>
> Ik vermoeid zo dat de prikkel tot het gedrag niet zozeer in omgeving of
> ruiter zit (die zijn tenslotte erg divers) maar in het paard zelf.
Het ligt altijd aan de combinatie.
Hoe er gereageert wordt, die reactie heeft een bepaald gedrag gevormt of houd het in stand, of kan het verbeteren.
Het paard gaat al gauw associeren, maar hoe anticipeert de begeleider / nieuwe begeleider daarop, wij zijn degene die het gedrag kunnen omvormen.
Maar dan moet je wel de juiste handvaten hebben.
Iets creeren waardoor wij, en het paard, de situatie aankan, zodat je ook kan werken aan verbeteren.
>
> Ik neem aan dat het te hertrainen is door een kundig trainer die ziet wat
> er gaat gebeuren voordat het gebeurd of ongewenst gedrag per definitie
> voor is, maar ik vrees dat herhaling van gedrag onder andere
> omstandigheden niet onwaarschijnlijk is.
Uitsluiten kunnen we het niet, maar wel situatie's creeren waarin het minder/snel ontstaat zodat we aan verandering kunnen werken.
De begeleider die consequent, niet bang en anticipeert kan voor veranderingen zorgen.
Daarnaast iemand die niet opgeeft en gelooft in verbetering en zijn eigen kunnen.
Warboel
