Graag zou ik jullie willen vragen even met me mee te denken:

Gisteren, tijdens een buitenrit, bleek weer eens hoe gevoelig Stef, mijn Haflinger van 16, op de harde weg blijft lopen.
Hij is nu vanaf augustus van de ijzers, hij doet het super en loopt als een dieseltreintje op het zachte. Mooi grote soepele passen, een stuk zekerder dan voorheen op die glij-ijzers. Zijn stijfheid is helemaal weg.

Buiten echter, op de harde weg (beton) is dit een heel ander verhaal.
Hij breekt zijn nek over ieder steentje en komt niet weg. Stuur je hem dan naar de zachte berm is ie supervoorwaarts.
Daarnaast zie ik buiten dat hij toch nog niet zo heel veel gevoel heeft in zijn voeten. Hij is niet helemaal bodemvast en is een paar weken geleden onderuit gegaan in de modder.

Wat ik helemaal erg vond is dat hij gisteren tijdens de buitenrit uit zichzelf ging stappen, omdat hij niet meer kon vanwege de pijn in zijn voeten.
Dat is niks voor mijn Stef die normaalgesproken haantje de voorste is.

Bij het hoeven inspecteren vind ik dat zijn hoeven erg kort blijven, zool en draagrand zijn mooi gelijk, wel nog erg plat.
Het enige wat ik doe is steunsels kort houden en af en toe eens de vijl erover halen als ik vind dat de hoeven onregelmatig van vorm worden.
Verder helemaal niks. Hielen zijn als vanzelf mooi laag, maar ik vind ze nog steeds erg afgesleten. Aan de straal kom ik ook niet, die is gelijk met de zool.

Ik vind dus dat die hoeven nog niet voldoende bijgroeien.
Ter info : Hij heeft zeker 14 jaar ijzers gehad, maar stond wel altijd mooi laag, en heeft mooie brede stralen en rechte hoeven die niet brokkelen. Raf heeft zijn Steffie's hoefsmid een compliment kunnen maken.

De afgelopen weken hebben we niet buiten gereden vanwege de gladheid, en ik verbaas me er nu over dat die hoeven toch zo kort blijven.

Nu zullen er een aantal van jullie zijn die zeggen dat ik dan maar hoefschoenen moet aanschaffen, en ik neig daar ook toe, maar het lost nmm niet alles op, omdat ik vind dat Stef's hoeven dan nog steeds niet harden.

Ik wil zoeken naar de oorzaak van waarom zijn hoeven niet groeien terwijl hij de optimale condities heeft voor zijn hoeven :
Veel beweging, inloopstal met beton waarop hij regelmatig staat, afwisselende bodem, geen junkfood, alleen hooi, biet en haver, vriendjes, enz.

Ik heb ooit gehoord dat het zo schijnt te zijn dat koudbloeden zachtere hoeven hebben dan bijvoorbeeld Volbloeden. Zou dat waar zijn? Het lijkt me sterk, maar ik zou er bijna in gaan geloven.
Als dat zo zou zijn zou ik overigens de eerste zijn die voor Stef hoefschoenen zou aanschaffen.

Ik zie het verschil met Holly die pas sinds 2 maanden natuurlijk bekapt wordt, die ik veel meer moet onderhouden dan Steffie omdat haar hoeven sneller groeien.

Wie ????

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Spirithorses schreef op zondag, 5 december 2004, 11:20:


Als ik vanuit de theorie denk Pien, is het vier maanden geleden dat Stef op blote voeten is gaan lopen en kan de nieuwe hoef het werk nog niet overgenomen hebben. Vooral omdat hij niet hard groeit.
16 jaar op ijzers is een enorm lange tijd. Ik stel me zo voor dat wanneer ik jarenlang op te kleine schoenen heb gelopen (denk aan die Japanse vouwtjes) en deze plotseling uit mag, ik ook niet pijnloos zou lopen de eerste tijd, door alle veranderingen in mijn voeten
Ik denk dat de hele structuur van de voet, dus niet alleen de hoef zich aan zal gaan passen. En verder dat de hoef zelf nog flink slijt op straat, dus nog erg zacht is, maar wel groeit. Als hij zou niet groeien, waarom zou je dan de steunsels kort moeten houden?
Piet

Spirithorses schreef op zondag, 5 december 2004, 11:20:

