Dag iedereen
Ik heb sinds 2 weken een eigen paard. Bij de vorige eigenaars voelde ze zich volledig baas over de ruiter en kreeg ze altijd haar zin.
Telkens als ik of mijn (dressuur)lesgeefster nu met haar rijdt wil ze in bepaalde hoeken in de piste niet draaien (dit gebeurt aan beide kanten). Ofwel steekt ze al 5 meter voor de bocht haar hoofd helemaal in de lucht en versneld ze, waardoor wij totaal geen controle over haar kunnen hebben. Ofwel is ze juist in de bocht gepasseerd en draait ze helemaal onverwachts toch nog naar de andere kant, waardoor je bijna van haar rug valt.
Zowel zonder als met bit haalt ze telkens de bovenhand.
Teugels los of strak, binnenbeen tikjes, buitenbeen aandrukken, teugels helemaal naar de juiste richting en zit helemaal naar binnen, volledig voorbereid op wat ze gaat proberen, en toch lukt het haar nog.
Nu is mijn vraag: hoe kan je zoiets oplossen? Zowel met bit doet ze dat, en ik haat het om een bit in haar mond te zien.... Zonder bit kan ze nog meer de bovenhand halen...
Volgens mijn dressuurlesgeefster is de enige mogelijkheid om respect af te dwingen om met sporen en zweep telkens te straffen wanneer ze het doet...Ben niet akkoord.

Ik zou voorlopig niet in het bakje rijden.
Paard moet eerst jouw en haar omgeving leren kennen en zich thuis voelen met jou, en dan krijgt ze als je het goed doet, vanzelf haar respect.
Ga eerst samen genieten, de omgeving verkennen en vriendjes worden.

Twee weken is heel kort, paard is nog helemaal niet zeker van wie wat waar. Geef haar de tijd.

Hallo,
Ik ben het volledig met de andere schrijfster eens. Toen ik 4 jaar terug een nieuw paard had gekocht ging ik meteen van alles met hem doen, achteraf was het VEEL te veel! Het paard kon mij nog niet, laat staan de omgeving en zijn nieuwe weidegenoot! Op een gegeven moment is hij helemaal in staking geraakt en moest ik nog veel verder dan het begin weer beginnen.

Ik zou ook eerst eens gewoon lekker gaan wandelen aan een wat langer touwtje. De dingen die jouw paard eng vind aan laten wennen, geen druk geven. Hoe meer druk hoe meer weerstand denk ik altijd maar weer.
Ook zou je in de bak kunnen gaan wandelen en eerst de 'enge' hoeken vermijden, vervolgens maak je het rondje wat je loopt gewoon steeds groter. Je moet wel goed opletten wat je paard aangeeft, als deze bij het vergroten van het rondje al een beetje spanning krijgt maak je het volgende rondje weer wat kleiner.
Gewoon lekker spelen en inderdaad eerste eens vrienden worden.

Met de lessen zou ik wachten totdat jullie beiden zowel samen rijdend en samen wandelend vertrouwt zijn.

Succes,

Groetjes Ziga

Misschien heeft het paard gewoon moeite met buigen in de bochten. Die kom je in een dressuurbaan nogal eens tegen. Als je dan gaat dwingen, ontstaat er spierpijn.
Als het onvermogen om te buigen het probleem is, is het handig om op de grond aan de hand te werken aan buigingsoefeningen. Op www.paardenbegrijpen.nl is daar een hele hoop info en oefeningen over te vinden.

lore Blancke schreef op vrijdag 9 juli 2010, 19:46:


