Inmiddels hebben Lily en ik een aantal malen les gehad van een aardige lesgeefster. Lily is enthousiast en er erg op gepind mee te werken. Kim staat standaard achter een draadje te kijken. Haar erbij hebben kan niet, ze maakt er een puinhoop van, gooit alles om, loopt in de weg en daagt Lily uit, omdat ze weet dat Lily op dat moment niet mag reageren.
Het is een hele klus om die knoertharde hulpen die Lily gewend is om te zetten in lichte hulpen. Inmiddels stopt ze op zit en in de meeste gevallen gaat ze lopen op teugels naar voren en iets gewicht naar voren. Vooral dat laatste was een hele klus, Lily ging standaard achterwaarts zo gauw ik iets naar voren leunde. Dit hebben we opgelost met hand op haar kont leggen en "nee" en dan weer vooruit vragen. Creatief moet je zijn......
Momenteel rijd ik haar nog met een bosal, voor Lily echter nog te onduidelijk, teveel ruis. Indy liet zich daar prima mee sturen, voor Lily gewoon nog te hoog gegrepen. Op sidepull loopt ze veel beter, echter die ik van mijn lesgeefster te leen had, had een erg stug en ruw plastic-achtig neusdeel. Ik kijk daarom met smart uit naar die prachtige sidepull die ik bij Pien besteld heb.
Gisteren een begin gemaakt met het accepteren van wapperend plastic zeil - wat heet een begin.....
Kim was helemaal niet onder de indruk van het gewapper, er stond aardig wat wind. Ze barstte van nieuwschierigheid, tilde het plastic op en schudde het heen en weer. Ze liet zich er zo in verpakken, vond het razend interessant dat het bovenop haar hoofd ritselde. Lily stond eerst even van een afstand te kijken en moest er toen toch ook even aan snuffelen. Ze liep er vanzelf zo overheen. Aangeraakt worden met het plastic vond ze niet zo geweldig. Na even oefenen en geruststellen liet ze haar hoofd, hals en schouders met het plastic aanraken. Verder durfde ze nog niet te gaan - vanavond bied ik het zeil weer aan en dan kijken we hoe ver ze durft te gaan.
Afgelopen week is een therapeute langs geweest. Lily geeft veel beter haar hoeven en kan ze langer omhoog houden, zonder te maaien. Ze zat vast in de nek, linker schouder en rechterkant van de heup. Lily genoot de hele behandeling en was daarna zeer ontspannen. Nu kunnen we er tenminste aan werken dat ze soepeler wordt, nu de lichamelijke ongemakken opgelost zijn.
Groeten,
Monique
Warboel