Hihi, ja diegene ben ik natuurlijk.
Ik ben het er ook niet helemaal mee eens (uit ervaring) dat de hoeven niet harden. Als ik naar Isabella kijk dan weet ik dat het wel gebeurd, maar misschien kost het wel meer tijd. Zij heeft er toch wel een jaar over gedaan. Maar het valt me nu steeds vaker op dat ze steeds vaster wordt met het lopen, en de hoeven kennelijk harder, want zelfs de paden met puin loopt ze nu al weken goed overheen, zonder ook maar 1 gevoelige stap.
Het kan dus ook met hoefschoenen harden, maar nogmaals het kost je dan wat meer tijd. Maar wat wil je is dan de vraag. Een paardje dat lekker loopt, of eentje die pijn heeft, maar waarbij de gevoeligheid misschien (want dat is ook niet zeker) wat sneller voorbij gaat dan met hoefschoenen??

Overigens Isabella is een koudbloed, heeft van nature keiharde hoeven (eerder te hard dan te zacht) (ze heeft haar problemen gekregen door verkeerd beslaan en bekappen, niet omdat ze slechte hoeven heeft van zichzelf). Ook haar hoeven groeien nu nauwelijks, terwijl ik juist nu veel meer over de harde weg liep dan met de schoenen aan. In de zomer moest ik ze echt iedere week bijwerken, nu had ik het al weken niet meer gedaan en kon er nog nauwelijks wat af.

Hoop dat je iets hebt aan deze informatie van een enorme leek op hoevengebied, maar wel eentje met diverse ervaringen

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 5 december 2004, 11:46:


haha, ik dacht idd ook aan jou.


Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik denk ook dat een paard met pijn in zijn voeten niet in die ontspanning kan gaan en geen plezier kan hebben aan buitenritten over de harde weg. Als dat met hoefschoenen wel kan en het dan maar langer duurt, tja, dat ben ik wel met je eens.

Dus bij Isabella groeien de hoeven nu ook minder hard ? Is bij mijn paarden nu ook zo. (Wat een stuk minder werk zeg.... )

Dank je.

Groet terug, Pien
....met het paard als spiegel....

Piet schreef :


Ja, weet ik. Je ziet wel al een verdikte van het nieuwe weefsel op de hoeven. Zo kan ik precies zien wat al vernieuwd is.


Volgens Raf heeft Stef goede brede open hoeven, ondanks de ijzers.
Maarja, weinig gevoel gehad, ja, dat wel, anders struikelde en gleed hij niet zo....


Ja, daar heb ik niet bij stil gestaan, de steunsels moet ik wel inkorten, dus ze groeien. Moet ik dus eerder zeggen dat ze wel groeien maar (nog) sneller afslijten dan de groei kan bijhouden, ondanks dat ik nu niet vaak op de harde weg rijd.

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 5 december 2004, 11:46:


Hallo
Inderdaad een paard dat tot zijn 16 beslagen geweest is heeft tijd nodig om te wennen.
Minstens een jaar, als je niet wil investeren in schoenen laat hem dan deze winter rusten of werk er alleen mee in de piste met de zeven games ben je een winter bezig en je gaat er veel plezier van hebben volgende zomer
Je paard is al wat ouder en in de winter groeien de hoeven van een paard minder snel
haver is ook niet geschikt voor een haflinger, zoals gezegd op deze site is dat krachtvoer voor paarden die zoveel uren per dag werken dat ze de tijd niet hebben om genoeg hooi te eten.
Hooi, worteltjes en zeker niet vergeten (het belangrijkste) een liksteen dat is genoeg voor een koudbloed.
Veel positieve berichten over deze schoenen http://www.oldmacs.be

Sonja

De Preter Sonja schreef :

Ja joh, weet ik ook, en die tijd krijgt hij ook van ons. Als het niet gaat dan gaat het niet. Simpel. Ik wil het zo goed mogelijk voor hem doen en ik weet ook dat er niet veel alternatieven zijn behalve hoefschoenen, dat is mijn volgende stap heus nadat ik alles heb uitgezocht.
Maar ik wil het niet bij voorbaat al doen, omdat ik geloof in het zelf oplossend vermogen van het paard. Toch denk ik nu dat ik hem een handje moet gaan helpen.


Hmm, het heeft niks te maken met niet willen investeren in schoenen. Een van mijn andere paarden heeft de schoenen van Smit waarover ik zeer tevreden ben. Het was alleen bij Steffie tot dusver niet nodig omdat hij het heel goed deed zonder. Tot nu.


