Ik vermoed inderdaad dat het zoiets moet zijn. Anders kan ik niet verklaren waarom ze er eerder nooit (zichtbaar althans) last van heeft gehad. Ze staat ook eigenlijk voortdurend op dieet, dus als ze de kans krijgt te eten, zal ze ook echt gaan schrokken.

Gelukkig komen de pony's volgend voorjaar eindelijk (na enkele jaren zoeken) op eigen land te staan, zodat ik het voeren en reguleren van de weidegang helemaal in eigen hand zal hebben

joop schreef op woensdag 24 november 2010, 11:53:


Vooroordeel op een grote hoop gegooid. Modder is iets totaal anders dan zand.
Ik houd mijn ponies al 25 jaar probleem- en ziektenloos in de modder, waarbij het enige probleem de publieke opinie is die het soms geen mooi gezicht vindt en liever een blauwgroene nitraatwei ziet
Maar, zolang ik ook loopstallen heb waar ze naar believen in kunnen, voldoen we aan alle eisen en kunnen de dierenbescherming en de rest van de breinlozen de pot op!

e m kraak schreef :


(vooral dat 'rest van de breinlozen').
Maar geef mij nu toch maar heel even zand ipv modder hoor, ik heb het wel alweer gehad met de sompigheid....

Groet, Pien

Ik heb de laatste tijd meestal maar een beetje tussen de soep en de patatten meegelezen wegens tijdsgebrek. Vandaar wil ik Ans en haar zusje toch nog even condoleren met het verlies van hun veulentje. Wat ontzettend triest! Ik heb zelf een veulen van die ouderdom en ik zou helemaal gek worden als hem (of z'n mammie) iets zou overkomen. Ik vind het echt verschrikkelijk erg! Heel veel sterkte!

Om in te gaan op dit topic:
Hier ook een koliekgevoelige pony (gelukkig de laatste jaren prima onder controle) en ja ook een (licht)vosse merrie met witte bles en drie witte benen (beide voorbenen + LA).

Is het verstandig om af en toe een zand-weg kuur te geven of is gekookt lijnzaad beter? Hoe zit dat met veulens? Mogen zij dat ook hebben of niet? Hoe doen jullie dat/ wat gebruiken jullie?

Groetjes,

Debbie

e m kraak schreef op donderdag 25 november 2010, 0:14:


Je houdt je paarden dus in droge loopstallen met modderuitloop, ze zijn niet verplicht de hele dag in de modder te blijven staan.
Tegen de tijd dat ik hooi moet bijvoeren komen mijn paarden rond het hooirek ook in de modder te staan. Overigens zie ik dat ze modder vermijden als ze kunnen.

Interessante topic, heb nog niet alles gelezen, maar wel al wat "koliekervaring".

Onze merrie (kwpn, bruin met kolletje en wit voetje rechtsachter) is toch wel koliekgevoelig. Eerste keer is jaren geleden toen ze nog op stal stond, zonder op het eerste zicht enige aanleiding.
Ze heeft koliek gehad zo'n 18u na de bevalling.
Enkele weken geleden toen we ons nieuwe paardje bij hen hadden gezet heeft ze ook nog eens koliek gehad. Ze hadden die dag een groter stuk gras bijgekregen (om de gemoederen te bedaren), maar de DA zei dat het vooral aan de stress zou gelegen hebben.
Gelukkig was het in alle gevallen met medicatie opgelost.

Haar veulen (ook bruin, met witte bles en aan rechtervoorvoet en ook aan een achtervoet een heel klein beetje wit) is ook overleden aan koliek, maar heeft op zich een heel logische verklaring. Hij was de week ervoor geopereerd, er werd toen gezegd dat hij op stal moest blijven en buiten enkele keren aan de hand wat buiten stond hij dus ook op stal. Voor de wondverzorgingen kreeg hij telkens ook nog eens een lichte verdoving + medicatie. Dus geen 2ha om op rond te lopen, hooi ipv gras en een kompleet andere omgeving...

De DA vermoedde dat hij een darmperforatie heeft gehad. Hij mankeerde die dag op het eerste zicht niks en 2u later was hij dood. Ik vond hem in die week wel erg rustig, maar heb dit toen geweten aan aan die verdovingen en andere omgeving, maar misschien was er al langer iets aan het broeden...
Hij is niet oud genoeg geworden om te weten of hij koliekgevoelig was, maar met de achtergrond van mama in gedachten... ik heb het mij al vaak afgevraagd...
Alsook of ik hem toch niet beter (beperkt) buiten had gelaten terug bij zijn "kudde"...

Lena,

joop schreef op donderdag 25 november 2010, 10:20:


Weet je, ik zou er wat voor geven nu een grote loopstal (loods ofzo) te kunnen hebben waarin de paarden gewoon in groepen gehuisvest worden. Dan maar binnen. Gewoon je kruiwagen over een verhard en droog pad te mogen duwen....
De winter is nog niet eens begonnen en wij hebben het al h e l e m a a l gehad met de modder, de koude, het gesleep, gedoe etc. Ben net thuis en zit met totaal verkleumde handen te typen.

