Arabesk schreef op vrijdag 28 maart 2008, 18:44:
> Hier in de buurt is een spiksplinter nieuwe manege, met een
> enorme rijhal, twee buitenrijbakken, een overdekte stapmolen en
> een longeercirkel. (afspuitplaatsen, kantine, solarium etc etc)
> Afschuwelijk mijn maag draaide zich om. Dat zo'n gloednieuwe
> manege zo weinig aandacht besteedt aan het welzijn van de
> paarden ik kon wel janken. Het leek wel een concentratiekamp,
> al die paarden in eenzame hokken op een rijtje....
Toen we op horse expo gent liepen zag blijde een paard in stal, heftig gestresst hoofd langs alle kanten schudden. Hengst was vastgemaakt in de stal, aan de stalwand met touw. Blijde, die net als ik dit leed niet kon aanzien, wou net het touw gaan losmaken, zonder dat iemand het zag. Ik had al een flyer in de stal gegooid. Toen kwamen ze net langs om hengst nog wat klaar te schere voor de keuring, babyolie op het hoofd, huidschilfertjes verwijderen, enz. Allemaal show en niemand die eens naar het paard zelf keek, zijn ziel, zijn trieste en angstige blik. Wij wel en geloof het of niet maar het paard merkte dat en keek ons hele tijd toe, zocht contact door met neus richting ons te komen, enz toen ze hem schoren. Daarna nog een show van polospelers geaanschouwd (he marianne!
) waarvan ik filmpjes heb over hoe het niet moet, en toen werd het blijde echt te veel.
"Gij zijt ook niet veel gewoon" antwoordde ons charlot die even bij ons stond
Nee, sommige dingen geraak je ook niet meer gewoon
net als de concentratiekampmaneges