Oeps, forum doet een beetje raar geloof ik. Een deel van mijn bericht is weggevallen:

Wat ik van "experts" heb gehoord is dat hooi wat geschikt is voor paarden gemaakt moet zijn van gras dat zijn fructaan heeft opgebruikt om een blad (en stengel als ik me goed herinner?) te laten groeien; het gevolg daarvan is namelijk dat je hooi krijgt dat laag is in fructaan en grof, stengelig en vezelig is, wat goed is voor de darmperistaltiek. Kuil daarentegen is gras dat niet de kans heeft gehad om zijn fructaan op te maken en dus energierijk en slapjes is en vaak schimmels bevat. Ik heb eigenlijk nog nooit kuil gezien dat 100% vrij was van schimmels. Ik hoop in ieder geval zo snel mogelijk de keuze te krijgen over wat ik mijn paard voer en dan kies ik zeker voor dat Duitse kruidenhooi.
Wat zijn jullie meningen?
En nog een beetje een misschien suffe vraag, maar waarom is kuil eigenlijk zo nat, en hooi droog?
Groetjes Julia

Julia el Mecky schreef op vrijdag 22 januari 2010, 11:38:


Hoi Julia, kuil is nagenoeg vers gras, wat verzameld wordt na het maaien, op een grote bult gereden wordt en dan afgedekt met plastic. Al dan niet met een melasse toevoeging. Dus het vocht kan er niet uit.
Vaak zit er een klein gaatje ergens in dat plastic... en dan krijg je schimmels.

Hooi is ook vers gras, na het maaien ligt dat een paar dagen op het land te drogen, en wordt steeds gekeerd.
Als het 'krakerig' droog wordt wordt het op zwil geharkt, machinaal hoor.
Dat zijn die 'zonnen' die je weleens ziet met die stalen pennen. Een zwil is een 'aangeharkt' hoog rijtje.... waarvandaan de pakmachine het gemakkelijk kan oprapen. Het wordt dan machinaal d.m.v. 2 strotouwtjes bijeen geperst tot het een baaltje is. In het baaltje gaat hooi deels nog door met verder drogen.
In die periode moet je voorzichtig zijn met water erbij, van regen dus.
Komt er regenwater op en dus IN zo'n baaltje, gaat het alsnog broeien en kan in de fik vliegen...

Groet,

Wil

IJzers...... het einde!

Wil schreef op vrijdag 22 januari 2010, 11:54:


Jajah!!


Gr Esther

Julia el Mecky schreef op vrijdag 22 januari 2010, 11:37:


Volgens mij is er nog steeds sprake van een vorm van onduidelijkheid betreffende de term : kuilvoer.
Ook kuilvoer heb je in diverse kwaliteiten. Een goede kuilleverancier kan gras maaien op het moment dat het uitgegroeid is en aren heeft geschoten.
Als het dan ook nog eens van relatief onbemest land komt met een diversiteit aan grassen en het wordt bijna volledig gedroogd ingepakt, dan is het ook "kuil", maar natuurlijk van een andere samenstelling dan de "kuil" die gewonnen wordt nadat koeienweide in het voorjaar gemaaid wordt en na 2 a 3 dagen drogen gewikkeld wordt. Het cellulosegehalte in de eerste soort zal in elk geval veel hoger zijn.
Er is echter ook een duidelijke overeenkomst: beide soorten kuil zijn wel kuil: d.i. gezuurd door de zuurstofarme verpakkingswijze.
Wij voeren al jaren de eerste soort (voor het gemak maar paardenkuil genoemd). Toch kreeg 1 van onze paarden (16 jaar) dit najaar last van haar voeten. (wordt al jarenlang door onszelf bekapt) De zolen werden gevoelig en ze liep heel beroerd.
Alles gedaan en iedereen er naar laten kijken: bekapping was in orde, inwendig (via X-rays) geconstateerd dat zij geen afwijkingen had.
Na ong. 3 maanden puzzelen, hebben wij besloten de kuil voor 90% uit haar dieet te schrappen en te vervangen door zeer stengelig hooi. Binnen 1 week was het resultaat dat de gevoeligheid zeer sterk verminderde. Bij metingen van de straalgroevendiepte bleek dat deze zich had verbeterd met ong. 1/4 inch.
Heb ik hiermee bewezen dat de kuil niet goed voor haar was? Waarschijnlijk, maar helaas niet helemaal zeker, omdat zij deze periode ook geen gras heeft gehad.
Onze bevindingen lijken de jouwe te staven, althans wat dit paard betreft.
De anderen (10) lijken nog geen klachten te hebben van dezelfde aard.
Het e.e.a. heeft me toch aan het denken gezet over hoe (on)gezond ook goede kuil voor paarden kan zijn.
En of het verzuren van het product misschien in dit geval erger is dan de gehaltes aan fructaan.

