Wil schreef op zaterdag 5 juni 2010, 15:19:
> Geertje schreef op zaterdag 5 juni 2010, 9:42:
>
>> Hij was gisteren niet eens boos, kon hem gewoon aaien en poetsen enz en
>> verantwoordelijk vol te houden tot er echt geen andere uitweg meer zou
>> zijn.
>
> Ga zo door Geertje, hou dit vol!
Alleen een ding, probeer er vanuit te gaan dat hij gewoon meewerkt. Eigenlijk zou je nog niet eens verbaasd moeten zijn dat hij niet boos is, want hij is eigenlijk helemaal niet zo. Hij heeft een geweldig leven bij jou en is al bijna 2 jaar bij je. Hij zou nu moeten weten dat hij het goed heeft bij jou! Wees krachtig genoeg naar jezelf toe dat je dit kunt en dat hij geen reden heeft om jou te trappen of weg te lopen. Paarden leven in het NU en dat zou jij nu ook bij hem moeten doen. "Vergeet" dat verleden van hem, dat was namelijk in het verleden en hij heeft het nu goed bij jou! Op het moment dat jij elke keer denkt van "hij heeft iets ergs meegemaakt dus dan zal hij wel zo reageren", geef je hem ook het idee dat hij zo moet reageren. Als jij nou de kracht hebt om te zeggen je hebt het goed bij mij we gaan dit gewoon even samen doen zal hij sneller zeggen "ok dan doen we dat!"
Hij is een gewiekste! Hij weet precies wie hij voor zich heeft. Ik ben ervan overtuigd dat hij niet meer extreem bang is, hij heeft er klooi gedrag van gemaakt. Maar dat weet je zelf gelukkig ook al!
Je bent goed op weg, en je komt er wel. Jij hebt dat allemaal in huis alleen moet het er nu nog even helemaal uitkomen. Jaha die kleine fjord is toch wel iets anders dan een gevoelige arabier
maar laat je hier niet door overdonderen
Misschien word hij nu wel rustiger nu hij gecastreerd is! ik vind het goed van je dat je de knoop hebt doorgehakt! (haha klinkt een beetje dubbelzinnig en cru nu ik het schrijf
Probeer zoveel mogelijk met hem te oefenen!
Tot snel!
Warboel
