Michele la Fontaine schreef op vrijdag 25 november 2011, 9:14:


Lieve zus, ik zou gewoon met laadklep beginnen zodat Spirit er nu nog even achteruit af kan. Hij is niet zo groot dus de afstap acterwaarts is anders best hoog voor hem. Maar wel open aan de voorkant zodat hij er daar ook uit kan. Hij kan vooruit immers wel al trapjes lopen (poetsplaats) dus hij weet wat dat is.

Doei!

Michele la Fontaine schreef op vrijdag 25 november 2011, 9:14:


Als ik het goed begrijp heb je een trailer zonder loopplank? Lijkt me geen enkel probleem. In Amerika heb je die heel veel. Paarden lopen er soms gemakkelijker in dan in een trailer met klep. Als je bang bent dat je paard in paniek raakt als hij geen klep achter zich voelt, oefen dan eerst die situatie "op het droge" : maak een verhoging, leer hem daar op en af te stappen en dan ook achteruit. Desnoods oefen je met een stoeprand, o.i.d.
Wijzelf oefenen met al onze paarden, voordat we nog maar denken over een trailer, eerst met op -en afstappen van een (met zandgevulde) tractorband.

MarshaBart schreef op vrijdag 25 november 2011, 12:34:


Rubio heeft het net andersom geleerd. Die snapte bij de oude trailer niet wat een laadklep was, nam een sprongetje eroverheen om in de trailer te komen en wilde er aan de voorkant af stappen. Die begreep niet dat hij er achteruit weer af moest via een schuin aflopende laadklep. Daarom hebben we nu deze combi gekocht.
@ Michele: altijd goed om, zoals Marsha zegt; beiden dingen bij Spirit aan het leren, heb je altijd voordeel bij! Hij is soow coowl dus die maakt zich dat zo eigen....

Greetz!

lies zondag schreef :

Onze trailer heeft beiden: loopplank en opstap dmv draai-kiep systeem.

Als je bang bent dat je

Michele, dat is een goed idee: achterwaarts het trappetje van de poetsplaats afgaan, dat kan-ie zó!

Michele la Fontaine schreef op vrijdag 25 november 2011, 9:14:


Hoi Michele,

Ik antwoord ook maar even gezien ik Eddy en zijn methode (Parelli) goed ken.
Het achteruit van een opstap komen is gewoon aan te leren. In Amerika zijn de meeste trailers zo, ook degene die gebruikt wordt op de (gratis te bekijken op ParelliConnect website) level 1 dvd. Toen ik in Colorado was heb ik mijn leasepaard zelfs geleerd achteruit op zo'n trailer zonder klep te gaan. Dat ging ook, een paard kan heel veel, hij moet het alleen snappen.
Als je mogelijkheid hebt om ook met laadklep te oefenen zou ik dat wel doen, hoe meer je kan hoe beter, en ook kan het helpen als je je daar zelf zekerder mee voelt.
Doe je het zonder klep dan zie ik verschillende mogelijheden: je gaat er met hem op terwijl alles vooraan open is en laat hem er vooruit afkomen (dan moet je wel mee op de trailer), ofwel stuur je hem er op met de vooruitgang dicht, maar let dan op dat je hem zachtjes vraagt en na iedere poging voorwaarts hem er weer af vraagt. Dat er af komen moet namelijk ook geoefend worden, en als hij er ineens helemaal inspringt en er vervolgens niet goed achteruit uit durft omdat hij dat nog nooit gedaan heeft heb je een probleem. Wat ook kan is alle tussenschotten er uit halen en hem er voorwaarts opsturen, laten draaien, en voorwaarts weer af laten komen. Allemaal volgens wat je zelf nuttig lijkt.
Wat ik eigenlijk liever niet zou doen is de voordeur open doen maar de voorstang dichtlaten. Je lokt hem dan eigenlijk met de valse belofte van 'de deur is open vooraan' maar hij botst tegen de voorstang en je wil dus eigenlijk toch niet dat hij er uit gaat. Ik zeg niet dat ik het nooit zo zou doen, als een paard zo snel mogelijk geladen moet worden om wat voor reden ook, dan helpt het wel, maar voor het goed laden op lange termijn vind ik het een beetje liegen tegen je paard. Plus ook dat je niet wil gedroomd hebben dat hij panikeert, en probeert onder de voorstang te kruipen om er vooraan uit te kunnen. Om dezelfde reden trailerlaad ik (als ik alleen ben vooral) niet graag met het voordeurtje open. Je weet nooit dat een paard denkt dat hij zich wel even door dat gaatje zal wurmen.
Als het mijn trailer en mijn paard was, dan zou ik vooraan alles dichtdoen, en hem er op sturen (zoals Eddy uitlegt), en hem telkens er volledig terug uit vragen vooraleer ik hem terug voorwaarts vraag. Om dat achteruitgaan dus goed te trainen en ook om vertrouwen op te bouwen dat hij er telkens weer af mag bij een goede poging voorwaarts er in. Als ik een overmoedig paard heb die er vlot in wandelt zou ik hem zelfs bij de eerste voet in de trailer zelf zachtjes tegen houden en er weer af vragen. Dan als hij er met twee voorvoeten instaat, dan als hij er bijna een achtervoet in zet, enz.