Hallo Lies,

Schrijf je nu over Memphis, fijn om te horen dat het beter gaat en je de oorzaak mogelijk hebt gevonden.

Groet,

Muriel

Julia el Mecky schreef op vrijdag 22 januari 2010, 11:37:


Ik denk dat het allerbeste gewoon goed hooi is. Maar met een hoestend paard is dat soms lastig en soms kan het hooi niet lang genoeg drogen op het land en dan is plastic een uitkomst.
Tweede best volgens mij is voordroog en dan hoe droger, hoe beter. Liefst eigenlijk net zo droog als gewoon hooi. Hoe droger, hoe minder verzuring in het paard. Droge voordroog is voor hoestende paarden een goed alternatief.
De derde mogelijkheid kuil, is volgens mij ongeschikt voor paarden. Hoe natter, hoe erger. Vaak gaat de natheid inderdaad samen met jong veel te mals gras.

Voor melkkoeien is het rijtje volgens de boeren precies andersom. (En dus ook voor paarden, want vele boeren denken nog dat een paard hetzelfde is als een koe)
Reden waarom ik aan de kwaliteit van koeienmelk twijfel.

Het Duitse kruidenhooi ken ik ook. Nadeel ervan vind ik dat het nogal fijn van structuur is.

Moniek

Julia el Mecky schreef op vrijdag 22 januari 2010, 11:38:


Hoi Julia,

Misschien heb je hier wat aan:
http://nvvr.info/vrijruiter/kuilgras-versus-hooi.html

muriel schreef op vrijdag 22 januari 2010, 12:44:


Hallo Muriel,

Ja, het gaat inderdaad over Memphis :))
Ik ben ook erg blij met de verbetering, de uitdaging zit hem nu in het stabiel houden van deze situatie.

lies zondag schreef op vrijdag 22 januari 2010, 13:43:


Ik geef erg droge voordroog, verpakt in plastic. Het is grof en stengelig, net zo droog als hooi, heeft 5 dagen gedroogd en is en laat geoogst ivm broedvogels. Het i.r. paard krijgt 's nachts gewoon hooi ipv voordroog om het eventuele beetje suiker in het verpakte hooi te compenseren. De weidegrond is enigszins zuur en arm aan mg en selenium, daarvoor een supplement.
Duits kruidenhooi klinkt als een mooi product maar ik heb moeite met de vele kilometers die erin zitten.

Christel Provaas schreef op vrijdag 22 januari 2010, 14:32:


Daar hoef je misschien minder moeite mee te hebben dan je denkt. Ik heb begrepen van transporteurs dat het meegenomen wordt als retourballastvracht (beter met wat dan ook rijden als met een lege oplegger).
Ik zie veel eerder probleem in de onzekerheid in de kwaliteit van het materiaal (winning/samenstelling/giftige planten??). Je weet immers niet waar het vandaan komt, laat staan dat je even op stam kunt keuren. Er zijn wel EU keurmerken maar of en hoe dat werkt weet ik niet. Je zult maar 20 ton onbruikbare fourage op je erf gedumpt krijgen....

Ik ben geen voorstander van kuil. Ik heb het idee dat er veel teveel rotzooi inzit. Ik heb mijn paard eens een tijdje in een pensionstalling gehad waar hij alleen kuil kreeg. Dat was een drama. Hij kreeg steeds ontzettend dikke benen, die ik zelfs met veel rijden niet meer dun kreeg. En ik zag rond me heen ook andere paarden die problemen vertoonden met de darmen.

Sinds mijn paard daar weg is gegaan en hij dus geen kuil meer kreeg was het dikke benen probleem ook grotendeels opgelost. Mijn paardjes krijgen alleen hooi (en gras van de wei) en daar doen ze het ontzettend goed op. Een van de 3 heeft hele gevoelige longen en raakt snel dampig, de andere is insulineresistent en raakt snel hoefbevangen, en mijn paard verdraagd geen kuil en heeft hele gevoelige darmen. Het is dus steeds zoeken naar een goede balans voor alle 3 en dat gaat momenteel erg goed. Ze zijn alle drie mooi op gewicht, zeker niet te dik. Zelfs de insulineresistente pony blijft netjes op gewicht, al zou hij nog een klein beetje minder mogen wegen. Dus goed hooi werkt voor mij het beste.

Groetjes Jolanda

e m kraak schreef op vrijdag 22 januari 2010, 17:54:


Egon, 3 jaar geleden een motortoertocht door de Eiffel gemaakt... en het stikte werkelijk van de JKK.... waarmee ik niet wil zeggen dat Duits kruidenhooi per definitie allemaal slecht is.... maar bedenkingen heb ik wel!
Je zou, als je dit wilt, eerst het maaiterrein moeten bekijken!

Groet,
Wil

IJzers...... het einde!