maar goed. Ik was bij Sante Fee (een pony waar ik sinds een paar weken echt
actief mee bezig ben, een zwart-bont shetlandertje). Volgens de verhalen
kwam de ander bij Stella aanlopen, ze draaft meteen weg en de rest van de
kudde gaat om haar heen staan. Het is een heel hechte kudde, andere paarden
introduceren gaat gewoon weg niet en ze gedragen zich ontzettend hecht. Ze
hebben een aardig groot weiland (heerlijk!) en staan altijd met zn alle te
eten, te slapen of wat dan ook. Als er eentje afdwaalt dan komt de
kuddeleidster haar (er staan alleen merries) heel vriendelijk halen.
Prachtig om te zien. Maar daar gaat het nu niet om . Als mijn moeder te
dicht in de buurt kwam dan joeg de kuddeleidster Stella ook weg en ging
tussen haar en Stella staan. Wat een comunnicatie! Het komt er op neer dat
mijn moeder Stella gewoonweg niet te pakken kreeg. Toen ik met Sante Fee
aankwam was net iemand anders van stal Stella wezen pakken. Bij mij komt
Stella altijd wel, het halve weiland ongeveer. Dan blijft ze met haar
oortjes naar voren staan en als ik dan niet kom draait ze zich langzaam om
en gaat eten. Oke, vandaag geen werk, ook goed. Als ik wel kom dan blijft ze
daar staan en kan ik haar zo mee nemen. Geen touwtje nodig. Maar aangezien
"die ander" haar dus helemaal neit te pakken krijgt wil ze haar op een
klein, schraler weitje zetten waar ook nog een eiwitallergie paard en een
fjord staan. Maar dat wil ik niet! Ze heeft het zo naar haar zin daar in de
kudde en om haar daar nu uit te halen alleen omdat de ander haar niet kan
pakken... En ik wil niet constant mee. Het is trouwens zo erg dat als we
samen de wei in gaan ze een stukje wegloopt. Maar dan blijft ze na een paar
100 m ook wel staan. EN kan ik haar gewoon pakken.
ben de "trainer" van Stella) dat ze ook naar de ander komt? Een trukje
aanleren mbv de klikker? Maar eigenlijk wil ik dat niet, aan haar gedrag in
het weiland zie ik hoe ze het in de kudde naar haar zin heeft en of ze zin
heeft om iets te gaan doen. En wat dan. Ook vind ik dat ze moet komen omdat
ze het leuk vind om aan het werk te gaan en niet omdat het nou eenmaal een
trukje is. EN zou ze, als ik haar zon trukje aan zou leren wel bij mn moeder
komen? Die tenslotte nooit met de klikker werkt.

Hoi Ebby,
Even zoals ik het zie: je hoeft Stella geen truukje te leren. Stella heeft
hier in mijn beleving ook niks te leren, maar 'die ander'. Ze moet het leuk
vinden om naar de 'ophaler' toe te komen. Blijkbaar vindt ze het prima om
met jou mee te gaan, en niet met die ander. Het zit dus bij die ander met
wie ze niet mee wil. Dat is een gevoelskwestie.
Ik herken het ook bij de kudde waar mijn paard staat. Een van de pony's
wordt al zo'n 10 jaar lang meegelokt met truukjes, smoesjes, rammelende
brokjes (die ze dan uiteindelijk niet krijgt) etc etc. Sinds mijn vriendin
op haar rijdt en ik nu ook meer contact krijg met dat dier, laat ze zich
zonder problemen aanhalen en ophalen door mijn vriendin en door mij. Sterker
nog, ze begint zelfs toenadering te zoeken. Die andere mensen keert ze nog
steeds de rug toe en loopt chagrijnig weg, en zij hebben nog steeds een
truukje nodig, anders komt ze gewoonweg niet.
Het verschil is puur gevoelsmatig; hoe wij over die pony denken, wat onze
intentie is wanneer we naar haar toe lopen en welk gevoel die pony daarbij
heeft.
Tja, klinkt wat vaag misschien, iets concreets kan ik je eigenlijk ook niet
geven. Paar vragen aan je: Waarom en wanneer haal jij Stella uit de wei en
wat ga je dan met haar doen? En waarom en wanneer haalt die ander Stella uit
de wei en wat gaat zij dan met haar doen? Waarin verschillen jullie in de
omgang met en gevoel voor Stella? Wellicht wordt het dan wat duidelijker....
groetjes en succes,
Peet

jo schreef op zaterdag, 18 september 2004, 9:33:

Paard loopt in eerste instantie zelf weg, vervolgens komt de kuddeleister haar helpen. Ik heb zelf nog nooit mee gemaakt dat Orani (de alfa) Stella weg joeg omdat ik haar wou mee nemen (dat klinkt toch stukken leuker als pakken :) ).