Mijn paarden werken dagelijks in ons western NH centrum. En Steffie heeft bijvoer nodig omdat hij heel veel energie verbruikt. ook omdat hij altij dbuiten loopt. Aangezien ik niet meer zo geloof in de toevoegingen in de kant en klare produkten krijgt hij hooi, voederbiet , aangevuld met haver , en mineralenblok.
Hij doet het daar prima op. Van die bergen wortelen ben ik afgestapt vanwege het feit dat teveel provitamine A schadelijk is. Haver is geen kant en klaar krachtvoer, en zuiverder dan al die mengelingen, het heeft geen toevoegingen, vandaar.
Ik denk dat je dit niet kunt vergelijken met een recreatiepaard dat een paar keer per week gereden wordt.


Groet, dank voor het meedenken, Pien
....met het paard als spiegel....

Spirithorses schreef op zondag, 5 december 2004, 11:20:


Hai Pien,
Het enige wat ik je kan vertellen, zijn mijn ervaringen met de hoeven van Jovarna. Haar hoeven groeien ook niet zo snel en ik hoef er ook niet veel aan te doen. Alleen rondraspen en de steunsels bijwerken, die overigens wel vrij snel groeien. Haar zolen waren ook vrij plat, en nu pas, na een jaar, beginnen ze concaaf te worden. Jovarna was en is alleen gevoelig op ongelijkmatige paden waar stenen/keien liggen. Op alle andere paden (zoals beton en bospaden met takken, wortels, dennenappels etc) loopt ze van begin af aan probleemloos.
Ik denk dat het per paard verschilt hoe hard de hoeven groeien en hoe ze zich gaan vormen. Nagelgroei bijv. verschilt ook van mens tot mens. Volgens mij kun je hier niet zoveel invloed op uitoefenen, aangezien Stef z'n leefomstandigeden - zo te lezen - wel optimaal zijn.
Zelf heb ik geen ervaring met hoefschoenen, maar wellicht is dit voor Stef bij de buitenritten toch een oplossing...?

groet, Peet
www.jovarna.tk

Spirithorses schreef op zondag, 5 december 2004, 13:04:

Niet echt geheel voor jou hoor Pien dit commentaar wat ik nu ga leveren, maar in het algemeen op de denkwijze van sommige mensen. Het hield me na mijn vorige antwoord op jouw vraag al de hele dag bezig.

Ik kan maar niet begrijpen dat mensen hun paard met pijn laten lopen omdat het "zo hoort" bij het genezingsproces van beslagen naar natuurlijk bekappen. Oke in veel gevallen gaat het wel goed, maar als het dus niet goed gaat dan lees ik heel vaak dat je een jaar geduld moet hebben en dat je het paard niet kunt gebruiken, enz. Jullie weten welke verhalen ik bedoel.

Maar dat begrijp ik nu dus niet. Ik heb daar dus totaal niet voor gekozen. Het ging mij nog geeneens om het feit dat ik niet het geduld had of dat ik zo nodig aangespannen moest gaan rijden, maar ik kon gewoon echt niet aanzien dat die pony met pijn moest lopen. Daarbij is ze graag buiten in het bos en ik zou dat dus niet kunnen laten gebeuren, enkel en alleen omdat ze niet over het harde kon lopen? Met pijn zou het ook geen leuke wandeling worden leek me zo. Vandaar dat bij mij destijds geen enkele twijfel bestond over de aanschaf van schoenen. Pony geen pijn, ik blij, zij blij. En ze kon beweging krijgen.

Daarom begrijp ik echt niet dat iemand zijn paard wel met pijn kan laten lopen. Als iemand hier schrijft dat hij wel eens een zweepje gebruikt bij het rijden dan is het forum te klein, maar als men over dit soort gevoeligheden schrijft, dan wordt het als heel normaal bekeken.

Ik begrijp dit dus niet altijd, maar ja zal wel aan mij liggen. Ik kan niet aanzien dat mijn paardje pijn heeft, en dat maakt niet uit waar dan ook en op welke manier dan ook, en of het nu wel of niet natuurlijk is. Maar ja, ik sta er ook om bekend te "voorzichtig" te zijn voor mijn pony.

