Eva Saegerman schreef op maandag 20 september 2010, 10:20:


Thanx Eva!
Nee, het was zeker ni gemakkelijk maar wel een goed trainingsmoment!
Euhm, maar ik heb zeker en vast geen stalen zenuwen zenne, integendeel, kben een stresskip, ge had mijn handen is moeten zien bibberen voor we binnen gingen

Het was zowel voor mij als voor Soraya de eerste keer dat we zoiets deden en ik bezag dit als een leermoment zowel voor haar als voor mij.
Bij het wachten voor we binnengingen, was Soraya (en ikke uiteraard) toch wat zenuwachtig. Van het applaus sprong ze bang steigerend weg. Ai, dacht ik
We zijn stressy binnen gegaan maar naarmate we bezig waren, werd ze kalmer en daarvoor was het voor mezelf geslaagd. Ikzelf zag een evolutie bij haar van het begin naar het einde toe dus ikke content

Ok, de oefeningen bleven beperkt maar zoals Cindy ook zei, forceren we geen paarden, ook niet omdat het een demo is. Bij ons applaus bleef ze al beter staan, dus dat alleen al was een grote evolutie op een hele korte periode. Ik ben best fier op mijn madam zenne

Uiteraard moet er op zo'n momenten altijd wel iets mislopen en konden jullie een staaltje zien van hoe het écht niet moet: dat de teugel achter haar staart bleef hangen en ik uiteindelijk losliet
Ach, weten ze ineens dat langeteugelen ook wel wat handigheid vraagt
Waarom liet ik los? Omdat als zoiets thuis zou gebeuren (wat eerlijk waar nog nooit gebeurd is, maar das typisch hè), ik dat ook zou doen. Bij blijvende druk wordt ze nog meer gestresseerd en garantie dat ze thuis meteen zou stilstaan dan. Tja, hier waren dan wel weer etende monsters waardoor ze even doorging en waardoor ze eigenlijk nog meer in de knoop ging
Maar daar hebben we zelf weer uit geleerd!

Ik heb zelf niet veel van de demo's gezien, een stukje van Andrea en Ariel en dat bracht opnieuw voor mooi spektakel (maar toen was ik bezig om Soraya rustig te krijgen ), een stukje van Nathalie en ik blijf erbij dat ze je meteen opvrolijkt wanneer je haar bezig ziet en de twee demo's van Jossy die ik echt geweldig vond (met een mijn-mond-viel-open-moment van Paulien, subliem!)

Oh en Eva, je hebt groot gelijk: Cindy is een toffe madam

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 20 september 2010, 15:51:

Cindy en ikke

Mercikes Tineke.
Het was de appuyé en op het einde heb ik hem nog gedaan in stap, helemaal ni perfect maar ze deed het in een rustige stap (het zenuwachtige getrippel was dan al weg) en ze had oog voor mij, dus voor mij was dat meer dan voldoende.

Tja, Soraya is een bloedpaardje (volbloed x trakhener) wat ni bevorderlijk is bij zulke situaties. Dat ze uiteindelijk kalmeerde en zelfs in het begin bij stress bij mij kwam (voor ik binnenging), is voor mij een teken dat we op de goede weg zitten.
Ze is en blijft voor mij een superpaard

Ik ben ook geweest en had er over het algemeen een goed gevoel bij. Tuurlijk vielen mij ook enkele dingen op. Wat mij echt stoorde was die ruiter (Olly?) die met de touwteugel een nerveus paard (niet gek in die omstandigheden) sloeg. Zijn rijden in algemeen vond ik erg ruw en grof. Niet prettig om naar te kijken.
Ik heb geen lezingen gedaan omdat er gewoon te veel tegelijk was.

Kwa organisatie.... eigenlijk vond ik het heel knap. Persoonlijk had ik 1 puntje wat ik jammer vond. En dat was dat het heel moeilijk begaanbaar was voor mensen met een handicap. Mijn vriend was mee die heel moeilijk kan lopen. En het binnenkomen was al via trapjes. Dat was gewoon wel lastig voor ons. Maar goed, ik denk dat hij misschien ook net de enige met een handicap daar was. Dus tja, je kan niet altijd alles voorzien.

Er waren een aantal demo`s die ik gezien heb die ik heel goed vond. Eigenlijk net die dingen waarvoor ik speciaal geweest was. Ik wilde graag het clickeren van Eva zien omdat ik een cursus overweeg en me dat wel een goede eerste stap leek.
Ook het lange teugelwerk spreekt me erg aan om zelf te gaan doen. Deze demo van Cindy vond ik ook prima! Echt motiverend en inspirerend.
Het bitloos mennen was iets wat mij ook vooraf al erg aansprak. Ik zou mijn paard niet voor een wagen durven zetten wegens gebrek aan kennis en vaardigheid maar het was wel gaaf om te zien.
Het stuntrijden was leuk en zelf vond ik de vrijheidsdressuur van Jauke ook erg leuk. Ik doe met mijn paardje ook wat kleinigheden en dan te zien wat voor resultaat het kan geven uiteindelijk. Leuk ook om ideeen op te doen.