Peet schreef op Sat, 18 Sep 2004 10:38:41:

Ik herken het wel. De shetlander waar ik het eerder over had liep eerst ook zo weg, had pijn als ze gereden werd, werd in haar mond gerukt omdat ze er alleen maar vandoor ging (leuk detail: op een bit is ze nog steeds neit te stoppen maar ik pak het halstertouw maar op -dat aan een super zacht halstertje zit- en ze is terug...) en deed nooit iets goed. Ben er misschien 2 weken, een paar keer per week (heb Stella natuurlijk ook nog) mee bezig en nu hoef ik niet achter haar aan te lopen maar ik ga op mijn knien zitten en ze komt. Een andere intentie? Ik zou het niet weten. Maar leuk is het natuurlijk wel .
Paar vragen aan je: Waarom en wanneer haal jij Stella uit
KLikkeren (sinds kort), wandellen, grazen als ik in een verkeerde bui ben (alleen Stella, ik ga er bij zitten ), wat gymnastizerend grondwerk doen, schriktraining en behendigheidstraining, vooral vaak rijden. Buitenrijden wel te verstaan. Vaak alleen maar neit altijd. OP halster, bijna altijd zonder zadel. Soms gewoon alleen maar wat kriebelen. Heel af en toe een sprongetje in de bak.
En waarom en wanneer haalt die
Rijden met zadel en bit (dat stukkie ijzer haat ze maar ze acepteerd het sinds kort wel, en ja, ik heb al hondert en een betogen tegen dat bit gehouden) vaak op buitenrit en soms in de bak. Volgens een plan wat ze in haar hoofd heeft. Ze wil wel grondwerk gaan doen maar ik kan het helaas niet over brengen. Want meestal doe ik dat tijdens het wandelen (de onderdelen schuiven in elkaar, zijn niet zo gescheiden. Meestal ga ik wandelen wat weer op rijden uitkomt of ik ga wandelen en dat word weer grazen waarna ik wat grondwerk doe). Heb zelf ook nooit een methode gevolgd, het is gegroeid. Met een paar diepe dalen dat wel en of ik het nog een keer zo zou doen weet ik niet.
Waarin verschillen
Uhh, een voorbeeldje: Stella staat te draaien bij het opzadelen (detail: bij mij staat ze -bijna- altijd los, bij de ander vast gebonden) ik zeg: kijk wat je verkeerd doet, zeer waarschijnlijk doe je haar pijn, bij mij doet ze dat niet. De ander: ja maar ik kan het niet beter dus ze moet maar stil staan! En foeterdefoeter en ze loopt ookal weg in de wei en als ze niet binnen een jaar tolt ga ik toch echt een ander paard zoeken hoor en dat is vast typisch ijslands dat ze zo eigenwijs is en bla bla bla.
Wellicht wordt het dan wat
Hopenlijk is nu het eea duidelijker. En ik heb ook weer mijn gal gesproeid want het zit me echt tot mn keel hoe het gaat nu met Stella. En al die regels, phoe, ik krijg er echt genoeg van.
groetjes Ebby

je dan met haar doen?
(alleen Stella, ik ga er bij zitten ), wat gymnastizerend grondwerk doen,
schriktraining en behendigheidstraining, vooral vaak rijden. Buitenrijden
wel te verstaan. Vaak alleen maar neit altijd. OP halster, bijna altijd
zonder zadel. Soms gewoon alleen maar wat kriebelen. Heel af en toe een
sprongetje in de bak.
met haar doen?
sinds kort wel, en ja, ik heb al hondert en een betogen tegen dat bit
gehouden) vaak op buitenrit en soms in de bak. Volgens een plan wat ze in
haar hoofd heeft. Ze wil wel grondwerk gaan doen maar ik kan het helaas niet
over brengen. Want meestal doe ik dat tijdens het wandelen (de onderdelen
schuiven in elkaar, zijn niet zo gescheiden. Meestal ga ik wandelen wat weer
op rijden uitkomt of ik ga wandelen en dat word weer grazen waarna ik wat
grondwerk doe). Heb zelf ook nooit een methode gevolgd, het is gegroeid. Met
een paar diepe dalen dat wel en of ik het nog een keer zo zou doen weet ik
niet.
bij mij staat ze -bijna- altijd los, bij de ander vast gebonden) ik zeg:
kijk wat je verkeerd doet, zeer waarschijnlijk doe je haar pijn, bij mij
doet ze dat niet. De ander: ja maar ik kan het niet beter dus ze moet maar
stil staan! En foeterdefoeter en ze loopt ookal weg in de wei en als ze niet
binnen een jaar tolt ga ik toch echt een ander paard zoeken hoor en dat is
vast typisch ijslands dat ze zo eigenwijs is en bla bla bla.
want het zit me echt tot mn keel hoe het gaat nu met Stella. En al die
regels, phoe, ik krijg er echt genoeg van.

Nou Ebby, hier heb je toch je antwoord? Need I say more....?
groet, Peet