Sinds mijn paarden 24/7 buiten lopen met onbeperkt hooi, heb ik het volgende probleem. Twee van de paarden zijn echt ongezond dik, de twee andere waren vorig najaar te mager, maar blijven dit jaar met een goede kwaliteit hooi mooi op gewicht.
De meest logische oplossing is natuurlijk om ze op te splitsen, maar de twee dikkere zijn niet echt dikke vriendinnen en er is maar 1 pad naar de schuilstallen.
Hebben jullie nog creatieve oplossingen?

Graasmasker?

Twee kisten met roosters met mazen van 5 cm.......

Christel Provaas schreef op dinsdag 2 november 2010, 16:01:


Creatief?? Wel doeltreffend maar niet leuk

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

Myriam schreef op dinsdag 2 november 2010, 17:27:



Heel goed plan en het werkt. Heeft wel even tijd nodig.
Woody is nu (na 2 jaar) mooi op gewicht en Olly ook, die is niet lichter en ook niet zwaarder geworden.
Onbeperkt is het niet geworden, maar de "aanbevolen" hoeveelheid DS verdeeld over 2 vul beurten (s'morgens en s'avonds)

Nils en Olly
Wie de lat steeds lager legt, leert nooit springen

ik ben zeker voor graasmaskers/korven!!

mijn 2 Fjorden hebben de hele zomer met de maskers gelopen.
in het begin snappen ze er niets van maar als het kwartje is gevallen zijn die dingen echt super.

ze hebben de hele zomer lekker op een volle weide gestaan. En toch bleven ze op het goede gewicht. En geloof me! de paarden hebben zelf niet in de gaten dat ze minder binnen krijgen en ze zijn toch vrolijk omdat ze gewoon met de rest mee mogen.

ik heb gekozen voor graaskorf omdat de enne Fjord meer gras nodig had als de andere, en ik apart zetten geen optie vind. Uiteindelijk heb ik de 2e Fjord er ook een gegeven omdat hij het niet eens was met de strookbegrazing ( elke dag kapotte palen en draad omdat meneer het gras aan de andere kant lekkerder vond ). Met de korf mochten ze beide op een grote wei.

nog een bijkomend voordeel: ze eten het gras niet tot de wortel kort, wanneer je ze van weide wisselt komt het gras weer veel sneller op.

tsja het ziet er niet echt vriendelijk uit en ik krijg ook vaak reacties van wandelaars, maar mijn paarden zijn 10x gezonden en gelukkiger omdat ze gewoon de hele dag kunnen grazen.

daarnaast kun je het gat onderin de korf ook nog groter knippen en snijden mochten ze te weinig binnen krijgen.

wel raad ik aan een korf van goede kwaliteit aan de schaffen, de goedkopere varianten slijten erg snel!

Ik vind zo'n graasmasker waardeloos. De pony die hier in de kudde altijd te dik wordt, wordt helemaal dol van dat ding. Hij is heel de tijd bezig om hem van z'n kop te wrijven / schuren, staat boos op de grond te stampen en is a-relaxed. En dat gaat ook niet over. Bovendien krijgt hij overal wondjes rond z'n kin, waarschijnlijk van het wrijven / schuren.

natuurlijk zijn er ook paarden die er echt niet aan kunnen wennen.
de mijne hadden het binnen een paar uurtjes door gelukkig.

ik heb voor beide een maat ruimer gepakt, hierdoor is het probleem met wondjes en schuurplekjes ook opgelost.

Sanne Bronsgeest schreef op zondag 14 november 2010, 23:50:


Heb ik ook geprobeerd, maar hij werd daarmee alleen nog meer gesterkt in het idee dat hij 'm wel af kon schuren. Heb 'm ook strakker en losser geprobeerd, maar helaas.

Ik heb nu een andere oplossing, niet echt ideaal, maar beter dan niets. Het dikkertje staat op een kale wei en krijgt iedere dag een streepje gras bij. Ik wissel de andere pony's, die staan om de beurt bij hem. Zo staat niemand alleen, kunnen de anderen na een schraler dagje weer inhalen en krijgt hij altijd weinig. Alleen heb ik de mazzel dat ons dikkertje het met alle andere pony's goed kan vinden, dit geluk zal niet iedereen hebben.

carmen heeft heel de zomer -van april tot vorige week non- stop (nagenoeg toch) een graaskorf gedragen. Ze stond soms ook wel zonder dat ding op een klein stukje wei maar brak daar zodanog de omheining af dat ik het op den duur heb opgegeven. Blijkbaar liever met graaskorf mee op de grote wei dan een dag zonder korf op een beperkt stuk.
Gewicht is onder controle gebleven, zijzelf was er zo aan gewend dat ik het probleemloos aan en uit kon doen. We hadden er een gewoonte van gemaakt zolang we op de wei waren elke dag dat de korf dan uit mocht, als we weer weg gingen, moest hij weer aan. Ze liet het zo doen, zonder problemen te maken.
Wel schuurwondjes opgelopen, heb ik opgelost door er "bontjes' in te doen onder de kin en op de neus. (geknipt van zo'n wit bontje 'neusbeschermer')
Korf is wel versleten nu, de grootte van het gat is ondewijl verdubbeld dus heb tegen volgende zomer een nieuwe nodig. Was ook niet echt erg; het gat vergrootte naarmate het gras minderde dus bleef ze voldoende gras binnen krijgen

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 15 november 2010, 10:15:


oei, weer slordig getypt, moet daar toch meer op letten