Michiel schreef op donderdag 25 september 2008, 12:24:


Ik ben ook blij dat je hebt besloten Jur te kopen en dat hij niet naar de slacht hoeft. Zoveel artsen zoveel meningen. Ik heb verschillende disciplines bij Sieta gehad, en de meningen gingen van nooit meer rijden en zware artrose naar gewoon laten afvallen dan komt alles weer goed. Wil je het écht weten, zul je foto's moeten laten maken (ik bedoel in het algemeen, niet dat jíj foto's moet gaan laten maken, even voor de duidelijkheid ), want die liegen er niet om. Hoewel ook foto's verschillend geïnterpreteerd worden. En toen op de foto's alles pico bello in orde bleek te zijn, werd er gezegd 'geen idee dan, ze zou gewoon goed moeten kunnen lopen'. Jarenlang niets duidelijker geworden, nu voor het eerst sinds een lánge lange tijd kan ze weer bewegen en is er vooruitgang. Heb voor het eerst het idee dat ik misschien wel uit die cirkel kan komen met haar.

Ik bedoel maar te zeggen, je weet het niet. Het kan zijn dat de arts het bij het juiste eind heeft, ik zelf geloof daar niet meer in, van die uitspraken op het oog. Draven op een volte op het harde bijvoorbeeld, weet je hoeveel paarden dat niet kunnen, niet omdat ze iets vreselijks mankeren, maar gewoon omdat ze niet recht zijn? Maar hoevaak wordt er gewoon gezegd, hko.htm">hoefkatrolontsteking!
Ik zeg niet dat dat in Jur's geval zo is, dat hij gewoon een beetje scheef is, ik geloof dat jij en Josien daar heel hard aan gewerkt hebben. Maar de diagnose algehele slijtage.. zonder duidelijke oorzaak, dat gaat er bij mij gewoon niet in dan.

In mijn ogen is de slacht (liever in laten slapen) een goede plek voor een paard als het echt niet meer kan, als het voortdurend pijn heeft en niets meer wil.
Anders vind ik het een te rigoureuze beslissing die dikwijls achteraf onnodig bleek te zijn.
Ik ben blij voor Jur, en ook voor jullie, dat het in dit geval anders afloopt. Ik hoop dat dit voor Jur de goede plek zal blijken te zijn.

Michiel schreef op donderdag 25 september 2008, 12:24:


Je hebt hierin hoe dan ook gelijk Michiel.
Geen kwestie van ethiek maar gewoon rekenen, koele kikker.

Ik zou me echter wel 10x bedenken over de vraag of ik op dezelfde manier wel weer een paard zou willen. Feitelijk niet je paard zelf uitgezocht (eigenaar leasebedrijf komt wel met het volgende slachtoffer, ergens uit de handel geplukt - ik kan me moeilijk voorstellen dat hier op kwaliteit geselecteerd is) en weinig invloed op omgevingsomstandigheden.
Hoeveel kans op succes heeft deze formule? Hoe groot is de kans op tobben?