Dat zal het dus wel zijn.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 5 december 2004, 16:18:


Ik voel me ook niet aangevallen hoor

Weet je , Ingrid, ik geef je volledig gelijk. Ten eerste wat de pijn en dus de hoefschoenen betreft, maar ik zou zelfs nog een stap verder gaan, alhoewel ik er zelf nog niet helemaal uit ben wat betreft ik nu ga zeggen:

Ik heb er steeds meer moeite mee dat alle paarden superlaag op de hielen moeten staan . En dan heb ik het nu over de Strasser methode. Ik heb al vaker gesproken over de 3,5 cm eenheidsworst die wordt aangehouden.
Voor enkele van mijn paarden werkte dit helend, andere blijven niet optimaal lopen. Ik heb ontdekt dat wanneer ik mijn paarden zelf de kans geef door niet teveel in model te snijden en veel te draven op de harde weg, er op een gegeven moment een totaalevenwicht ontstaat in de hoef, waarbij de hoef zichzelf als het ware 'onderhoudt'. Het enige wat ik dan nog bij hoef te houden zijn de steunsels en een vijl hier en daar. Bij Cherokee is dit zo. En ja, van het ene op het andere moment.
Stef is toch een ander verhaal, die heeft nu te afgesleten hoeven.

Telkens weer wanneer ik zonodig wilde Strasseren en dus ingreep in het model van de hoef omdat ik geleerd had die 3,5 cm aan te houden, liep Cherokee een tijd gevoelig. Totdat Isabel mij de tip gaf eens helemaal niks te doen, en zie : Het zelfregulerend systeem van de hoef.
(Met niks doen bedoel ik alleen steunsels en draagrand onder controle houden). Cherokee staat nu niet meer zo plat als toen ik haar Strasserde, maar nog steeds staat ze heel laag op de hielen.
Ik waak er wel voor dat de hielen niet gaan samenknijpen.

Bij BD is het zelfs zo dat ze echt niet mooier is gaan lopen door haar zeer laag te zetten. Eerlijkgezegd liep ze vroeger ruimer met haar voorbenen.
Ik ben nu zo eigenwijs dat ik ook bij haar eens helemaal niks doe, waar Raf niet blij mee is, overigens.

Ik ben dus heel erg aan het nadenken over het algemene beeld dat alle paarden laag moeten staan. Ik geloof nu dat er paarden zijn die er niet mee gebaat zijn helemaal plat te staan, maar best een hak van maximaal een halve cm ofzo kunnen hebben, mits geen drukkingen van draagrand en steunsels en geen samengeknepen hielen.

Het probleem is dat mij altijd verteld is dat wanneer de hielen iets langer worden (en dan spreek ik nog over laag hoor, voor reguliere begrippen) de doorbloeding weer verminderd wordt en het paard daardoor ongevoelig loopt.
Dus dat dat de reden is van het "beter" lopen op iets hogere hielen.

En nu komt het : Ik heb nu besloten dat de paarden dan maar iets hogere hielen mogen hebben, als hun hoef van nature zo wil groeien.
Ik weet niet of de doorbloeding daardoor werkelijk zoveel verminderd als wat ik geleerd heb, maar ze lopen in elk geval minder gevoelig.

Het wil er bij mij net zo goed niet in dat een paard weliswaar de correcte (Strasser) stand heeft maar loopt als een hout en zich daardoor niet kan ontspannen en dus nog met verkrampte spieren loopt.
Dan ben je inderdaad niet goed bezig.

Ik zie hier met Natuurlijk Bekappen een veel minder rigoreus ingrijpen in de hoef, waardoor het paard veel meer tijd en ruimte krijgt om zelf die hoef in vorm te laten groeien.
Wie herkent dit?

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

Spirithorses schreef op zondag, 5 december 2004, 17:05:


Voor de IJslander telt met Strasser 3 cm, Falka haalt dat niet eens, ze komt op zo een 2,5 cm. Hoort gewoon bij haar, is helemaal nix mee mis, ze loopt er prima mee. Eigenlijk dus te lage hielen, maar zo is haar eigen stand. Loopt prima, en nooit een ijzer gehad.

Groeten esther

Ja daar ben ik het ook mee eens.
Net als ik wel eens aangekaart heb dat mensen simpelweg maar moeten verhuizen als het paard niet (24/7) buiten kan, maar de afwezigheid van een schuilstal wordt "afgedaan" met een "ja ach, ik kijk wel of er een deken op moet"

Ik merk wel aan de paardjes die ik rij dat grind zeer doet. Wij moeten op weg naar de mooie paden 1 of twee keer een kleine 2 meter grind over steken. Die 2 meter overleven we wel. Maar als het meer zou zijn (doordat we bijv niet in de bermen konden rijden) dan zou ik er ook liever iets aan doen. Verder lopen ze op elke ondergrond super, dus dan gaat die 2 meter nog wel.

