Suzanne Graauw schreef op dinsdag 11 september 2012, 16:14:



Suzanne, hoe oud is je peutertje nu eigenlijk helemaal? En hoe lang woont hij nu bij Damien, Lucifer, de rest en bij jou? Hij is piep, piepjong en heeft met z'n bekkie in een draad gehangen, plus alle enge dingen die daarop volgden met DA's enzo...

Zou je Arabische frutsel niet gewoon deze winter een beetje door Damien opgevoed moeten worden, met zo nu en dan een knuffel van jou en verder niks niet?
Waarschijnlijk ben ik te soft hoor, maar na de afgescheurde korte bilspier van Cooltje op haar derde jaar, hebben wij van haar niets meer gevraagd dan af en toe netjes aan het halster meelopen naar een ander weitje of de bak, haar hoeven optillen voor een bekapping en bij -16 graden 's avonds mee naar stal. Dus in de afgelopen 4 jaar (!) heeft ze alleen mee hoeven lopen en 9 nachtjes op stal doorgebracht. Siggy leerde haar verder wat wel en niet kan in de omgang.

Ik weet wel dat zij en ik het daardoor nu een beetje drukker krijgen, met de vervolgopvoeding en oefeningen, maar ze is inmiddels heel 'cool' in d'r hoofd wat mij betreft (ik doe geen enge dingen), en omdat ze genezen is, ga en kan ik steeds meer van d'r vragen.

Misschien zeggen kenners dat ik het verkeerd aanpak, maar wij hebben hier een paint van zeven jaar, die ons al zes jaar kent.

Heul veul plezier met de kerel!
dag,
jet

Haha Jet, het kereltje is nu 1 jaar en 3 maanden en hij hoeft niet veel meer te doen dan 1 of 2x per week gepoetst worden en hoefjes optillen en 1x in de twee a drie weken mee wandelen met Damien.
Ik denk wel dat Cuba een paardje is dat veel 'in handen' moet zijn en al veel moet 'meemaken' of 'zien'.
Op die twee paniekaanvallen na is hij nog nergens van onder de indruk geweest en hij zoekt mijn gezelschap ook echt op, dus ik denk niet dat hij overvraagd wordt.
Hij is volgens mij intelligent en snel verveeld, dus als ik hem 3 jaar ongemoeid laat staan denk ik dat hij niet leuker/gezelliger wordt.
Maarreh.....kom zelf ns naar m kijken en zie en oordeel zelf, je wilde toch ook kennismaken met mn Ierse Wolfje?? Altijd van harte welkom en ook alle tips welkom!!

Mijn paard was toen hij rond 1 jaar oud was net zo, hij kon vanuit niets compleet in blinde paniek raken en zichzelf verliezen in rennen, rennen en rennen. Maakt niet uit wat er op zijn pad stond. Hem heb ik een tijd lang aan een touwtje gehad wanneer er een grotere ruimte was om hem zo 'om te kunnen leiden', dus niet trekken maar in een cirkel om mij heen sturen en hem belonen zodra hij stilstond. En eerlijk gezegd was die idiotie na een week voorbij. Hij trok zelfs niet aan het touw, net voor het op spanning stond draaide hij met zijn hoofd naar me toe en bleef hij staan. Inmiddels is het nog steeds een watje, maar is hij behoorlijk koel in zijn hoofd.

Tsja, ik kan het zo moeilijk 'trainen' omdat dit de tweede keer was in een half jaar, hij is helemaal niet zo paniekerig.