Hallo mensen van paardnatuurlijk!

Bedankt voor de heldere nieuwe pagina over hoefbevangenheid. Ik heb wel nog een paar vragen bij de kopjes Voeding:
- er staat dat groen gras niet goed is. Wat bedoelen jullie met 'groen' gras (is niet alle gras groen of bedoel je jong gras of?)?
- verder staat er dat (alle?) paarden eigenlijk niet meer nodig hebben dan hooi en een goede liksteen. Hoeft/moet een paard (dat hoefbevangen is/is geweest of gevoelig hiervoor) nooit meer in de wei voor de rest van zijn leven of totdat hij genezen is? Dus niet in de wei, maar op een stuk zand en dan hooi bijvoeren?
En wat als je paard geen liksteen aanraakt? Ik heb bij mijn haflinger (die alleen hooi en een rantsoenweitje krijgt) al diverse likstenen geprobeerd, maar hij doet er niks mee. Ik zag hem wel af en toe zand eten, dus toch een gebrek?

Hartelijk groeten,
Greet

G. Verheijen schreef op maandag, 13 september 2004, 13:17:


Graag gedaan!


Paarden eten van nature eigenlijk grassoorten die wat stengeliger en gelig zijn (zoals duingras eruit ziet). Mals groen gras zoals in de west-europese weilanden staat is eigenlijk minder geschikt voor paarden.


Het beste is het eigenlijk zowiezo voor ieder paard om hooi te eten in plaats van gras, maar ja, het is makkelijker en leuker voor ze om in de wei te lopen en ook goed voor de dagelijkse beweging. We laten ze dus het liefste in de wei lopen, tenzij blijkt dat het paard te gevoelig reageert op vers gras. Een paard dat hoefbevangen is is per definitie gevoelig voor vers gras dus moet veiligheidshalve alleen maar hooi krijgen.
Wat er na de genezing moet gebeuren hangt een beetje af van de redenen waarom het paard hoefbevangen is geraakt. Als het paard hoefbevangen is geraakt door een injectie met corticosteroiden of doordat de placenta bij de bevalling is achtergebleven had de oorzaak niks met gras te maken en kun je er redelijkerwijs van uitgaan dat het paard goed genoeg tegen gras kan. Is het paard echter hoefbevangen geraakt door het eten van gras, tja, dan is het verstandiger om geen gras meer te voeren of er zeer voorzichtig mee te zijn.


Inderdaad.


Dan heeft hij het op dat moment misschien gewoon niet nodig. Ik heb al van veel eigenaren gehoord dat hun paard geen liksteen aanraakt, maar nadat het krachtvoer was afgeschaft zie je dat die paarden na een tijdje wel interesse gaan krijgen in de liksteen.

Ik heb bij mijn

Ja, dat zou kunnen. Misschien dat het paard de liksteen nog niet heeft "ontdekt" en probeert de mineralen uit het zand te halen.
Probeer eens wat van de liksteen op je hand te smeren, en kijk dan of hij het lekker vind om je hand af te likken. Zo ja, dan heeft hij er toch behoefte aan. Je kan dan, als hij de hand aflikt, daarna een stuk liksteen in de hand houden. Likt hij die ook af dan kun je hem leiden naar de liksteen, of die tijdens het aflikken weer op zijn plaats hangen.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op maandag, 13 september 2004, 14:12:

Nog een vraagje: er staat ook dat klaver niet goed is voor hoefbevangen paarden. Geldt dat voor elke hoeveelheid (dus net als bij een allergie: is zelfs één plantje per dag teveel) of moet hij er gewoon niet teveel van krijgen?

Ik heb het dezelfde dag nog geprobeerd (op de hand smeren) en warempel hij likte het af en daarna ook de liksteen als ik die voor z'n neus hield. Maar sinds deze succesvolle eerste keer lukte het trucje niet meer en heeft hij weer geen enkele belangstelling. Hij heeft zeker zijn jaarlijkse portie weer binnen .....

Hartelijke groeten,

Greet