Jolijn Zegwaard schreef op zondag, 19 september 2004, 15:43:
> Nee volgens mij heb je hem nu precies, dominantie betekend niet
> je paard constant "domineren". Het betekend dat als het eropaan
> komt jij een veto hebt. Dat zelfde zie je ook in een kudde
> terug, sommige leiders zijn constand hun positie aan het
> bevechten, de hele kudde is dan onrustig (en nmm ongelukkig)
Het vergelijk tussen soortgenoten bedoel je nu toch??
Maar mensen zijn geen soortgenoten, daar verlies ik denkik de feeling, we zijn geen paarden, en in die zin kunnen wij volgens mij dus niet dominant zijn.
De "kuddes" in Nederland zijn nmm ook niet echt de kuddes waar het lekker draait, en er ook veel onrust is, juist omdat er geen natuurlijke sociale rangorde is. Ik bedoel hier mee er zijn enkel merrie groepen of hengstengroepen. Er is geen sociale structuur zoals in het wild, leeftijdsopbouw en hengsten en merries en veulens.
> terwijl een andere leider zonder problemen de baas is terwijl
> hij zich regelmatig door anderen laat passeren. Zo'n paard is
> leider op basis van zijn intelligentie en zijn natuurlijke
> dominantie en kan dus ook heel veel van anderen hebben en hun
> ook inbreng laten hebben in beslissingen, zonder dat dat zijn
> dominantie ondergraaft. Je kunt het vergelijken met mensen en
> hun bazen op het werk, sommige bazen zijn eikels die maar
> blijven vechten, en sommige zijn heel gezellig maar stralen ook
> autoriteit uit.
> Dat is het soort baas dat wij willen zijn voor onze paarden,
> toch?
Je kunt het volgens mij juist niet vergelijken met mensen en bazen, ik denk echt dat daar mijn probleem zit. Paarden en mensen zijn echt verschillende soorten. Ik vraag dan ook echt af waarom we moeten domineren, je kunt toch ook gewoon vriendjes zijn met je paard??
Groeten Esther
Warboel
