Aj, dat is niet fijn!! Moet toch wel een hele schok zijn als je haar zie aansterken en dan toch ineens verzwakt. Maar het is inderdaad al een hele troost dat het arme dier niet in die ongetwijfeld vreselijk stinkende stallen van die handelaar heeft moeten sterven, maar met veel liefde en warmte om zich heen.
Wat ga je nu doen? Naar die handelaar dan? Je had nu toch al een goeie stap voorwaarts zodat hij zn paarden wat hooi ging geven. Ik zou deze kans nemen om hem nog eens te laten weten dat wat hij doet echt niet te doen is! Dan is Merry zeker niet voor niets gestorven!
Veel sterkte nog maar eens!!
Groetjes
Sibyl

Geertje schreef op zondag 10 januari 2010, 19:21:

Wat vreselijk voor je en wat een zeldzaam beroerde timing. Wettelijk gezien heb je echter nog een poot om op te staan, want de verkopende partij is er verantwoordelijk voor, tot een half jaar na verkoop. Het is alleen de vraag of je daar nog wil en kunt aankloppen.

Christel Provaas schreef op maandag 11 januari 2010, 9:39:


als je een ernstig verwaarloosd paard aankoopt en daar ook nog een boel heisa rond maakt,
lijkt het me logisch dat een rechter zal menen dat je toch wel op de hoogte was
van de barre gezondheidstoestand en het risiko op overlijden

Peter Donck schreef op maandag 11 januari 2010, 9:50:


Hoe erg ik het ook vind, wat zo is... vraag ik me ook af of je dit dier niet overladen hebt met voedsel wat zij misschien niet heeft kunnen verwerken???

Aafke schreef op maandag 11 januari 2010, 10:05:


Het probleem is dat de doodsoorzaak onbekend zal blijven. Zo ernstig verwaarloosde paarden (en andere dieren) moet je inderdaad heel voorzichtig voeren. Wat een rechter zou beslissen kan volgens mij net zo goed in het voordeel van de koper uitvallen. De koper is juist beschermd door de wet omdat je niet kan weten of een paard dood gaat of niet, meer of minder waarschijnlijk heeft daar niets mee van doen.

Christel Provaas schreef op maandag 11 januari 2010, 9:39:


Ik meen zelfs dat je het paard binnen 6 weken mag terugbrengen wegens verborgen gebreken?

Coralie schreef op maandag 11 januari 2010, 12:50:


Heb je de foto's goed gezien? Welke verborgen gebreken?

Aafke schreef op maandag 11 januari 2010, 10:05:


Dat is het eerste wat ik dacht ... teveel te goed in één keer. Blijft te triest voor woorden dat dit soort praktijken in ons "beschaafde" landje voorkomen!

Anja Seijn schreef op maandag 11 januari 2010, 15:54:


Ja maar mensen,,,, Te veel te goed? We hebben het over een te mager paard met verwaarloosde hoeven.
Wat kan je nu fout doen aan genoeg hooi even?

Piet schreef op maandag 11 januari 2010, 18:17:


Het ging over een ondervoed paard. Het gevaarlijkste wat je kan doen is te veel voeren. Alleen goed hooi, water, zoutblok en eventueel vitaminen en dan eerst aankijken hoe het gaat en of de conditie verbeterd. Mest van gezonde paarden kan helpen. Vaak kan je pas na 2 weken ontwormen en weer aan gras wennen en bv bietenpulp bijvoeren als alles goed gaat.

Piet schreef op maandag 11 januari 2010, 18:17:


En dan nog : ga je geen hartfalen creeren hoor .T'is wel zo Piet, dat een paard dat zware ontberingen heeft gekend ,rustig aan de voedselvoorraad moet opgevoerd worden om zware spijsverteringsproblemen te voorkomen . Maar nog eens ,dit is hier niet aan de orde ,beessie was gewoon op waarschijnlijk

Jeetje ik schrik best van de reacties hier van mensen! GELUKKIG is ieder mens anders, maar jullie vinden jezelf echt heel wat en denken dat de wereld er beter van word als iedereen maar zo doet als jezelf! Jullie waarderen die diversheid niet. Wat kunnen jullie keihard zijn zeg. Vreselijk, jullie zijn elkaar alleen maar aan het afkraken om er zelf beter uit te komen (natuurlijk niet allemaal) Het lijkt wel een kindercreche! Volgens mij is het de bedoeling dat je iemand in zijn/haar waarde laat. Zoiets als wat Trudy is overkomen gun (ik) je niemand. Maar hier veroordelen jullie elkaar (in dit geval Trudy) alleen maar en maken jullie het elkaar alleen maar moeilijker door dingen aan te kaarten waar zo iemand totaal geen behoefte aan heeft Ik weet natuurlijk niet wat hier allemaal al aan vooraf is gegaan maar dan nog vind ik dit respectloos naar elkaar toe. Iedereen gaat anders om met verdriet (gelukkig) Iedereen gaat anders om met geluk (gelukkig) en iedereen gaat anders om met zijn paard (niet altijd gelukkig) maar wel te respecteren! Niemand weet hoe iemand erbij zit of zich voelt op zo'n moment. Dan kun je daar ook geen beeld van creeren voor jezelf en dus al helemaal geen mening. Conclusies trekken, zijn jullie ook erg goed in! Of je paard nog 1 jaar (of korter of langer) alleen in paddock, de ene dag nog slechter lopend dan de ander. Of je paard voor hoelang het dan mag duren in een leuke kudde en lekker Paard Natuurlijk zijn?? Is voor mij heel snel de keuze gemaakt!