Hallo Monique,
Welkom op de lijst. Fijn te lezen dat ook jij "het licht hebt gezien" en zo
anders met je paarden omgaat als voorheen. Bedankt voor je verhaal!
groet, Petra
ps: met een dressuurzadel op zich is niks mis hoor, als deze tenminste goed
op de rug van het paard ligt, want daar gaat het om! (ik zit trouwens
heerlijk op een dressuurzadel en kan dat ook prima uuuren en daaagen
volhouden).
> hallo,
>
> de laatste dagen heb ik bijna alle onderwerpen van het forum gelezen en ik
moet zeggen; het is echt goed, ook de site van frans is geweldig. normaal
ben ik niet zo'n deelnemer aan forums, omdat het meestal gaat over
onderwerpen(dressuursport e.d.) wat mij niet(meer) interesseert. ik wil me
hierbij dan ook even aan jullie voorstellen:
>
> misschien voor jullie niet zo interessant, maar het geeft mezelf een goed
gevoel, zodat jullie weten wie ik ben.
>
> ik ben monique en wordt volgende week 33. ik heb een geweldige dochter van
bijna 7 jaar en natuurlijk dieren: 2 hamsters, 2 honden en 3 paarden:
(Lusitano, andalusier en paso-peruano)
>
> na 10 jaar topsport en vele paarden waar het niet mee 'klikte', leerde ik
mijn huidige vriend kennen: een 'gewone'recreatieruiter met een
renbaancarriere. hij reed met lange teugel en westernzadel door de natuur,
terwijl ik nog steeds een poging deed met een dressuurzadel(paard met
slofteugel in de krul) een buitenrit te maken. natuurlijk met de nodige
valpartijen en spierpijn achteraf. hij heeft me weten te overtuigen het eens
op een relaxte manier te proberen, want bij een rit van 5 uur, zit je op een
dressurzadel best ongemakkelijk, met een rechte rug en borsten die te zwaar
worden van het vooruit duwen. en stiekem was ik al jaren jaloers op de
recreatieruiters, die het lef hadden alleen een buitenrit te maken door het
bos en over straat.
>
> nu rijd ik op een vrij 'natuurlijke' manier op een geweldig gangpaard, dat
voor 100% bij me past, in dit ras heb ik me al een tijd verdiept, en 1,5
jaar geleden heb ik haar gekocht, bij de fokker. zo uit de kudde. ze was
niet gereden, had nooit ijzers gehad en nog nooit een deken gezien. dit
wilde ik graag zo houden, maar daar moest ik natuurlijk wel voor veranderen.
terwijl ik eerst helemaal niet wist waar ik beginnen moest. ik heb haar
bitloos aangereden, met lange teugel en zoveel mogelijk zonder zadel. laat
alle paarden nu zoveel mogelijk buiten, poets ze alleen als ik ga rijden, en
voor de rest laten we ze zoveel mogelijk paard zijn.
> mijn ervaring met deze omgang van paarden is: dat ze veel ontspannender
zijn, onze paarden zijn relaxed, schrikken niet meer van alles en doen alles
voor je op een normalen manier zonder dwang. ook gaan alle paarden voor de
koets.
>
> ik wil de sportruiters hiermee niet aanvallen, maar ik geloofde vroeger
ook alleen maar in: paarden in de box houden, liefst met deken op, met
dressuurzadel rijden en paarden beslaan(iedere 6 weken). nu heb ik echter
van mijn huidige paso-merrie geleerd, dat een paard zich dan helemaal niet
gelukkig voelt, en ik heb soms medelijden met de paarden in de manege, die
23 uur op stal staan naar de muur te kijken. als je anders met je paard
omgaat, leer je pas hoe een paard zich voelt en dat je ze daarmee veel
gelukkiger maakt. soms voel ik me nog schuldig, over hoe ik mijn paarden
vroeger behandeld heb. en schaam ik me ten op zichte van de dieren hiervoor.
> nu ben ik er trots op, hoever mijn paard en ik het gebracht hebben.
>
> groetjes,
>
> monique, die pas sinds 3 jaar weet hoe ze met een paard moet omgaan!!en
het sinds 1,5 jaar in de praktijk brengt.
Warboel