En verder sluit ik me helemaal aan bij wat Lies (Hoi Lies!!) al schreef: eerst simuleren met andere dingen... trailerladen (de squeeze game) is niet voor niets pas spel nummer 7 van de 7 Games van Parelli.

Groetjes en veel plezier!
Nathalie

Spirithorses schreef op vrijdag 25 november 2011, 14:31:


aandoenlijk toch,
dat vertrouwen van zussen ondereen .........

Peter Donck schreef op vrijdag 25 november 2011, 17:20:


maar eigenlijk kan je'm d'r toch gewoon in-dràagen
quaboutertje-qlein ....

Peter Donck schreef op vrijdag 25 november 2011, 17:20:


Hahahahaha, nee, wij hadden het er nog niet eens over gehad, wij twee.
Ook al zijn we zussen, dat betekent niet dat we mekaar elke dag bij de paarden tegenkomen....

hallo Nathalie, dank voor je reactie. Ik geloof dat ik me wel een beeld kan vormen nu. Dus eerst met loopplank achter en voor alles dicht. Gewoon traditioneel laden. Als hij het goed begrepen heeft (en de butt bar er ook op kan) kan ik b.v. de vooruitlader open zetten en hem voor uit leiden. Als hij dat snapt, dan kan ik hem proberen te laten opstappen achter en zowel voorste bar als vooruitlader open.
Bij deze trailer is de opstap achter hoger dan bij de Amerikaanse trailers, dus dat wil je je paard alleen rustig laten doen, maar zelfs liever niet. Bovendien hebben de Amerikaanse trailers vaak 1 grote ruimte en komt het paard er voorwaarts af. Dat kan niet bij deze trailer. De afscheiding in het midden kun je met 2 helften open zetten, er is een verticale paal in het midden.
De meeste mensen zeggen dat de opstap makkelijker is, dat geloof ik ook wel, maar dan moet je dus kunnen draaien of vooruitladen. Het ging me even om de volgorde en die snap ik nu wel. Spirit heeft echt al veel voorbereiding gehad. We Parellien al een tijdje en we gaan nu dan de trap bij de poetsplaats achterwaarts doen (goed idee Pien). Hij heeft zoveel over wipjes en planken e.d. gelopen dat hij volgens mij onze superdeluxe stabiele rubberen antislip opstap een beetje verdacht vindt.....

Michele la Fontaine schreef :

Spirithorses schreef op vrijdag 25 november 2011, 21:37:


Waar blijft je avatar foto, zus?
En ga je zondag mee op de Herfstrit?

Vandaag 2 uur geoefend voorklep dicht en loopplank uit. Spirit staat met 2 voorbenen op de plank, maar hij verrekt het om zijn hoofd naar binnen te doen. Steeds weer principe van rust voor/op de plank toegepast en die klik is er wel. Hij begint echt te snappen dat ie daar rust krijgt. Dwars gaat ie er zo over, dan blijft hij met 4 benen op de plank staan. Hij is echt niet bang voor de loopplank, beheerst goed waar hij zijn voeten neerzet, kan achteruit eraf Alles gaat rustig en beheerst. Punt is dat ie alle voortrajecten met glans doorstaat, dus er valt niets te oefenen dat dit simuleert. Op het laatst ging ie gewoon er op staan met zijn voorbenen en lekker staan suffen. Hij had het gehad. Als de aandacht wegviel weer aan het werk, beetje proberen wat voorwaarts te sturen maar de achterbenen gingen er niet op in die richting. Alles positief afgesloten en volgende week verder. Dan hoop ik dat we de achterbenen erop krijgen.
Iemand suggesties volgens de Parelli methode?

