Een jaar later... Sorry! Ik bedacht me op eens dat ik hier natuurlijk wel wat over bietenpulp kon vinden en besefte toen dat ik ooit had beloofd een update te geven. :)
Ik durfde het toch niet aan vorig jaar. Van het voorjaar wou ik haar overschakelen zodra ze op een wei stond met nieuw gras, maar dat duurde me toch lang! We hadden net pech elke keer met het weer... Net de wei waar zij met haar kudde op stond. Maar goed... Tijdens mijn eindeloze gewacht heeft ze koliek gekregen. De dierenarts is er 4 keer in 3 dagen bij geweest. De dierenartsen zeiden allebei dat Welia niet zo dun hoorde te zijn terwijl ze zo veel voer kreeg ( en niet bereden word ) en raadden allebei aan om haar 24/7 op wei te zetten, zonder haar
krachtvoer te geven. Eindelijk na dat drama durfde ik het aan. Ze heeft eerst met een vriendje gestaan die ze al kende om even bij te komen. Daarna heeft ze een poosje met 2 paarden uit haar nieuwe kudde apart gestaan, en daarna is ze samen met 1 van die paarden in haar nieuwe kudde gezet die 24/7 buiten staat. Het lijkt alsof het heel soepel gegaan is allemaal wat een pak van mijn hart is. Welia kan zich enorm druk maken tijdens veranderingen.
Helaas loop ik nu tegen het probleem aan met Welia waar ik al zo enorm bang voor was vorig jaar: Ze is veel te dun. Het is echt vel over been. Haar ribben waren sowieso al goed te zien maar nu is ze echt ingevallen. Papa heeft nu een zak bietenpulp gehaald bij de molen en dat ga ik nu bijvoeren in de hoop dat ze weer wat aankomt. Ik moet er wel bij zeggen dat ze de laatste 2 maanden geen hooi heeft gehad, maar op deze nieuwe wei krijgen ze wel hooi bijgevoerd ondanks dat er toch nog wel gras staat. Verder heeft de dierenarts een bloedonderzoek gedaan toen met de koliek dus daar zit de reden niet van het zo dun blijven. Wellicht heeft ze een maagzweer? Ze is echt te dun nu... Er moet wat vet op de botten voor we de winter in gaan.
Het is een heel verhaal... Ik kan me toch zo'n zorgen maken over mijn meisje.
Tips zijn altijd welkom!