Hallo,
Sante Fee is niet altijd zo goed gereden. Ook niet zo goed mee omgegaan. OP zn zachts gezecht. Als ze schrok kreeg een een paar flinke meppen met de zweep. En zeker dit paard kan dat niet hebben. Een ontzettend lief karakter, heel meegaand. Ik weet niet goed hoe ik het kan vatten maar het is zon wereld van verschil met de zelfbewuste Stella. Als die iets in haar hoofd heeft... Maar Santje (das wat korter dan Sante Fee ) laat zich zo weg brigadieren. Ze laat wel merken dat ze het liever anders heeft maar is ook heel meegaand. Ze schrik sowieso niet snel, een ontzettend dapperdier is het. Maar toen er nog iemand op reed die paardjepesterig was schrok ze werkelijk nergens van. Maar sinds ik er mee bezig ben, hoef niet te vermelden dat dat op een totaal andere manier is, schrik ze af en toe. Het begon met een toch door het dorp en er kwam een stepje aan. Toen ze merkte dat ze neit gestrafd werd voor haar sprong in een voortuin (oeps ) ging ze iets meer schrikken. Niet veel hoor, hoogstens 1x per rit maar toch. Het lijkt wel alsof ze nu ruimte krijgt om te schrikken. Maar zou dat kunnen? En zou het verband mee kunnen houden dat ze nu veel rustiger is en niet constand van de race?
Ik dacht trouwens dat het niet mogenlijk was voor een paard om hun schrikreflex te onderdrukken, zou het dan wat anders zijn? Dat ze voorheen constand met haar ruiter zat te vechten (ruiter met paard) en daardoor geen oog had voor haar omgeving?
groetjes Ebby

ebby schreef op vrijdag, 24 september 2004, 18:32:


Het niet mogen schrikken en daarbij het racen is wat heel goed bij elkaar past. Als ik maar zo hard mogelijk ga dan ben ik snel weg van het enge. Daarbij de stress van het niet mogen opzij springen enz zorgt ook voor dit loop gedrag.
Ze heeft gemerkt dat schrikken bij jouw geen straf betekent. Nu kan ze gewoon haar natuur volgen en alles in de gaten houden zonder bang te zijn dat ze een tik krijgt op het moment dat ze toch schrikt. Dit geeft heel veel rust aan een paard.

Bij haar vorige eigenaar was ze waarschijnlijk zo gestresst en daardoor zo rennerig doordat ze niet mog schrikken. Hierdoor kijkt het paard inderdaad niet om zich heen en vlucht al bij voorbaat. Je kunt het vergelijken als jij naar je vriend loopt terwijl je je iets goed moet maken. Dan kijk je ook niet om je heen omdat je daarvoor te veel in gedachten bent en onzeker wat er gaat komen. Maak je die wandeling als er niks aan de hand is. Dan loop je ontspannen om je heen te kijken en zie je ook dingen die je anders niet ziet.

josien schreef op vrijdag, 24 september 2004, 19:23:


Het is niet mijn eigen paard, het is de vorige verzorgster die dit deed. Momenteel "verzorg" ik haar. Maar voor over een paar maanden zoek ik toch iemand anders.
Het ren gedrag kwam ook doordat ze een hand had waarop ze hing en ging rennen. Veder liep ze enorm op de voorhand waardoor ze het gevoel had voorover te vallen waardoor ze nog harder ging, ze nog meer dat gevoel had enz. Veder vocht ze ook met het bit, omdat ze daar nooit ruimte kreeg. Overbodig te melden dat die nu verwijdert is . Volgende vraagje: is het mogenlijk om een paard met o-benen (achter) en overbouwd goed op de achterhand te laten lopen? Ik ben nu een stukje op weg maar benieuwd of het nog veder kan en of het uberhaupt mogenlijk is. Daarnaast is het gewoon een erg temperamentvol paardje :). Maarja, dat vind ikzelf dan ook wel lekker .
groetjes Ebby

ebby schreef op vrijdag, 24 september 2004, 19:39:


Hoi,

Het probleem van harde hand en daarop volgende hangend paard kom ik behoorlijk veel tegen. Zoals je zegt de paarden lopen met steun van het bit. Door hun zelf de evenwicht te laten zoeken is dit probleem aardig snel opgelost. De paarden zijn dan ook direct minder stressig.

Met O benen verzameling mogelijk? dat is het wel, maar je kunt nooit een verzameling verwachten als de piaffe. Mijn eigen paard die qua bouw ook niet geschikt is liet toch van de week een perfect nog wat onstabiele piaffe zien en dan noem ik niet het gedribbel. Met dit paard heb ik er wel 7 jaar over gedaan, maar de weg is het doel en niet het doel op zich zelf. Dus verwacht niks en wees blij met alles wat ze geeft of kan geven. Dat ze nu zonder behulp van teugel loopt is al een goed teken.
Het overbouwd zijn is moeilijker. Het paard moet dan zo sterk zakken om echt te kunnen dragen dat het zeer moeilijk word. Hoewel ik moet zeggen dat ik op een stukje film heb staan van mijn paard tijdens het knielen dat ze enkele seconden boven de grond bleef zweven met geknielde benen. Dit zou niet mogelijk zijn en dat dacht ik ook. Wel dat ze het gewicht ook tijdens het knielen naar achteren kunnen leggen, maar deze prestatie stond ik helemaal verbaast van. Het kan dus wel, maar dat kost heel veel kracht en evenwicht.