Ik ben ook fan van de Eddy Modde-manier.

Mijn onlaadbare paard, laadt namelijk op deze manier.
Het vroeg wel wat training vooraleer ik de timing helemaal goed had en bij paardlief het lichtje ging branden. Maar ze loopt er dus wél helemaal in terwijl ik gewoon naast de trailer blijf staan.
2 voorvoeten op de plank had ze vrij snel door en doet ze bijna automatisch.
Het punt wat het langste geduurd heeft, was 2 voeten op de trailer. Ze plaatste namelijk wel steeds 1 voet voorbij de scharnieren, maar nooit 2 tesamen. (Ging ze afwisselen )
Eens ze 2 voeten binnen had, was de rest van het paard minder moeilijk.
Stang erachter heb ik niet meer kunnen oefenen (bij gebrek aan trailer en paard die lang weg geweest is.) En dat zal nog wel wat voeten in de aarde hebben. Maar tot het punt dat ze er helemaal in stond, leek het mij wel redelijk bevestigt.

Wat ik oa. merkte bij mijn paard was dat er altijd een punt kwam waarop het opeens weer slechter ging. Dan ging het bijvoorbeeld steeds goed van 2 voeten op de plank en daarna 1 voet binnen, 2 de voet ook binnen. Op dat punt vroeg ik het paard bijvoorbeeld weer achterwaarts met de intentie haar er opnieuw op te laten lopen. Maar opeens wilde ze bijvoorbeeld maar met 1 voet meer op de plank. Terwijl ze tervoren al 10 keer zonder moeite direct 2 voeten op de plank plaatste.
En dat vond ik het moeilijkste. Wanneer vraag je door of wanneer ga je net beter weer 5 stappen terug?
Bij die staak-momenten leek het bij mijn paard het meeste effect te hebben om weer helemaal opnieuw te beginnen. Helemaal weg van de trailer haar in beweging zetten en zo weer van voor af aan beginnen. En dan stoppen op het moment dat ze even ver staat als het punt net voor ze ging staken. (Dus niet de fout maken het dan nog een 2de keer te vragen.)
En dan waren er weer andere momenten waarbij het net beter leek om wel de druk erop te houden. Vooral als ze eeuwenlang bleef hangen op 1 punt. Voetje naar voor, voetje weer naar achter, zelfde voetje weer naar voor en weer terug, en dan eens wisselen van voetje etc... en dat dan 10-tallen keren. Als ik dan even er een punt van maakte dat er 2 stapjes vooruit gezet werden, ging het daarna opeens ook weer sneller.
En op andere momenten mocht ik er juist weer helemaal niet aankomen met de stick, want dan ging ze vol in de achteruit.
Ik moest ook heel erg opletten dat ik haar weer achteruit vroeg voordat ze zelf achterwaarts ging. Want als ik wat overmoedig werd en haar te lang liet wachten, ging ze zelf achteruit. En 9 van de 10 keer ging ze daarna ook staken als ik haar weer voorwaarts vroeg. (Daarom ook dat ik nog niet met de stang durfde oefenen. Ze bleef al wel minutenlang staan. Maar ik durfde het niet riskeren dat ze uit zichzelf achterwaarts zou gaan met een stang erachter. Terwijl bij haar net het grootste probleem is dat ze er achterwaarts in paniek uit vliegt.)
En haar stoppen in het achterwaarts gaan, halverwege op de plank en dan weer vooruit vragen was ook een goede. En dat heeft ook behoorlijk wat tijd gevraagd voor dat dat wilde lukken.

Ik kreeg haar er trouwens ook wel in als ik haar voorging en haar met voer voor elke stap beloonde. Maar bij die techniek bleef ze toch steeds in paniek achterwaarts eruit vliegen. Ze leek ook nooit 100% ok met de situatie. En bleef nooit langer dan enkele minuten staan. En ik zat hiermee een beetje vast op dat punt.
Met die Parelli-methode kreeg ik het blijven staan op de trailer veel beter bevestigt. En het biedt in mijn ogen ook betere mogelijkheden om te oefenen om de stang erachter te krijgen. Omdat je zelf buiten blijft staan.