Daar ben ik dus weer met een vraag'
Tja blond... wat wil je?

Ik heb nooit paarden onder dekens gehad en ben dus een complete nitwit op dat gebied. Eigenlijk wil ik dat ook zo houden.
Maar zoals iedereen inmiddels weet, heb ik een draversmerrie met artrose.

Het lag in mijn bedoeling om de betreffende dame, die voorheen altijd met een stapel dekens op overdag een paar uurtjes buiten stond en snachts binnen, te ontwennen en simpelweg de kans te geven om een vacht op te bouwen.
'
We hebben vandaag in regen en wind de laatste hand gelegd aan de schuilstal. Nog iets professorisch omdat de zijwanden van (strak gespannen en stevig bevestigd) plastic is, maar het dak is van plaat en het is een grote, stevige stal waar ze uit de wind en regen kunnen staan, maar die dus nog doodeng is.
Ze hebben er vandaag kennis mee gemaakt, stijf staand van de spanning,.... nou ja, vooral amber dus (snorkelen als een gek) en sil een beetje, de kleintjes vonden er niets spannends aan en gingen meteen op onderzoek uit... en zodra het flink begon te regenen en waaien, maakten ze dat ze weg kwamen om in het open veld te gaan staan (terwijl we toch ook bebossing in de wei hebben, maar goed...)
Er is dus nu een schuilstal, die ze dus nog niet gebruiken.

Nu tikt menig mij toch op de vingers, omdat ik een paard met artrose in wind en regen laat staan (gaat hier dus wel aardig tekeer nu) en dat brengt mij aan het twijfelen...
Is een deken beter bij artrose of niet? (kan me wel iets voorstellen van warmte die goed doet bij pijnlijke gewrichten en nattigheid die minder goed doet, maar dan vermenselijk ik wellicht weer... hoewel velen dat schijnen te doen)

Omdat ik zelf toch wel een overbezorgd tutje ben het het buiten hoor hozen en waaien, vraag ik mij toch af of het voor mijn meid houdbaar is daarbuiten en of ze niet meer last krijgt van d'r knoken.

f voor de duidelijkheid... er is nog ruim voldoende gras op de wei en ze zijn beslist niet te mager.
(maar me overigens over de andere paarden veel minder zorgen. Sil komt uit lapland van oorsprong en de shetten kunnen overal tegen - hoewel die altijd het hardste naar en schuilgelegenheid lopen)

Sandra van Bommel schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 19:10:

Hoi Sandra,
Mijn Arabier had het 1e jaar moeite met buiten blijven 's winters. Bij haar heeft het een paar jaar geduurd voor ze een echte dikke wintervacht kreeg.
Bij de eerste regen en wind in de herfst ging ze hoesten.
Dat dus nog afgezien van artrose.
Als ik jou was zou ik haar een regendeken opdoen zodra er regen met wind is. En verder gewoon even aankijken. Wie weet zijn ze snel aan de schuilstal gewend...
Coralie

Coralie schreef op zondag 4 oktober 2009, 5:22:


Er is op dit forum enkele maanden geleden een lange draad geweest over de artrosepony van Ans Jondral. Zij vroeg zich af of een deken zou helpen. Misschien kun je die draad opsporen?

Christel Provaas schreef op zondag 4 oktober 2009, 8:49:


Had al wat gespeurd op het forum, maar die link nog niet gevonden. Zal er eens naar zoeken.

Coralie... het nadeel van een regendeken opleggen, vind ik het feit dat je dan de werking van de vacht te niet doet en de kans groter is dat ze het koud krijgt. In dat geval zal je deken dus de vacht moeten vervangen.

Ik vind het wel een moeilijk iets. Heb daar eerder nooit mee te maken gehad. Vandaag waait het nog flink en regent het af en toe, maar het is minder koud en de rest van de week is rustiger en droog weer voorspeld, dus ik kan nog even afwachten

Zag haar overigens wel gisteren en vandaag af en toe even rillen, maar volgens het stuk op deze site is dat normaal in deze tijd van het jaar?
Ze wekt verder geen zielige indruk. Ze staat gewoon te grazen en is allert.

Punt is dat je ten alle tijde met een deken kunt beginnen, maar als je er eenmaal mee begint, kun je niet meer terug. Iig niet dit seizoen.

Overigens maakt billy wel al gebruik van de stal. HIj heeft zijn vacht veel geschuurd dus misschien werk zijn vacht iets minder optimaal, hoewel hij het verder niet koud lijkt te hebben.
Maar hij is ook absoluut niet snel ergens van onder de indruk, dus is voor hem (en tommy ook wel, maar die maakt er minder gebruik van) de stal een lekker rustig plekje om te pitten.

Fat de shetten er gebruik van maken, kan wellicht de grens voor de grote paarden ook wat kleiner maken. Ik hoop iig dat ze hem snel gaan verkennen

Sandra van Bommel schreef op zondag 4 oktober 2009, 11:00:

Rillen is voor mij het moment dat er een deken op gaat. Ik ben daar niet zo dogmatisch in. Als ik zelf ril, trek ik ook wat extra's aan ipv zitten genieten hoe natuurlijk mijn lichaam bezig is. Maar da's persoonlijk.

Christel Provaas schreef op zondag 4 oktober 2009, 17:16:


Eerder menselijk denk ik. Daarom loopt het merendeel van de paarden met dekens.
Maar paarden zijn geen mensen dus is het de vraag of je daar dan een parallel moet gaan trekken.

Volgens de site hier niet.

Ik moet zeggen dat achter mijn eerdere woonhuis, hier ook in zweden, een kudde zweedse warmbloedpaarden stond. Schuilstal ter beschikking, maar ze stonden altijd buiten.
Nu was er op de paardenhouderij van de oude mannen die eigenaar waren wel het eea op te merken en moet ik zeggen dat ik het ook niet zo geweldig vond toen ik zag dat verschillende paarden rond deze tijd natgeregend rilden, maar daar staat tegenover dat in de vijf jaar dat ik de paarden ken nog nooit heb meegemaakt dat een van de dieren ziek is geworden of andere gezondheidsproblemen kreeg.,
Het betreft toch een kudde van 18 dieren, hengst, ruinen en merries in de leeftijd tussen 1 en 27.