Ja ik vond het een leuke dag. Ik had het alleen erg koud op het einde. Het eten vond ik zelf (vegegatier) wat tegenvallen. Maar goed, daar heb ik wel begrip voor.
Een geslaagde dag en toch heel wat bij geleerd!

Groetjes
Danielle

Britt Claeys schreef op maandag 20 september 2010, 21:18:

Leuk om je verhaal te lezen, dus jij was degene aan de lijnen! Complimenten voor je demo!

Helaas ben ik bang dat het voor mij in elk geval steeds meer zwart wit aan het worden is.
Om eenvoorbeeld te noemen. We hebben allemaal onze paarden 24/7 buiten staan. Dit bevalt goed het paard doet het goed. Is het dan een optie om je paard ooit weer op stal te zetten?
Voor mij in elk geval niet. Zo zie ik het dus ook met bitloos rijden je start ermee het gaat goed je merkt dat je paard er goed op reageerd, wellicht lees je eens het een of ander. Je besluit dat het beter is.
Voor mij is het dan dus ook geen optie om ooit weer een bit te gaan gebruiken.
Ik merk bij mezelf dat ik steeds meer wil omdat ik weet dat het bitloos rijden werkt, ben ik bijvoorbeeld met neckrobe gaan rijden. Ook dit gaat super dus gebruik nu eigenlijk alleen nog maar dit. Ik ga steeds een stap verder en word dan misschien wel steeds extremer.

Vind het dus jammer dat de demo gevers bv wel willen laten zien dat ze het kunnen maar het dus niet doen uit welzijn voor hun paard ofzo... Of misschien vallen er wel te veel mensen af als ze alles bv bitloos zouden aanbieden.

Ik weet het niet heb wel leuke dingen gezien, en helaas het idee dat ik het leukste gemist heb omdat ik wel heen en weer aan het rennen ben geweest tussen de lezingen en de demo's.

Kortom voor mij een hoop dingen om over na te denken.
Mirella

Britt Claeys schreef op maandag 20 september 2010, 21:29:

Nou en of jullie op de goede weg zitten! Als je zelfs in zo'n stresssituatie problemen zo goed kan oplossen vind ik grote klasse.

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 20 september 2010, 22:07:

Nu ga ik serieus blozen want zoveel lof verdien ik nu ook weer ni
Soraya is een schitterend leerpaard, das eigenlijk alles.
Enne... dank u

Tja, je kunt natuurlijk voor die 100% blijven gaan. En tot die tijd niks doen behalve mopperen. Maar de vraag is of het dan op gaat schieten.

Als ik het zo lees is er heel wat moois voorbij gekomen wat mensen zal inspireren en leren om paardvriendelijker verder te gaan.
Met een beetje mazzel zal deze dag voor een aantal paarden in nederland of belgië een verschil gaan maken. Dat is toch al iets waard?

Dapper Britt! Helaas heb ik het niet gezien, maar misschien verschijnen er nog eens filmpjes van jullie op het i-net?

Klasse dat je dit gedaan hebt in ieder geval!

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Precies, Marjolijn.
En ik zal je zeggen, ik was van de zenuwen.Er spookte van alles door mijn hoofd, maar kon echt geen fatsoenlijke zin over mijn lippen krijgen in de "arena".
Tenslotte HAD ik ook niks te demo-ën.
Het enige wat ik kon laten zien was, dat je ZO het bit uit een paarden mond kunt nemen en even vrolijk, NEE vrolijker , kunt verder rijden.
In normale situaties zou ik dat ook niet doen, als het paard al aangespannen staat, maar dit was een uitzondering, in een "veilige" omgeving
De meeste angst hadden we voor de jonge merrie, (Arabo-Fries) Verschrikkelijk nerveus- kijkerig en door omstandigheden de laatste tijd weinig mee gedaan. IK heb het echt niet op Arabisch bloed in Friesen, verkrachten van het ras een Bastaard, maar allee, verder wel een heel lief beest. Omwille van het leer moment van menner en paard heb ik verzocht om een applaus en dat heeft ze goed doorstaan.
Ik heb verder helaas weinig of niks kunnen volgen van demo's of lezingen, een stuk van Cindy (vind ik echt een "moord" vrouw) en Brit, Heeeel knap en duidelijk , inspirerend en daar wil ik nog wel eens wat mee doen. Ga ik vragen aan Jossy, waar ik ook nog een stukje van heb mogen zien, bij zijn eerste aantreden.
ALS er een vervolg komt, zal ik een uitgewerkte tekst geven, aan de presentatrice
Zo "face to face" gaat mij toch beter af

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Shit, leg ik de lat weer lager

mirel schreef op maandag 20 september 2010, 22:01:


Natuurlijk, je opvattingen worden verstevigd, door de (succes)ervaringen die je hebt. Maar dat betekent niet dat je niet kunt kijken naar onderdelen ervan. Alles bestaat uit een groter geheel, maar je kunt als je je ogen open houd nog steeds leren van de kleine delen daarvan, denk ik...
Het is zonde je blind te staren op je principes (waarmee ik niet zeg dat je die dan maar moet laten vallen!), en ik denk dat er wel zijn die dat doen...

Vergeet daarnaast niet dat voor ons dingen heel gewoon zijn, maar voor de meeste mensen nog heel nieuw of ongewoon, of zelfs wel 'spannend'.