Anja Seijn schreef op dinsdag 16 juni 2009, 8:43:


Ja


Misschien wel makkelijk om je er zo vanaf te maken, maar het schiet niet op wat kennis betreft.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 juni 2009, 11:19:


Ik heb ook totaal geen moeite met uitzonderingen.
Iedere verzameling kent immers uitzonderingsgebieden, maar ook die zullen verklaarbaar zijn.


Mij wel. En jou ook, want die >90% zijn jouw gemiddelde klanten.


Iedereen vindt zijn eigen superpaard een uitzondering. Dat vond ik van mijn Draupnir ook, want daar beleefde ik een speciale band mee. Uiteraard is zo een beleving subjectief. In werkelijkheid was hij natuurlijk een doodgewone ijsco met een sterke persoonlijkheid (en hoe dát chemisch in elkaar steekt ben ik dus net zo geinteresseerd naar).

Wil schreef op dinsdag 16 juni 2009, 15:07:


Met alle respect , Wil, maar dat is beleving.
Ik wil weten hoe die beleving veroorzaakt wordt.

e m kraak schreef op zaterdag 20 juni 2009, 13:24:


Waardoor wordt het veroorzaakt?
Egon, dat weet ik zelf niet eens. Het is een bepaald 'gevoel' als je een dier ziet.
Het gevoel is goed of slecht. Nou ja... beetje nuances zijn er wel.
Heeft ook niets met PN te maken of met lage of hoge opleidingen.

Het staat zo opschepperig als ik schrijf dat ik meestal gelijk 'weet' wat voor paard het is als ik het voor de eerste maal zie. Het is ook geen zien. Het is aanvoelen, instinct..... you name it. Waardoor dat wordt veroorzaakt weet ik niet.
Ik heb dat gewoon. En ik heb lang gedacht dat iedereen dat heeft...er dus nooit bewust aandacht aan geschonken. Onbewust bekwaam.
Door de verhalen hier, en zeker het gedrag van andere mensen t.o.v. paarden weet ik dat dit dus niet zo is.

Hoe omschrijf je iets wat je niet eens bewust doet? Deze informatie over een dier vliegt in fractie's van seconden door je hersenen. Je bent je er niet bewust van dat dát gebeurd. Misschien is het een door de eeuwen heen in stand gehouden overlevingsinstict of zo! Of ervaring die onbewust wordt opgeslagen in je hersenen waardoor je dit gevoel hebt.

Ik kan je een voorbeeld geven. En ik hoop dat dit is wat je zoekt.
Ben al 21 jaar getrouwd met mijn Jules. Van die 21 jaar hebben we al 20 jaar paarden. Jules is géén paardenmens. Als ik er niet meer zou zijn.... dan ook geen paarden meer. Hij heeft wel gereden, gemend... dus de kennis is er wel.
Ik moet zeggen dat hij er ook alles voor doet. De dingen zoals stallen bouwen, hooivoorraden aanleggen, hij geeft ze water als het op is en zal ze ook hooi geven. Helpen met bekappen als het nodig is.... (Jules kan net zo goed bekappen als ik als het nodig zou zijn!) Daarna houdt het helemaal op.
Het 'gevoel' is er totaal niet. Precies op het verkeerde moment een schouderklopje willen geven, de verkeerde plaats. Een paard terug willen zetten wat gewoon niet lukt.
Dus zijn paarden stomme beesten. Waarom scheiten die dingen nou altijd over zijn net geveegde betonplaat? Je kunt veel beter witte muizen fokken....
Dus komt Jules ook nooit schoon uit het land... want Catcher sabbelt hem altijd helemaal onder. Catcher is dól op Jules z'n witte T-shirts )

Waarom..... is die kennis en dat aanvoelen van paarden dan niet bij Jules aanwezig? En is het hem kennelijk ook niet te leren.
Dat is wat ik bij meer mensen zie. De technische kennis om te kunnen rijden etc. is er wél, maar het dier aanvoelen en daardoor het wederzijds vertrouwen en respect ontbreekt volledig.