4 lagen kleding aan, maillot onder de rijbroek, thermolaarzen die toch altijd wéér niet waterdicht blijken, gewatteerde jassen, oilskinjassen, goedkope, dure, het gata maar een x tijd mee en dan is het waterdoorlatend (we werken er wel de hele dag mee he). Aldi handschoenen of dure skihandschoenen uit de ouwdoorwinkel; het is allemaal zonde als je er modderige bieten mee moet schoonmaken dus ik durf wel te stellen dat ik nu alweer verlang naar het voorjaar.

Groet, Pien

ik durf wel te stellen dat ik nu

Jij niet alleen Pien.
Hier staat het water nog steeds hoog in de omliggende sloot. Het overgrote deel van onze weilanden zijn nog steeds niet bruikbaar omdat er gewoonweg nog 10-20cm water op staat. De paddock is één blub en de droge weide, die voorzien was voor januari tot maart is al helemaal kaal en stukgelopen omdat dat het nog het enige stuk land is waar ze nu nog droog kunnen staan. En dan valt er alweer smeltwater ... Maar misschien moeten we er maar gewoon vrede mee leren nemen

zie net door het raam dat het hier sneeuwd... ja hoor...winter dus.
Moet zeggen dat hier alles nog mee valt. Maar koud is het wel ja. Pfff

Cindy Helms schreef op donderdag 25 november 2010, 17:36:


Weet je, ik kan het me allemaal ook helemaal voorstellen, want ik heb ook al heel wat afgeploeterd de laatste jaren. Dit is het eerste jaar dat ik weer minder paarden heb sinds lange tijd. Bovendien hebben we een lange droogte achter de rug dus het land is nog niet totaal verzadigd. Het weer is hier nu ook winterachtig koud en nat. Dus over niet al te lange tijd zal ik ook weer met de traktor rollen hooi door de blubber naar het hooirek rijden
Een enorme hangar lijkt me ook wel wat, al denk ik dat de paarden toch liever buiten staan.

joop schreef :

Ik weet het niet Joop, of paarden liever in regen, wind en blub staan. Ik zie en voel dat aan hen, de meesten hebben nergens last van maar we hebben er ook een paar waarvan ik heel zeker weet dat ze de báááélen hebben, 24/7 hooi of niet. Die zie je dan ook meer in de inloopstrallen staan.
We hebben de paarden zonder schuilstal nu regendekens opgedaan en ik zie dat ze het wel lekker vinden zo. Tuurlijk hebben ze droge stukken land, maar het is alemaal erg weiinig, vergeleken met ze weides waarop ze normaalgesproken lopen. Nu staan ze dus in de paddocks. Zodra het overdag gaat vriezen kunnen ze weer de weides op en sjouwen we hun hooibakken daarheen. Dan hebben we weer wat meer rust.

Dit jaar hier meer paarden dan ooit (23), er zijn net 5 nieuwe bijgekomen die nog niet helemaal in de groepen geïntegreerd zijn, dat baart ons zorgen want zodra de winter doorzet moeten ook zij een stabiele basis hebben. Op dit moment is het nog even zoeken en uitproberen wie bij wie passen en vriendschappen aangaan. Eigenlijk nemen we vlak voor de winter geen nieuwe paarden meer aan maar dit ging gewoon zo.

Inderdaad, dat geploeter ook altijd. We zeiden vandaag nog tegen elkaar dat we in de winter weliswaar vroeg klaar zijn met werken, maar door de korte dagen kun je ook niet veel. In de zomer is het toch meer ontspannen met alle paarden op de weide, meer hulp (iedereen blijft bij de verwarming zitten nu) en vooral: meer warmte en droge voeten...

Groet, Pien

Ik ben momenteel bezig een loods te verbouwen die ook moet gaan dienen als groealling.
Hij is 55m bij 18m. (ook de hoefkliniek komt hierin)
Ik ben eveneens de mening toegedaan dat de paarden af en toe is graag binnen staan.
Weg uit de bagger, ...
Anders ik wel.

Koen

Koen Theys schreef op donderdag 25 november 2010, 19:22:


Ik snap dat.
Greetz!

Balen... ga ik een keertje een dag niet naar de paardjes (auto stuk) hoor ik dat 1 van de andere paarden koliek heeft (gehad). Weet er het fijne niet van maar vind het toch altijd weer schrikken. De dierenarts is erbij geweest. Straks eens horen hoe en wat. Weet wel dat Flair geen nieuwe omstandigheden heeft, staat gewoon met haar vriendje in de wei lekker paard te zijn (nog niet zadelmak ofzo). Vreemd... maar goed, hoop dat het allemaal wel mee valt.

Ik voel me in ieder geval zelf prettiger dat ze nu weer in hun inloopstal kunnen waar hun voerbakken staan met hooi en ze kunnen liggen in het stro en dat doen ze al verkiezen ze toch een stripje vers gras in de nattigheid. Mesten is kruiwagens sleuren door het nat en de modder. Heeft er zo nog nooit iemand een ponietje geleerd om een mestwagentje te trekken tijdens het mesten? Moet de max zijn!
Myr