Anja Seijn schreef op maandag 26 oktober 2009, 16:14:


Komt nog eens bij dat prestige van de mens ook niet altijd het belang van het paard voor ogen heeft of houdt ...

Anja Seijn schreef op maandag 26 oktober 2009, 16:18:


Los daarvan is iedereen vaak wel op die manier 'hypocriet'.

Met mijn volle verstand zal ik altijd meer waarde hechten aan de manier waarop het tot stand komt, en of het past bij het paard; de dingen die al genoemd zijn.

Maar onbewust ben je vaak gevoelig voor mooie plaatjes, goed filmwerk, de achtergrond die iemand heeft, enz.

Beetje hetzelfde. Als ik een 'goede' reiningproef zie, dat vind ik dat stiekem best tof. Ondanks dat ik niets heb met slidingijzers, shanks, sliding-stops en zo een snelle back-up. Komt nog bij dat niet alle ruiters lieverdjes zijn...
En toch, toch vind ik dat speciaal, en ik weet niet waarom... Vind dat ook haast genant, omdat het gewoon totaal niet strookt met de rest van mijn ideeen. Maar het spektakel ben ik blijkbaar toch gevoelig voor...
Net zoals je op dat andere filmpje een hoop kunt opmerken als je dat zou willen, maar je wel duidelijk het enthousiasme van de ruiter ziet..

Anja Seijn schreef op maandag 26 oktober 2009, 16:18:


Hier ben ik het volkomen mee eens. De enige die we tevreden moeten stellen en waar we indruk op moeten maken zijn onze paarden.

Merel Stoffers schreef op maandag 26 oktober 2009, 16:29:


Wat mooi eerlijk geschreven!
Heel vroeger,(op zijn Pn's vroeger, een paar jaar geleden dus) schreef ik eens dat ik eigenlijk niet meer naar een paard op ijzers kan kijken zonder plaatsvervangende schaamte te voelen. Dat geldt ook voor reining. Ik kan het ook allang niet meer zien.Bij mij moet er, als ik iemand vertel dat ik western rijd, onmiddellijk recreatief achter. Ik kan er niet van genieten als ik zie hoe iemand zijn paard achteruit jenst. Ik wéét hoe het aangeleerd wordt.
Wil niet zeggen dat ik van het filmpje met het meisje niet genoten heb,ook al heeft ze blijkbaar gesmokkeld. Als iedereen nog maar voor de helft zo zou rijden ,wordt de paardenwereld een stuk beter.

Piet schreef op maandag 26 oktober 2009, 16:44:


Welleuh ,tis te zeggen : dit paard heeft ZIJN galop en niet echt een grote drang voorwaards ,dus go with the flow en je kan mooi blijven zitten in een rustige galop .Wat niemand blijkbaar weer ziet is dat elk galopje bergopwaarts werd gefilmd en laat dit nu net de makkelijkst uit te zitten galop zijn , de sfeerbeelden zijn natuurlijk prachtig en het paard ook .Zoals Cindy aanhaalt , de manier waarop het paard getraind werd zal niet zo koosjer geweest zijn en dit kind dat erop zit heeft daar ook niets mee te maken .Tis wel weer een mooie voorbeeld van marionettentheater (sorry pieje ) dat ooh's en aah's genereert en dat de mensen echt niet weten waar naar te kijken als je zo'n filmpjes ziet .Wat hier weer eens blijkt

Piet schreef op maandag 26 oktober 2009, 16:44:


Ik ben daar ook niet trots op, kan het ook niet uitleggen, maar het is dan toch zo.
Kan me dat van jou dan ook wel heel goed voorstellen. :)

En al zijn dingen niet perfect of goed doordacht, ik vind het al heel positief dat er over nagedacht word. Waarom lukt iets niet, kijk eens rond, ga niet klakkeloos achter de rest aan, blijf niet alleen in je eigen manier van denken hangen, luister naar je paard!
Ik ben ook geen goede paardenpersoon/ruiter, moet nog gruwelijk veel leren maar ben wel bewust bezig met de dingen, en dát maakt voor mij het verschil.
Zoek mensen op waar je je aan kunt 'optrekken', van kunt leren, ja, léér!
Dat is meteen het leuke aan de paarden.

Ik merk dat ik soms weinig tolerant ben naar mensen die het zelf allemaal erg goed weten (terwijl ik dat toch ook wel heb - alleen dan de andere kant op), da's wel een slechte zaak...