Veroorzaakt door? M.I. ontbreekt er iets aan wat wij hier noemen:
paardenmensen en mensen met paarden.

Groetjes,

Wil.

e m kraak schreef op zaterdag 20 juni 2009, 13:23:


Nee, helemaal niet makkelijk om me er zo vanaf te maken. Het verhaaltje prooi- en roofdier. Paarden zijn prooidieren en is dus afhankelijk van het lezen van lichaamstaal. Paarden merken subtiele veranderingen heel snel: feromoonverandering of wellicht een vibratie in ons lijf. Ze zijn zich dus bewust van congruentie!

Anja Seijn schreef op zaterdag 20 juni 2009, 16:39:


Prooi/roofdier lijkt mij er niets mee te maken hebben; met honden kun je tot ongeveer dezelfde conclusies komen... en voor een regenworm is een merel een roofdier, voor een merel een sperwer, etc.

Met feromoon- of andere aanwijzing ben je het dus met me eens dat er altijd een oorzaak is. Waarom is dat niet rationeel volgens jou dan?
Maar het is mij best hoor, zet jij je kop maar uit

e m kraak schreef op zaterdag 20 juni 2009, 18:38:


Hmmmm ... maar leg jij mij dan eens uit waarom je focus moet hebben. Waarom ontspant een paard zich als jij op hem zit met een lege kop, een lage ademhaling en een rondziende blik (dus niet focus op iets, maar de hele omgeving ziend)? Waarom wordt een paard zenuwachtig als jij bijvoorbeeld angst zou hebben om een bruggetje over te gaan?
Hoe kun je een paard besturen door er uitsluitend aan te denken? Dat heeft niets met een "lege" kop in die zin te maken, maar wel met opperste concentratie met waar je mee bezig bent op dat moment, zonder allerlei externe ruis in het hoofd! Of zie ik het echt verkeerd? Kan best hoor!

Anja Seijn schreef op zaterdag 20 juni 2009, 19:24:


Tja... en draai het eens om, waarom kan een mens zich op het éne paard ontspannen en op 't andere niet?
Ik ben al helemaal geen held maar ik zit 10 keer meer ontspannen op Mel dan op Couscous. Terwijl Mel véél kwiebeliger is en al "trillend" door de wereld kan gaan.
Ik, voor mij, ik weet het.

Marianne

e m kraak schreef op maandag 15 juni 2009, 1:39:


Zou t ook niet een vorm zijn van afhankelijk voelen.
Paard die dagelijks met mens in contact is en dusdanig onderhouden word ,zodat er vanzelf een vorm van afhankelijkheid ontstaat.
Bedacht of niet is niet aan de orde.
Er zijn hier zat dieren bij de boer hier ,die meer gericht zijn op mij ,dan op hun baasjes.
Ja ze weten dat Ik ze uit de paddocks laat om hun uurtjes gras te bekomen of hun hooi verstrek .
Er zijn er heel wat die door mij enkel met t vingertje met een touwtje om hun hals laten leiden.
Ze zijn afhankelijk van mij.Puur natuurlijk eigen belang.
En wat Wil ook aangaf.
Er zijn zat mensen,die totaal geen echte feeling hebben met hun paarden.
ze zijn er niet slecht voor ,maar meer is er ook niet.
Dat word absoluut ook aangevoeld.
??????

Anja Seijn schreef op zaterdag 20 juni 2009, 19:24:


Ik denk opperste concentratie er niets mee te maken heeft. Die concentratie heb ik nodig voor mijn timing wanneer ik een nieuw paard de beginselen van leren probeer bij te brengen maar da's geheel iets anders.

Wat alle vragen die je hierboven stelt naar mijn idee verbindt is dat ze allemaal veel te maken hebben ideomotor effect en - respons. Waarmee we weer in de degelijke, dubbelblind onderzochte sferen zijn geland

e m kraak schreef op maandag 22 juni 2009, 12:02:


Ideomotor effect en -respons? Ik snap daar niets van! Wat is dat?