half uur stappen begon hij terug handen en zakken te onderzoeken op iets eetbaars, dus neem aan dat de DA inderdaad gelijk heeft gekregen.
Maar ja voor het zelfde geld heeft die gulzigaard morgen weer hetzelfde voor. (En vond dat nou niet bepaald voor herhaling vatbaar )

Heeft iemand misschien een idee hoe we hem dat gulzig gedrag kunnen afleren? We voeren altijd gewoon op de wei en met Charly en Pête geeft dat geen problemen. Die staan ook wel redelijk fel naar hun eten (als ik iets uitdeel) maar als we die achteruit zetten en vragen te wachten dan die doen dat ook gewoon. Eten braaf hun eigen voer op en pas wanneer ik zeg dat het mag. Ik doe met Puzzletje niets anders, maar bij hem pakt dat dus niet.
Dat beest 'leeft' echt voor al wat eetbaar is.
Het eerste wat hij trouwens doet als hij mensen ziet, is met z'n lippen je handen betasten, zien of er niks te bikken valt.

Ans

Ans Jondral schreef op zaterdag 3 november 2007, 19:03:


Wat voeder je? Wij voeren alles goed nat, dan schuift het goed. Ik bedoel, droog voer, wat water er over, mengen en gelijk geven. Niet laten staan gisten

Groetjes,
Elke

Ans Jondral schreef op zaterdag 3 november 2007, 19:03:

Hoe oud is Puzzle ook alweer? Ook bij ons is de jongste, 2,5 , de felste bij het voederen. Volgens mij betert dat wel met het opgroeien. Sela is hier nu de tweedegrootste maar eigenlijk nog een echte kleuter. De anderen paarden zetten haar ook wel terug op haar plaats.

Maar ook wij moet haar elke keer terug "bij bezinning" brengen, eerst achteruit en dan pas eten.

Marianne

ElkeW schreef op zaterdag 3 november 2007, 19:37:


Nu had ik hem een schep krachtvoer gegeven. Pavo met laag eiwitgehalte. (Is eigenlijk Tempête haar voer, speciaal voor eczeemknollies.) Vrij droog, ziet eruit als normale mengeling.
Gewoon op de grond tussen het gras btw, dus niet in een voerbak ofzo.

Anders durf ik ook wel eens een paar kilo wortelen geven of een pavokoek. Maar nu was het dus gewoon krachtvoer.

Gaat hij van nat maken niet nog sneller eten?

Ans Jondral schreef op zaterdag 3 november 2007, 19:54:


Ans het klonk een beetje als een slokdarmverstopping, dat kan ook geewoon botte pech zijn. Buurpaard hier heeft het ook een keer gehad, maar eet nog altijd gewoon wat ie altijd kreeg. Ik zou er niet al te bang van worden tenzij het vaker gebeurt.

Ans Jondral schreef op zaterdag 3 november 2007, 19:54:


Die indruk heb ik hier niet, en ze zijn ook nog wel even bezig met het uitlikken van de emmer, goed voor wat extra speeksel.
Dus uitstrooien in het gras helpt niet tegen het gulzig eten? hmmm moeilijk..
Afzonderen en alleen te eten geven? Dan is er geen reden om alles snel naar binnen te schrokken.

marianne laenen schreef op zaterdag 3 november 2007, 19:52:


Puzzle is nu 2 jaar en 4 maanden. Inderdaad nog een jonkie.
Mijn merries zetten hem spijtig genoeg niet op z'n plek als hij zo doet. Laten hem zijn gang gaan.
Nochtans is Puzzle nog steeds laagste in rang. Maar vooral Pête moet van die drukte niet weten en doet al snel een paar stappen opzij ipv die kleine op z'n plaats te zetten. Als hij echt haar voeten uithangt jaagt ze die wel weg (En maakt hij zich snel genoeg uit te voeten ), maar dat is eigenlijk zelden.
En Pête is er nou ook niet.
Tussen Puzzle en Charly is er meer concurrentie. Zij staat nog boven hem, maar moet heel veel moeite doen om haar positie te behouden. En als hij dan zo hevig doet, blijft ze ook uit z'n buurt.
Dat klein grut mag dus z'n gang gaan.

Esther schreef op zaterdag 3 november 2007, 19:56:


Ja, dat was het inderdaad.
Een vriendin van mij heeft het met haar paarden ook al gehad. (Meerdere keren zelfs. Haar shet was er zelfs bijna in gebleven) Dus die had ik ook al even gebeld om wat info.
Het ziet er in ieder geval heel eng uit. Pony werd ook helemaal apatisch.

ElkeW schreef op zaterdag 3 november 2007, 20:02:


Tja, gulzigheid.
Ik denk dat het vooral door de opwinding kwam en dan willen eten.
Want dat hij echt teveel in één keer heeft willen doorslikken, denk ik niet. Omdat hij het toch wat tussen de sprietjes moet uitzoeken.

Met worteltjes heeft hij het ook hoor. Dat hij stukken weer uit z'n mond laat vallen omdat hij vergeet te kauwen en ze niet doorgeslikt krijgt. (En neemt die natuurlijk meteen een nieuwe wortel )

Met honden kan je nog wel wat tussen het voer doen, dat ze op moeten letten.
Ik zou mijn paard niet op de grond eten geven, vooral de gulzige krijgen dan misschien wel aarde / zand binnen, ze blijven zoeken!
Lijkt mij dat er ook veel verloren gaat, als ze er even doorheen schrappen / lopen.
Ik zou het in een bak doen, ophangen en misschien een grote steen erin, of iets anders,(uiteraard opletten dat het niet iets te klein is wat gevaarlijk zou kunnen zijn) dat ze er omheen moet eten, wat meer moet oppassen.

Je zou het eerst apart kunnen oefenen dat ze rustig is als jij met je voer aankomt, en dan later uitbreiden met een paard erbij.
Ze zeggen altijd genuanceerd aanbieden, en dat uitbreiden naar steeds moeilijkere situaties, probeer eerst wat rust in de situatie te brengen.
Positief gedrag word beloont.

Probeer de ontspanning erin te krijgen, anders eerst vastzetten allemaal.
Je zou verschillende vast maak plekken kunnen maken.

Misschien zit hier wat tussen waar je wat mee kan, ik zou toch "orde" en veiligheid willen hebben.

Groetjes Anita

Hai,
Ook ik heb goede eraringen met iets in de bak leggen, bijvoorbeeld een grote afgeronde steen waar ze dan omheen eten en er mee moeten schuiven om alles te vinden. Ik geef mijn paard nu wat geweekte pulp en moet zeggen dat ze hier goed op moet kouwen meer dan op gewone droge brokken. verder gewoon volhouden met de rust bewaren voordat hij mag eten? succes.