eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 augustus 2009, 0:59:


Eddy, zoals gewoonlijk snap ik jou totaal niet.

Hoe kom je er nu bij dat dit ongewenst gedrag is? Maak jij dat uit, naar jouw wensen en maatstaven of mag eenieder dit voor zichzelf bedenken?

Ja, nogal duidelijk dat de mensen die bij dit paard horen het gedrag prettig vonden - dat mag toch?

Ook zie ik de "onbeleefdheid" niet; ik zie een paard dat het tennisdingesie oppakt en braaf afgeeft. Niet 1 x maar meerdere malen dus geen toeval.

Vertel me nu eens wat voor bril jij op hebt, hoe je komt tot wat je beweert... want ik snap er echt geen tennisbal van.

e m kraak schreef op woensdag 5 augustus 2009, 1:23:


Voor je begint moet je even zeggen
Hee, ik zal jou de regels uitleggen
Je moet dáár gaan staan
want anders sta je precies in de baan

Ben je eenmaal begonnen
met heen en weer te badmintonnen
dan merkt de shuttelbrenger vol pret
Het is makkelijker hier te staan, ik speel wel voor net!

Naast strontruimen en betalen zijn er nog twee van de vier,
rijden en spelen met plezier.
Alles kan met een paard,
maar ja, een ieder naar zijn aard.

Piet schreef op woensdag 5 augustus 2009, 7:16:


Dit vind ik "lief en prettig"

Agenda: workshops en clinics, Clickertraining voor beginners, vanaf
Nov. 09.

Op zich is het spelletje spelen onschuldig.
Moet kunnen
Maar paard moet altijd jouw space respecteren , dat wil zeggen niet in jouw veilige cirkel binnendringen en jouw doen verplaatsen.

Apporteren is op zich voor een paard geen natuurlijke eigenschap maar leuk om te doen , moet je vragen om het te brengen en er niey naartoestappen en dan vragen om af te geven

Ik doe gewoon voetballen met mijn pony maar als ze mijn ruimte binnendringt , ik bedoel als ze mijn veilige cirkel binnenloopt om de bal bij wijze van spreken af te pakken dat laat ik niet toe, gewoon consequent zijn.

In zoverre geef ik Eddy gelijk
Maar alle entertainemt voor een paard is meegenomen en verhoogd de band tussen de individuen maar de rangorde moet gerespecteerd worden.

GUY

Vandermaesen Guy schreef op woensdag 5 augustus 2009, 8:52:


Het wordt tijd dat we al die begrippen waar we het tussen neus en lippen door over hebben zoals 'lichaamstaal' en 'veilige cirkel' eens nader bekijken.
Ik was er met lichaamstaal al over begonnen: wat is het nou écht dat praten met je lichaam. Is het wel iets anders dan praten met je stem? En het lijkt erop dat we vree goed moeten nadenken om er meer van te maken dan aangeleerde cue's die je aan je paard via bewegingen van je lichaam geeft. Dus wat is de meerwaarde?

Dan het begrip "Mijn ruimte". Wat denken we daarvan?
Guy ik lees in jouw bericht: jouw space, veilige cirkel, jouw ruimte...
Met het idee dat een paard daarbinnen niet mag komen omdat het jou dan wil verplaatsen en zo het leiderschap op zich wil nemen, omdat zoals je zegt "de rangorde gerespecteerd moet worden"
Maar hoezo veilig? Hoever is dat dan die persoonlijke ruimte? 3 meter?

Ik zal niet zeggen dat het begrip bij een nieuiw te trainen paard niet van toepassing is, maar in het geval van Eva en Queenie is mijn mening dat wanneer je na een paard een aantal jaren te hebben en je daarmee de samenwerking op talloze manieren bevestigd hebt en dáárdoor een enorme band geschapen hebt er geen enkele sprake meer is van veilige cirkel of 'jouw ruimte'.
Ik vind het enorm in een kramp schieten als je uit dit filmpje een opdringerig paard wat haar baasje niet respecteert kunt destilleren
of kunt zien -of voorspellen- dat door 'jouw' ruimte niet te respecteren de "rangorde" aangevochten wordt.

Vandermaesen Guy schreef op woensdag 5 augustus 2009, 8:52:


Guy,

waarom zou ik mijn paard moéten vragen om het voorwerp mij te brengen ipv dat ik vraag om het mij ter plaatste af te geven? Wat is het verschil? Hoe train je trouwens aporteren met eindresultaat een paard dat iets komt brengen? Eérst afgeven ter plaatse, daarna afstand vergroten.
Respect voor iemand ruimte oftewel "persoonlijke bubbel" is kwestie van wat je onderling afspreekt. Voor mij mag Queenie tonen hoe enthousiast te is en hoe graag ze wil spelen. Bij een hond wordt kwispelen en ander enthousiast gedrag getolereerd, waarom bij paarden niet? Waarom zou Queneie niet zo dicht bij mij mogen als IK wil? Bang dat ze mij zo onvoldoende zal respecteren dat ik gevaar loop? Daraom? Neen hoor, Queenie is een doetje; als ik het echt niet wilde dat ze zo rond me kwam dollen, dan stuur ik haar weg en dan doet ze dat ook netjes. Dàt is respect voor mij persoonlijke ruimte. Die bubbel tussen ons is ook veel kleiner dan bij ieder ander paard, dat spreekt voor zich.
Mijn man mag nl ook dichter komen dan eender andere man. En onze rangorde is ook ok hoor
Snap je het verschil?

e m kraak schreef op woensdag 5 augustus 2009, 1:23:


Das omdat je mijn opslag miste