Ik weet niet of het helpt, of het in jouw situatie toepasbaar is maar mijn ruin maakte 2 jaar geleden hetzelfde mee. Niemand wist wat er aan de hand was, DA dachten aan ziekte van Lyme of iets dergelijks. Niet veel te zien in bloed maar toch lichte afwijkingen waarvan ze niet wisten wat het betekende. Sindsdien is hij beginnen manken, had hij bekkenproblemen, lusteloos, de ene kwaal na de andere enz.
Hij leek wel depressief, ik wist niet meer wat ik met hem moest dus hij heeft 2 jaar gewoon in de wei gestaan. Hij had zelfs geen zin in een spelletje of een wandeling!

Maar begin dit jaar is mijn merrie waarmee hij heel close was gestorven. Door een stom ongelukje was haar kogelgewricht geraakt. Omdat ze al een verleden had van ataxie, blind aan 1 kant, zware peesbeschadiging door ongeluk bij vorige eigenaar en spieratrofie, wist ik dat ze geen operatie meer zou overleven. Ik heb nog geprobeerd met antibiotica en ze werd beter. Maar op een dag stond ze met een zwaar opgezet hoofd en bloedend uit haar neus en ze leek te zeggen dat het genoeg was geweest. Ik heb haar die dag laten inslapen.

Achteraf bleek dat mijn merrie een hersentumor had waardoor ze die symptomen had. Sindsdien is mijn ruin beginnen opfleuren en nu is hij bijna helemaal weer de oude!
Als je het nu bekijkt zijn de problemen met mijn ruin begonnen net nadat mijn merrie halfblind werd en langzaamaan achteruit begon te gaan. Hij nam gewoon een deel van de pijn en zorgen van mijn merrie op zich en werd zelf ziek. Jammer genoeg zag ik het pas toen het te laat was maarja...

Misschien heeft jouw paard ook zo'n achterliggend probleem dat hem tegenhoudt om zijn eigen lichaam in orde te brengen?

Veel moed en geef niet op!
Judith

Ans Jondral schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:04:


Op 10 okt schreef je dit:


Dit zag ik toch wel als een redelijk positief bericht eigenlijk.

Ze heeft heel de medische molen al gehad geloof ik? Wat erg dan dat je er gewoon niet meer uitkomt.

Gea R schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:25:


Ellen is er vandaag opnieuw bij geweest. En je ziet dan wel verbetering, eventjes.
In eerste instantie kwam Stefan Alen erbij maar dat was op initiatief van de DA die haar in de kliniek onderzocht heeft. (Die was toen nog osteo-student (ik denk ondertussen afgstudeerd?) en die 2 maakten er een soort van leer-uitstap van.)

trea hoex schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:30:


Ow ja, dat bericht. Dat heb ik zo neutraal mogelijk gehouden. Jij had al genoeg op je bordje met dat hele gedoe met Pebbles, dan hoef ik niet te beginnen janken over mijn paard.
Ik wilde je daar alleen maar op de link rug-organen duiden. Want dat was ook niks wat ik zo direct had verwacht tot het bij mijn paard dus wel zo was.
Die bloedwaarden waren ook wel gedaald hoor. In maart zaten ze weer een beetje in de buurt van de normaalwaarden. (door die osteo-behandelingen dus.)
Ik heb geen idee hoe het daar nu mee zit.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:24:


Nee daar is ze niet op getest.
Piroplasmose en lyme zijn trouwens ooit wel ter sprake gekomen maar er was een reden waarom dat niet zou kunnen. (Maar dat weet ik niet meer.)
Ze hebben overgings wel afgelopen winter een echo gemaakt van paard haar lever en een leverbiopsie gedaan. Maar daar kwam ook niet veel uit. T'was niet bacterieel, niet viraal, niet parasitair, geen JKK.
Daarom 'hoogstwaarschijnlijk vergiftigd', bij gebrek aan een beter idee.

Ans Jondral schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:31:


En ook zij kan niets meer zeggen? Dat gevoel van een leeruitstap krijg ik bij sommige dierenartsen ook nog wel eens. Echt boeiend, zeggen ze dan. Maar als je er dan zelf geen stap verder mee komt.
Bij mij komt op het moment Jessy Raets. Zij is kinesiste en heeft de opleiding osteopatie bij Stefan doorlopen.
Ik duim echt voor je mee, dat er toch iets uit de bus komt.

Groetjes

Ans Jondral schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:15:


zoek je een fysiotherapeut die je helpt dit paard weer soepel te krijgen, die je raad wil meegeven hoe je verder opbouwend rustig aan de slag met haar kan. Met één keer of 2 keer per jaar de boel los te maken daarna af en toe een blokje om of weidegang, gaat dit paard niet veel opgeschoten zijn. Jij moet weten hoe je haar weer stillaan rad krijgt, niet? Gaat niet op 1-2-3, maar je gaat daar wel hulp bij nodig hebben. Volledig de oude worden? Dat kun je zo niet inschatten, maar elke verbetering is een stap in de goede richting.