Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 8 december 2004, 16:14:
> Marianne schreef op woensdag, 8 december 2004, 15:41:
>> Dat witte spul wat je op de vacht ziet na het zweten, dat zijn
>> toch geen eiwitten? Volgens mij zijn het gewoon gedroogde
>> zoutkristallen..
>
> Volgens mij vertelde Frans Veldman hier ooit dat het eiwitten
> zijn.
Ja, paarden scheiden met het zweet eiwitten uit. Daarom kan paardenzweet ook schuimen (in tegenstelling tot de mens).
Over dat verhaal met Kalium versus Natrium: Kalium is het zout dat in planten zit en in zweewater voorkomt. Kalium is een zout dat we harder nodig hebben dan Natrium. Als we behoefte hebben aan 'zout' dan betekent dit in praktisch alle gevallen dat we onze Kalium-reserves willen aanvullen. Als we Natrium-zout (keukenzout) eten dan geven we wel toe aan onze 'zoutbehoefte' maar lossen we het onderliggende Kaliumgebrek niet op. Een van de valkuilen is dat onze 'zoutbehoefte' dan steeds groter wordt.
Als je dit eenmaal weet dan begrijp je waarom het veel beter is om Kaliumzout te gebruiken. Natriumzout is een onnatuurlijk iets en is vergelijkbaar met het eten van zoetstof op het moment dat je lichaam dringend koolhydraten (suiker) nodig heeft.
Ik zou paarden dus geen keukenzout voeren (NaCl) maar zeezout. Zeezout bevat voornamelijk Kalium en heeft precies de goede Kalium/Natrium balans.
Zouten zijn overigens verbindingen van een metaal aan een niet-metaal, bij deze zoutsoorten gaat het dan om de metalen Kalium en Natrium die aan een Chloor-atoom verbonden zitten. Natriumchloride en Kaliumchloride dus. Er bestaan ook andere zouten, maar niet allemaal zijn ze even geschikt voor consumptie.
Groeten,
Frans
Warboel