Ook niet akkoord en het feit dat je lesgeefster met die oplossing komt, zou voor mij een reden zijn om een ander te zoeken. Sorry hoor.
Twee weken is niets.
Ik heb mijn nieuwe paard nu 3 weken en we zijn nog nergens anders mee bezig dan elkaar te leren kennen.
Paard had met vorige eigenaresse ook menig discussie en meteen dan met haar op die voet beginnen, geeft haar bepaald geen goed beeld van mij.
Ik heb er wel een keer of twee opgezeten, meer om zadelligging en reacties te testen, gewoon in de wei. Maar alleen met los teugeltje en zonder iets te vragen
Want in haar optie moeten mensen vanalles van haar.
Wil ik dat beeld doorbreken of voorkomen dat ze meteen al een negatief beeld van mij heeft, dan moet ik daar nu energie in steken. Ik doe dat door veeeeeeeel tijd met haar door te brengen, waarbij ik meestal helemaal niets hoef, wat groomen, veel grondwerk, spelletjes, clickertraining, spelenderwijs schrikoefeningen en wandelen.
En nu, na drie weken, ben ik nog niet daar waar ik wil zijn.
Het vertrouwen groeit, ze komt naar me toe, is meer geneigd om mijn suggesties aan te nemen en gaat zelfs gewoon dicht bij mij liggen als ik in de wei zit. Maar ik merk ook regelmatig nog dat ze sceptisch is als ik iets nieuws vraag; even dat 'ik weet het niet hoor'. Dat was op zijn ergst toen ze hier twee weken was en wordt nu minder.
Maar het feit dat het er nog is, zegt veel over wat we nog moeten opbouwen.
En laten we eerlijk zijn... wat is 3 weken nu? Helemaal niets, toch?
Dus als jij, nu met twee weken, al doorlopend de discussie aan moet gaan, bouw je geen band op; alleen meer en meer weerstand.
Ga terug naar start(nee, je krijgt geen 200 euro) en begin opnieuw. Laat dressuur eens een tijd voor wat het is en werk aan de relatie.
En zoek bij voorkeur een ander lesgeefmens.

Allemaal waardevolle reacties, ik voeg mijn ervaring er nog aan toe: ik ging ook eens met mijn merrie van start, bijna direct na aankomst, onder leiding van een vrouw die lange ervaring had met paarden en mij op weg wou helpen, wel bitloos waaraan ik toen al de voorkeur gaf. Zij is een leerling van Linda Parelli, dus velen begrijpen dan hoe zij te werk ging. Het was snel afgelopen, want op een dag gaf deze merrie mij zo'n trap dat ik weken niet kon lopen. Achteraf gelukkig, want dat was voor mij een nieuw begin met dat paardje en nu is ze nog steeds mijn fijnste rijpaard en super betrouwbaar. Haar fotootje links.

Daarbij wil ik dan wel even opmerken dat het probleem niet bij parelli ligt, maar wel aan de eigen interpretatie van de betreffende dame (en velen anderen), blijkbaar (hoewel ik zelf Linda ook niet altijd prettig vindt werken)
Het is niet het systeem waar het fout zit, maar de manier waarop ermee wordt gewerkt.

Ik heb dvd's waar Pat Parelli zelf met een zelfverzekerd paard werkt wat veel is gepushd door mensen en daardoor veel weerstand biedt(een algemeen probleem met paarden die niet alles pikken)
Ik kan je verzekeren dat hij deze paarden het respekt geeft wat ze nodig hebben en meerdere keren opmerkt dat je met dit soort paarden geen gevecht moet aangaan.
Je ziet hem in die dvd's geen gebruik maken van oplopende fases, alleen van heel veel geduld, rustig vragen en wel volharden, begrip, beetje humor, rust en jaja.... heeeeeel veel snoepjes

Hij geeft ook aan dat Parelli niet meer dan een kaal geraamte is en dat de invulling ervan aan de eigenaar/trainer is waarbij gekeken moet worden naar het paard. Hij is zelfs een voorstander van het open blijven kijken naar andere trainers en manieren van omgaan met... om meer pijlen op je boog te krijgen. (hij doet het zelf ook en geeft dat ook aan)

Het probleem is dat een aantal parelli-opvolgers, ook instrukteurs, enorm zijn vastgeroest in de games, de fases en hoe het moet, als een extremist die de bijbel letterlijk neemt.
En daarin zit het probleem.
(een neiging die linda soms ook aan de dag legt, vrees ik)
En daarom klinkt de naam 'parelli' bij een aantal mensen negatief.

