joop schreef op zondag 11 november 2012, 11:03:



Ik weet zo langzamerhand niet meer hoe ik het opschrijven moet dat ik eens wel begrepen wordt
Het vingertopje van Martina (soms les gehad van Badr Hari?) heeft dezelfde functie als de zweep van Qwienda....
Het cruciale verschil met tikkertje spelen, Nils, zit in de beleving, niet in het tikken en wordt ineens (bijvoorbeeld) een bijzonder sociaal risicovol spelletje wanneer degene die 'getikt' is daar mee gepest wordt.

Ik blijf erbij dat het middel er niets toe doet wanneer er, conform mijn post Nr:251413 , er sprake is van (vermeende) dreiging. Of dat gewenst of ongewenst is, gewild of verwerpelijk, laat ik in het midden. Ik zou alleen zo graag willen dat die realiteit eens structureel herkend wordt.
Bijvoorbeeld, de 'drukfasen' van Parelli zijn een schoolvoorbeeld van dreiging met voorwaardelijke straf (= verhoogde magnitude p+).

Qwienda schreef op zondag 11 november 2012, 12:49:

Heb je wel eens de belofte van een voorwaardelijke beloning geprobeerd in plaats van een straf? Als je totaal geen flauw idee hebt waar ik het over heb, zeg dat dan!

Is niet mijn vingertopje. Ik doe dat nooit. Wie is Badr Hari...? Ik dacht iets volledig verzonnen te hebben
Dat bedoel ik. Die "niet pijnlijke tik" van de zweep werkt alleen maar omdat "fase 4" (meen ik me in Parelli taal te herinneren) bekend is. Die vinger was bedacht omdat ik ervan uit ging dat je "fase 4" daarmee niet haalt. En zal daarom niet werken, tenzij je daar weer wat anders aan koppelt.
Liever geen van beiden.

Alles begint bij de focus van de toediener en de beleving van het slachtoffer.
Een tik bij tikkertje spelen geeft mij niet het idee dat er een bloedtrekkende knal met een zweep zou kunnen volgen. Een tikje aan het paard doet dat in de meeste gevallen wel.
Daarom loopt hij door, want wat is erger.. de angst voor enge geur van die varkens of het weten dat hij straks zo'n klap zou kunnen krijgen?
Het mooiste voorbeeld van "focus"staat op deze site. Frans laat zien dat zijn paard totaal niet bang is van de zweep en dat hij daar onder invloed van de Parelli gedachte ongenadig mee in de rondte kan meppen. Ik weet echter zeker dat ik dat paard in paniek kan laten raken met diezelfde zweep, ook zonder hem te raken, alleen maar door me bewust sterk te focussen op het paard.
Maar goed, we hebben andere keuzes... Gewoon ff afstappen en je paard laten zien dat er niks is om bang van te zijn door hem er langs te leiden of nog een andere mogelijkheid : op hetzelfde stukkie een paar keer even lekker laten grazen, zodat dat de geur van varkens een positieve wordt. Wat nou tikje?

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Monique Meijer schreef op zondag 11 november 2012, 14:06:


Liltje?

e m kraak schreef op zondag 11 november 2012, 14:54:


Nee, niet met een paard voor zover ik weet, leg mij maar eens uit.

Piet schreef op zondag 11 november 2012, 18:50:


Een knal of een klap heeft mijn paard van mij echt nog nooit gekregen, 'k zou er lang opzitten zeker ?
Wat Frans laat zien kan ik met mijn paard ook makkelijk. Wat jij zou doen met diezelfde zweep is niet aan de orde, ik gebruik mijn zweep niet om mijn paard te laten paniekeren.
Mijn paard laten grazen bij 'enge' dingen doe ik wel vaker.

Qwienda schreef op zondag 11 november 2012, 23:26:


Daarom schreef ik ook min of meer " ït's in the eye of the beholder"
Niet persoonlijk bedoeld, het ging er om waarom een paard nog wel op een tik reageert en niet zo op andere aanwijzingen

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Anja Seijn schreef op zondag 11 november 2012, 20:44:


Precies!

Piet schreef op maandag 12 november 2012, 7:42:


Sorry Piet, ik vind dat je min of meer geen gelijk hebt.
Waarom mijn paard goed reageert op een tikje op de achterhand weet ik ook niet,
behalve dat een paard "achterwielaandrijving" heeft.
Hoe krijgen jullie die afstappen jullie paard in beweging ? En hoeveel druk gebruik je daar dan bij ?

Qwienda schreef op maandag 12 november 2012, 10:42:


Je hoeft het gelukkig helemaal niet met me eens te zijn maar je moet eens om je heen kijken, dan zie je dat het al voldoende werkt als een zweep nog maar omhoog gedaan wordt, dan hoef er niet eens meer getikt te worden.
Welke gedachte zou daar achter zitten bij het paard?

Als ik afstap en er een paar meter mee loop is het probleem weg en hoeft er helemaal geen druk gebruikt te worden. Markeer ik bovendien zijn lopen en laat ik hem als beloning (als we ervoorbij zijn) bv een paar happen gras nemen dan lukt dat later ook vanaf zijn rug.
Een clickermanier zou kunnen zijn om hem een paar keer 10 meter ervoor te clicken en te belonen, op de plek zelf en 10 meter verder weer. De volgende keren op de plek zelf en 10 meter erna, daarna alleen nog 10 meter erna en daarna niet meer.
Zo heb je een onheilsplek verandert in een interessante, want daar valt wat te verdienen. Paard zal zich op jou focussen en het probleem is zonder welke druk dan ook opgelost.

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Piet schreef op maandag 12 november 2012, 11:22:


Ho, je slaat een passage over : Paard is bang en wil niet vooruit, je stapt af, oké tot hier, maar daarom loopt een bang paard nog niet vanzelf vooruit en wil zelfs liever achteruit en terug.

Qwienda schreef op maandag 12 november 2012, 11:58:


Vertrouwen?

Qwienda schreef op maandag 12 november 2012, 11:58:


wat ik merk is dat het bij afstappen en aan de hand nemen helemaal soepel probleemloos vanzelf gaat. Chritel Provaas heeft een tijd geleden hierover geschreven dat je dan verschillend in je leiderschap bent, en dat geloof ik graag.
Ik heb een trainer met mijn paard dingen zien doen die ze écht bij mij niet zou doen/nog niet/of nooit niet? en of ik het (soms) op die manier zou willen is nog maar de vraag maar goed zijn leiderschap was zéker groter dan het mijne en hij kon dus meer bereiken..
alléén het is mijn paard :) en ik groei in leiderschap :)
Mijn "bazin"paard bijt in de billen van het andere paard of geeft door lichaamstaal dingen aan.. ok bijten is toegelaten ...vanop de rug... 'grapje... het is niet altijd makkelijk om de helemaal juiste weg te vinden. Mijn uitdaging : zoveel oefenen dat een tikje niet nodig is. :) = verfijnen dus :)

Myriam

Qwienda schreef op maandag 12 november 2012, 11:58:


Mijn eigen ervaring is dat - mits er vertrouwen is - het paard ook dan met je meeloopt.