Anja Seijn schreef op zondag 15 november 2009, 20:51:


Van: truida
Datum: 11/15/09 20:54:57
Aan: info@anky.nl
Onderwerp: paarden

Ik begrijp,dat je graag wint en veel geld wilt verdienen,maar om je ogen te sluiten voor t leed,wat je met bv de bitten in de zachte paardenmonden veroorzaakt?
En dat nog aan al die "'lieve 'paardenmeisjes laat zien,alsof t leed niet bestaat?
En dan nog de blauwe tong ed verdedigen en niemand mag zn mondje niet opendoen?
Censuur?
Ik rijd al 37 jaar bitloos en schaam mij niet van daarvoor.
Want toen habe ich es nicht gewusst.
Ik word er ronduit misselijk van.
En met mij,vele mensen ,die NAdenken,wat we doen met deze dieren,die geen uiting kunnen geven van pijn.
Nee,een paard zegt geen auw!!
En als ie zn mond opendoet,snoer je hem gewoon dicht met een sperriempje.
Ik hoop ,dat je terugkomt,als er incarnatie bestaat ,als een dressuurpaard.
Gewoon als lering!
Deze geaccepteerde marteling mag je niemand aandoen.
Met vriendelijke groet mevr de bakker


effe anders
mokumstyle
trudy

Trudy schreef op zondag 15 november 2009, 21:18:


Trudy ... en dan zeg je tegen mij dat ik rustig moest doen?

Anja Seijn schreef op zondag 15 november 2009, 21:30:


Was ook maar een geintje Anja. Een geincarneerde grunsven als hobbelpaard lijkt me wel interresant.
Als we rustig blijven ,gebeurt er helegaar noppes.
Ik kreeg nog een bevestiging van onze reacties op Gellekom.
Mooi! Dat staat er in elk geval
Groeten van de rustige ! trudy

Tja, ik heb er zo mijn twijfels over of dit gaat helpen, maar vind het heel goed dat er pogingen gedaan worden.

Zolang mensen niet inzien dat dieren gevoelens hebben en ze gebruiken zonder naar de "taal" die de dieren spreken te luisteren, of zonder dat ze zelfs maar inzien dat die dieren een "taal" hebben, blijft dit soort excessen aan de orde van de dag.

Op mijn opleiding hebben we het de laatste weken over interculturele communicatie gehad. We moesten een casus aandragen waarin de communicatie door taal en/of culturele aspecten verstoord was en die uitwerken volgens twee standaard oplossings modellen.
Hierbij kwam een filmpje naar voren waarin een kip op brute wijze wordt misbruikt voor een rituele handeling. Omdat ik mijn eerste ingeleverde casus niet hoefde te verbeteren, heb ik nog een casus gemaakt, die van "Kip zonder kop". Geschreven vanuit het gedrag van de kip en geanalyseerd vanuit zowel de mens als de kip.
Tot mijn grote verbazing had nog bijna niemand van mijn mede studenten op die manier naar een dier gekeken. Ze waren er nogal verbaasd over wat de kip allemaal aan gedrag had laten zien, zonder dat iemand er op lette.

Blijft het feit dat, zolang men dieren niet beschouwt als een communicatie partner, maar als een voorwerp dat ge(mis)bruikt wordt, er niets zal veranderen.

Els.

Els Kleverlaan schreef op maandag 16 november 2009, 11:35:


Persoonlijk vind ik dat er maar zelden daadwerkelijk sprake is van partners, niet in de zin van gelijkwaardig tenminste. Ook paardgericht paardrijden komt neer op dat het paard doet wat de ruiter wil.
Dat is inherent aan betrouwbaar veilig rijden in de werkelijke wereld.
Het is een gróte uitzondering dat er functioneel werkelijk tweerichting-communicatie is. Voorbeeld is een zoekpaard bij SAR-werk. Daarbij reageert de ruiter met gedragsverandering op signalen van het paard.

Ik zie in het niet gelijkwaardige parterschap geen probleem zo lang de vijf vrijheden van het dier maar gewaarborgd zijn volgens de ethologie van dat dier, in dit geval het gedomesticeerde paard.
Zie het als een werkgever-werknemer relatie met een set arbeidsvoorwaarden.
In onze 21ste eeuwse westerse samenleving is één aspect van de (node ontbrekende) paard-arbo de definitie van dierenmishandeling:

Het onnodig veroorzaken van letsel of pijn bij een dier of het onnodig schaden van zijn gezondheid, dan wel het laten verrichten van werk dat de kracht van het dier te boven gaat.
Bon; http://www.encyco.nl/nol.php

Hou deze definitie tegen de situatie in het gewraakte filmfragment.

Huertecilla schreef op maandag 16 november 2009, 11:51:


Het gaat mij ook niet om gelijkwaardige communicatie, maar om de communicatie op zich. Ook bij de laatste definitie:
is communicatie nodig om te zien of het dier pijn heeft. Er zijn geen richtlijnen voor wat dit nu precies inhoudt. Wanneer overbelast je een dier, wanneer veroorzaak je pijn? In het geval van letsel is het wat anders, dat kan je meestal zien, maar zelfs dan is de vraag; welk letsel is nog geoorloofd en wanneer is het onnodig?

Als je niet weet wat het paard (of andere dier) je verteld, weet je niet wanneer het pijn heeft of wanneer het zich niet goed voelt.
Het is niets anders dan in een mens-mens relatie; als de één niet luistert naar de ander, of niet geleerd heeft te luisteren naar de ander, worden er regels overschreden.
Communicatie is onder alle omstandigheden noodzakelijk.

Els.

Els Kleverlaan schreef op maandag 16 november 2009, 13:10:


SIRE had een 25 jaar terug een mooie campagne, exactie bewoording is wellicht anders maar komt er op neer:
"Als niemand meer luistert naar niemand, vallen er doden in plaats van woorden."
Hoe toepasselijk!

speaking of... vrije meningsuiting

Zeg HC wat heb je op je kerfstok dat je voor een dag van bokt afgevlogen bent?