Daarom zie je een aantal parellifimpjes op you tube etc waar je niet vrolijk wordt. Daar staan dan soms ook weer juist hele leuke filmpjes tegenover.
Kwestie van interpretatie en de manier waarop je een methode gebruikt, denk ik

Geldt overigens ook voor andere methodes. Het is, denk ik, altijd zinvol, om te kijken welke mogelijkheden dat er bestaan (voor zover je op dat moment weet) en wat bij dit paard is. Daarom denk ik ook dat het erg zinvol is om je kennis zo goed mogelijk uit te breiden zodat je meer dan 1 oplossing hebt bij een probleem.

Niet dat ik al zover ben, maar ach... ik doe iig mijn best en kijk, lees, leer en experimenteer me suf.

Bedankt alle lieve paardenmensjes
voor al de reacties
Ik ga alvast beginnen met al jullie tips en als jullie nog dingen tegen me te zeggen hebben:
zeker niet laten!

lore Blancke schreef op zaterdag 10 juli 2010, 13:33:


Ik keek even naar de foto van het witte paard, is dat je nieuwe merrie? In dat geval: ze ziet eruit of ze te weinig ruwvoer krijgt, en teveel krachtvoer. Foto's zijn natuurlijk bedriegelijk maar ik meen toch iets te zien van te veel vet met te weinig ronde buik. Staat je paard 24/7 buiten?

lore Blancke schreef op vrijdag 9 juli 2010, 19:46:



Dag Iore, gefeliciteerd met je eigen paard!
Bij de vorige eigenaren is ze een beetje verwend.


Fijn dat je niet akkoord bent. Je hebt haar nog maar zó kort, dit dier weet nog niet wie jij bent en kent jou helemaal nog niet. Ze zet gewoon haar gedrag voort zoals ze dat 'gewend' was te doen.... Dat is helemaal niet vreemd.
Een paard gaan slaan met zweep, straffen met sporen werkt bij zo'n dier averechts.
Immers... het mocht altijd wel... ze kwam ermee weg... en nu wordt ze gestraft?

Ik zou onmiddellijk stoppen met lessen bij die dressuurlesgeefster want ze heeft absoluut geen verstand van paarden. Jammer, haar oplossing is middeleeuws.

Ga lekker andere dingen met dat paard doen.... wandelen, spelletjes.. leer elkaar eerst eens kennen. Ik zou voorlopig maar eens helemaal niet meer in die rijbak komen hoor... probeer dat gedrag te doorbreken.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Hier zie je haar natuurlijk van achteren gezien hé, met haar prachtige ronde poep waar we zo trots op zijn
Maar ze staat altijd buiten en krijgt alleen hooi bij, dus normaal is er geen probleem denk ik...

Is het een 100% quarter?

Hoi, ik moet eigenlijk een beetje lachen om de ondeugendheid van je paard. Niets mis mee, ik heb het gevoel dat je paard zich gewoon verveelt en zelf leuke dingen gaat uitvinden, zoals dat hoek-schuiven.

Gewoon leuke dingen doen, niet in de bak rijden maar geniet gewoon eerst wat van jullie nieuwe kennismaking: ga aan de hand wandelen, boekje lezen in de weide, etc.

Groetjes
Eva

Eva Saegerman schreef op zaterdag 10 juli 2010, 23:02:

Yep, en het nare is. dat we het paard nooit vragen om een nette hoek, maar schreeuwen.
Het leuke is, dat al je het vraagt -aanbied- ze het wel gaan doen.
Wil je respect krijgen, zul je het eerst moeten geven

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

lore Blancke schreef op zaterdag 10 juli 2010, 13:33:


is dat jurgen bij je paard ?
en loopt Tiswin daar ook ergens rond ?