Piet schreef op vrijdag, 28 januari 2005, 1:00:


Liep ze vroeger dan wel goed zonder ijzers? Zoja, is er iets veranderd in haar voeding misschien? Of een hoefzweer die niet zichtbaar is? Het is zeker niet de eerste maal dat ik dergelijk verhaal hoor, hoeven zijn om één of andere reden gevoelig, hupsakee ijzer eronder en probleem opgelost.
Het is volgens mij (een beetje)te vergelijken met pijnstillers voor mensen,
een vals veilig gevoel.

Groeten,
jan.

e m kraak schreef op vrijdag, 28 januari 2005, 2:05:


Ja je hebt gelijk, net zo goed als dat ik deze vraag niet kon beantwoorden kan een ander dat ook niet. Maar ik heb er vannacht nog wat over na kunnen denken en bedacht me nog het een en ander.
Haar woorden waren dat ze het logisch vond dat het paard beter liep omdat zo de hoeven steviger waren, dat ze het paard meer steun gaven. Het advies om die ijzers te verwijderen omdat ze nu op te kleine schoenen liep, er veel minder doorbloeding is dus een eventueel probleem in de gewrichten, of voeten alleen maar erger zou worden, kortom dat ze het slecht lopen in een andere richting moet zoeken, werd volledig in de wind geslagen. "Mijn paard loopt beter met ijzers , dus ondanks haar goede hoeven heeft ze ijzers nodig, punt.
Wat ik voelde was een verdikking in de voorvoet, aan de voorkant van de kroonrand, net boven de hoef van een ruime centimeter en een wat steilere stand van de hoef. De andere hoef had dat niet , daar was de verbinding tussen been en hoef vlak en de hoek die de hoef met de grond maakt wat scherper.
Ik heb nog te weinig werkelijk verstand van botten en gewrichten om in te zien of dit een min of meer normale afwijking is en dat het niets vreemds is, of dat dit een aanleiding voor het slechte lopen zou kunnen zijn.
Ik weet wel, als het mijn paard was geweest, dat de dierenarts dit allang bekeken en onderzocht zou hebben.
Piet

jans schreef op vrijdag, 28 januari 2005, 6:58:


Het idee wat ik er van kreeg is dat ze nooit echt goed gelopen heeft, dat het paard zich niet wou ontspannen. Er is met dat paard , wat er overigens prima uitziet, meer aan de hand dan op het eerste gezicht lijkt.
Eten is mee geexperimenteerd omdat ze "slecht" eet. Ze krijgt nu hooi en muesli, ipv hooi en brokken. Jawel.... Het hooi is zo op en de muesli gaat daarna heel traag naar binnen, zoals ook de brokken daarvoor. Uren later was de voerbak nog niet helemaal leeg. De tanden zijn overigens wel nagekeken.
Dan over die ijzers. Het is niet alleen zo dat ze beter loopt omdat de voeten ongevoeliger zijn geworden door het vastzetten, maar het gevolg is dat er nu natuurlijk ook zwaarder mee getraind omdat ze "beter" is. Intussen heeft het dier in de benen en rug overal ernorme spierspanningen. Wat dan weer geweten werd aan het feit dat het wel wat verzuring van de spieren zou zijn door het hardere werken.
Ik kan me voorstellen dat een paard zich moet aanpassen aan wat harder werken en dan een of twee weken stijf is, maar drie maanden? Ze protesteert ook tegen het zadel en gaat happen. Op mijn vraag of het zadel wel past kreeg ik als antwoord dat ze anderhalf jaar geleden een goed zadel had gekocht. Mijn vraag of ze wel zeker was dat dat nieuwe goed past werd weggewuifd. De hele verschijning van de merrie is trouwens narrig en zoekt geen tot weinig contact.
Een neergaande spiraal van jewelste nmm.
Zelfs toen ik haar wees op de weggesneden straal en vrij hard zei dat de degeneratie van de hoeven begonnen was, raakte ik nog geen snaartje. Ik hoop dan maar dat ze achteraf gaat nadenken.
Piet

Piet schreef op vrijdag, 28 januari 2005, 9:06:


Doet me denken aan wat vroeger "overhoef" werd genoemd.
Een chronische gewricht-weefselsontsteking die tot botwoekering leidt.
Doet natuurlijk pijn en maakt daardoor kreupel. Als het zo is dat door beslaan de pijn plotseling over is kan dat er nmm op duiden dat het bot nog niet (erg) is aangetast. De verbetering is dan uiteraard tijdelijk, terwijl de kwaal door het beslaan én geforceerde arbeid juist verergerd wordt.
Zover ik weet is het d.m.v. westerse geneeskunde onbehandelbaar.
In mijn trad. smidsboek staat erbij: "normaal ijzer met leren rand of leren zool om de stoot te breken, en opzet om afrollen te vergemakkelijken".
Uit wat we heden over hoefijzereffecten weten kun je denk ik wel afleiden dat niet beslaan minstens beter is (waarom anders moet er een schokbreker in het beslag?)

Overigens schrijf ik dit voor jouw interesse, Piet. Als ik je verhaal zo hoor gaat paardje binnenkort naar de slager.

Groeten, Egon