Sandra van Bommel schreef op dinsdag 28 februari 2012, 19:15:


Dat is gemakkelijk op te lossen. Je kan hiervoor een stok, zweepje of iets anders dat uitsteekt voor gebruiken. Je houdt dat in je rechterhand samen met het halstertouw, zodanig dat de stok omlaag hangt, tussen beide paarden in. Kruipt het handpaard naar voren dan draai je je pols waardoor de stok omhoog komt en een begrenzing vormt. (Je hoeft het paard er dus niet mee aan te raken, het is een soort automatische slagboom). Onze ervaring is dat paarden dan ontzettend snel leren dat ze niet voorbij je knie moeten komen want dan is er ineens een hek. Handig is het als ze ook nog hebben geleerd om niet door druk heen te duwen, dan kun je ze eventueel ook nog met de stok als verlengde vinger zachtjes naar de juiste plek terugplaatsen.
Waar je hand tijdens het rijden is, is tevens ongeveer de plek waar je je handpaard achter wil houden, dus dat komt mooi uit. Het kost je dus geen extra handen, nauwelijks extra gedoe.

Met paarden die hardnekkig achterblijven hebben we eigenlijk nooit gedoe gehad. Het is alleen erg vervelend en gevaarlijk als een handpaard je knie inhaalt (dat kan ontaarden in een wedstrijdje met je rijpaard, of het afsnijden van je koers, etc) dus met een onervaren handpaard zou ik zeker een stok oid meenemen waarmee je disasters kunt voorkomen.
Met een touw kun je alleen maar iets naar je toe trekken, als je ook nog iets hebt waarmee je het tegengestelde kunt doen dan vergroot dat je mogelijkheden enorm.

Hou het touw vooral kort (wel in een doorhangende boog) en kom niet in de verleiding om het touw te laten vieren als het handpaard verder weg wil (naar opzij, voren of achteren) want voor je het weet is het touw lang genoeg om ergens langs je rijpaard heen te glippen en verander je al snel in een ingepakte rollade. Ook dan is een stok handig om het handpaard het circuit in omgekeerde volgorde te laten lopen zodat het touw weer van je afwikkelt.

Frans

haha ik zie het al helemaal voor me.
Zou nu echt iets voor mij zijn.
Maar ik vat hem, Frans. Mijn echtgenoot, de andere Frans, zei al dat ik een bezem mee moest nemen, maar dat vind ik best lastig... Breek ik samen met paard de nek over. Maar een wat handzamere stick moet kunnen.

Nu moet ik wel erbij zeggen dat silja altijd de neiging heeft gehad ietsje voor te lopen, zonder ooit problemen op te leveren, maar ik zal d'r eerst inhouden. Ook even kijken wat het lekkerste werkt, denk ik zo.

Ik laat wel weten als ik mijn eerste poging achter de rug heb.

Ik neem mijn woorden terug. Onder het zadel heeft Hälga er flink de pas in en is ze beslist niet langzamer dan Sil.
Vandaag mijn eerste experiment op dit gebied uitgevoerd. Gewoon tot aan de overbuurman, 500 m verderop, en terug, met sil als handpaard rijden.
Spannend.
Behalve dat ik hopeloos in de knoop dreigde te raken met de lange teugels van Hälga en de te lange leadrope waar ik sil aan mee had, ging het voor de eerste keer niet slecht.
Op de terugweg had Hälga wel stevig het gaspedaal ingedrukt want de kleintjes riepen en ze schijnt te denken dat het haar kinderen zijn. Sil kroop zo'n beetje op mijn schoot, dus ik had mijn handen vol. Toch reageerden ze goed op halt en zelfs stapje achterwaarts.
Ik merkte alleen dat ik teveel druk op de teugels legde, terwijl ik normaal met lichte ophouding werk als ze teveel haast heeft. Maar goed... Hälga is niet erg fijngevoelig en ik moet het nog leren...

Als ik bedenk dat ik een jaar geleden hier postte dat ik niet meer op mijn paard durfde, ben ik toch een eind gekomen, nu ik met 2 paarden de straat op ga

We gaan nog wel meer oefenen in de zomer.

Een ding is wel irritant. Mijn barefoot blijft niet erg goed liggen op Hälga. Tot dusver blijft niets goed op haar liggen. Ze heeft het model van een volwassen bierton, dus dat is lastig.
Als iemand goede ideeen heeft??? Het zadel schuift opzij en wat naar voren.
Ik heb de beugels al zolang dat ik er niet in steun en dan is het te doen. Maar verre van perfect.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 22 maart 2012, 17:39:




Sandra, is het een spiksplinternieuwe Barefoot?
Dat schuift wel eens ja. Als het sjabrak een beetje vuil wordt door het paardenzweet en huidvet schuift-ie een stuk minder.

HIj is niet spikspinternieuw, maar ook nog niet oud. Ik heb er momenteel al een dunnere schabrak onder liggen, omdat het met de dikkere helemaal een ramp was. Ze is natuurlijk ook wel heel erg rond En dan ook nog scheef (wordt aan gewerkt) en geen schoft... geen makkelijke bouw dus, mbt zadels.

Ik vrees ook dat ik niets ga vinden wat er echt goed op blijft liggen. Heb ook wel eens een barebackpad geprobeerd en dat was helemaal een ramp. De startrekk heb ik destijds weer doorverkocht omdat die ook nergens naar lag bij haar.
Ik ga het een keer proberen met de cherokee van Frans. Die heeft zweetbladen. Misschien blijft die wat beter liggen.

Sandra van Bommel schreef op vrijdag 23 maart 2012, 8:41:


Zoek een pad van - vilt - niet te dun. Schuift minder, koelt beter en reguleert het vocht beter.

Nils en Olly
Het paard weet,
wat wij niet weten