Wil schreef op maandag 26 oktober 2009, 15:56:


neen, ik vind het tof dat zij zo'n lol heeft, maar zij heeft hem dit allemaal niet aangeleerd. In dit geval vermoed ik dat zij leert van het paard. Laat ik het nou prachtig vinden dat iemand met een groen, niet al te makkelijk paard de tijd neemt om het paard dit allemaal te leren op een andere manier. Dat ze samen leren. En dat hij dus dan ook daadwerkelijk diegene is die al die tijd samen met zijn paard gespendeerd heeft, om samen tot een resultaat van ultiem vertrouwen en samenwerken te komen. Daarbij zou ik van de kleinste meest minimalistische verbeteringen en details kunnen genieten. Dat is dan hun eigen verdienste. Verder vind ik het superknap dat zij dit allemaal doet op die fotoreeksen en filmpjes (moest dit zonder sporen zijn). Maar wordt ik er wild van? Neen. Kijk ik er naar op? Neen. Doe ik haar dit na met mijn eigen paarden? Neen. Geef me mijn vorig paard terug ... ja. Maar geef me dan wel even de tijd om haar aan te leren om te liggen en te stijgeren, want daar had ik in die tijd nog geen kaas van gegeten

eddy DRUPPEL schreef op maandag 26 oktober 2009, 16:55:


Dit filmpje vind ik dan toch weer heel mooi. Wetende dat deze mevrouw haar paard traint met clicker en voor zover ik weet zelfs geen halster of dergelijke gebruikt. Ze traint enkel met cordeo.
Zoals hier reeds is aangehaald is niet het resultaat het belangrijkste, maar wel de weg. En dan vind ik dit toch wel heel mooi

http://www.youtube.com/watch?v=FVFCTMsTnSk&feature=related

Gea R schreef op maandag 26 oktober 2009, 17:07:


Zéér mooi ,maar wéér, het zou me ten zeerste verbazen als dit paard niet met bit is gereden geweest !Daarom niet door haar hoor .Maar als ik die samengeknepen lippen zie , de strakke mond en de gespannen kaakspieren !! Trouwens, dat achter het baasje aanlopen met platte oren en hoofd vooruit om die beloning te krijgen ???? Ni echt mee akkoord hier in Wolfsdonk hoor

eddy DRUPPEL schreef op maandag 26 oktober 2009, 16:55:


300.000 keer liever dit, dan onze wereld en olympisch kampioene en co waar de kranten van vol staan en die niet van tv weg te branden zijn of een reiningwedstrijd om het Nederlands kampioenschap.
Dit kan zeer inspirerend zijn voor het ruitervolk wat plichtmatig hun rondjes draait door de zandbak.

Piet schreef op maandag 26 oktober 2009, 17:46:


Of TREC!

Als je dan toch iets wilt kiezen, dat benaderd voor mijn gevoel wel redelijk waar het rijden om gaat, tenminste toch het 'controle'/vrijheid-onderdeel... :)

eddy DRUPPEL schreef op maandag 26 oktober 2009, 17:29:


Het is heel goed mogelijk dat dit paard in het verleden met bit gereden is, maar zeker niet door haar. En wat de lichaamstaal van het paard betreft heb je ook gelijk, maar toch vind ik haar prestatie echt wel mooi en vooral eerlijk.

Wat ik nou zo jammer vind is , dat er nu ook onderscheid gemaakt wordt tussen paarden die met bit beleerd zijn , en paarden die nooit een bit in hebben gehad.
Tuurlijk is er wel een verschil , maar dat mag voor diegene die er de moeite voor doet om dat bit er uit te laten , toch niet gaan betekenen dat die persoon het ''makkelijker'' heeft...
Asjeblief , het doet toch niets af aan de persoon?!!!
Kijk naar Anja met Jeen , of kijk zelfs naar Eddy met Ilias.
Beide nemen hun verantwoordelijkheid door het bit er uit te laten , beide lopen tegen problemen op die opgelost moeten worden , en wat mij betreft vind ik beide even goed!
De een is alleen wat verder als de ander.
Maar beide werken even hard!
Ik vind jullie , en vele anderen de beste!!!!

En volgens mij is het paard in het laatste filmpje in die hoofd/hals houding geclickerd... zonder bit...

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 26 oktober 2009, 18:20:


Ja, zij werkt inderdaad met clicker.

Maria Delavega schreef op maandag 26 oktober 2009, 7:33:


Nee ze is het inderdaad niet.
De Lusitano merrie die ik reed was een jaar of 5, fokmerrie en net zadelmak. Dus ze was minder gespierd dan jouw merrie en inderdaad minder zwaar van hals enzo. (maar op een half jaar tijd kan een paard natuurlijk erg veranderen hé, dus op die eerste foto kon ik niet af gaan. )
En ja, ik vond haar best leuk om mee te rijden. De eigenaar vertelde dat ze amper een keer of 10 gereden was. En ik kende haar niet.
Maar ik heb haar mee naar buiten genomen, ben met haar hopeloos verdwaald terwijl het stormde. Het was ergens in de buurt van Maastricht en we waaiden bijna van de heuvels af en hebben daar echt overal gezeten. Maar ze gaf geen krimp. Nochtans zat er behoorlijk wat temperament in. En dat kwam ook af en toe opborrelen, soms zelfs een beetje een dramaqueen. Maar ze bleef de hele tijd bij mij.
Ik ben echt verliefd geworden op het ras. (We verwachten hier dan ook volgend jaar een Portugees cruzado veulen. En op iets langere termijn gaat er waarschijnlijk wel een volbloed merrie uit Portugal komen. Maar tot het zover is, zullen we eerst nog maar eens richting Maastricht gaan om van ze te genieten. )