Geduld is een goede zaak, maar actief denken aan een adequate oplossing een noodzaak.

Groetjes Karin

Spirithorses schreef op zondag, 5 december 2004, 17:05:


Tja, ik dus....
Ik hou gewoon de zool aan net als jij nu beschrijft...let wel op de steunsels en rond verder gewoon af en maak wel een roll..die hielen komen vanzelf wel op de goede hoogte...dan duurt het maar wat langer,
Das volgens mij ook zoals ik dit van Frans en Ilona gehoord heb, dat heeft geen haast en mag in stapjes gebeuren.
Die stapjes laat ik dan over aan het paard zelf tenzij ze dus echt te lang zouden gaan worden, maar dat gebeurt dus niet.
Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 5 december 2004, 16:18:


Een paard moet je niet met pijn laten lopen, das toch wel duidelijk hoop ik, dat ik dat zeker nooit zal doen.
Maar hier ligt ook meteen het probleem in defineren.
Waneer is het pijnlijk en waneer is het gevoelig.
Ik kan me voorstellen dat een paard dat jaren op ijzers loopt heel voorzichtig gaat lopen waneer die er onderuit zijn...ze voelen iets heel vreemds onder de voeten.
Maar dat hoeft geen pijn te zijn.
Sommige zien dan wel dat hun paard ´anders` loopt dan voorheen en zullen dit dan misschien ook als pijn zien.
Verder is het natuurlijk niet zo dat het paard een jaar lang met dit gevoel rond loopt...dat zou wel te gek zijn en ik denk dat je dan toch iets verkeerd hebt gedaan.
Het minder gebruiken is in mijn ogen niet zo moeilijk te begrijpen...geef het paard de tijd om er langzaam aan te wennen, das toch niet moeilijk?
Wel lastig misschien omdat je dan niet kan doen wat je zelf wil (het rijden) ....maar ik vind dat ik dat er dan maar voor over moet hebben.
Het kan nou eenmaal tijd kosten, dat weet je van te voren.
Je weet echter niet van te voren hoeveel tijd !
Wanneer je een paard gebruikt voor de lessen en zeker voor buitenritten van een uur of langer, dan wordt het hele verhaal natuurlijk wel even wat anders en zou ik zeker schoenen aanschaffen en het paard tussendoor rustig aan laten wennen aan de harde ondergrond buiten de les om.

Die harde ondergrond hoort ook bij het proces en ik denk als je een jaar lang de schoenen aan doet en ze dan op steen laat lopen je nog niet af bent van het gevoelig lopen...het paard heeft ook na dat jaar weer een vreemd gevoel waar aan hij niet gewend is...en ja..als dit dan weer gezien wordt als pijn dan heb je het kringetje rond...dan gaan vaak die schoenen weer aan want het paard kan er niet tegen?
Zo ben je in mijn ogen dus veel langer bezig dan noodzakelijk is.
Buiten dat zijn de schoenen voor de meeste toch wel duur, die moeten dus zolang mogelijk mee gaan.
Daar zie ik dan dus weer een probleem opdoemen, zeker als ik hoor dat die schoenen al een jaar lang mee draaien en nog niet versleten zijn.
Die schoenen worden nml. aan het begin van het proces aangepast zoals bij de hr. smit.
Heel erg mooi, perfect passende schoenen !
Maar das aangepast aan die hoef die van een ijzer af komt en die hoef is als het goed is na een jaar wel vreselijk van vorm veranderd?
Dan moet die schoen wel erg flexibel zijn als tie nog steeds past!
Das dus mijn 2de probleem met langdurig gebruik van schoenen, vind ik dus niet verstandig....

Gr. Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Spirithorses schreef op zondag, 5 december 2004, 11:20:


Hallo Pien
Ik heb mijn eigen Haflingers in mei van de ijzers gehaald, en nog steeds lopen die op het harde gevoelig. Haflingers hebben een hele platte voeten, en mijn ervanring hiermee is dat het wel een jaar duurt voordat dit beter wordt. Maar het wordt beter, ik heb een haflinger in behandeling die ik een jaar geleden van de ijzers heb gehaald, liep heel lang op het harde gevoelig, maar ging ineens veel beter lopen. Realiseer je dat wanneer paarden "pijn" hebben de hoefgroei wordt geremd, dus vandaar dat hoefschoenen wel degelijk een functie hebben. Hoeven zullen niet harder worden maar de zool moet groeien en op die manier een natuurlijke bescherming bieden.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt

Groeten
Hans