Maria Delavega schreef op maandag 26 november 2012, 21:06:


Kijk nou zelf Maria! Vanaf 8.20.... dit is paardje treiteren! Dit paard vind het niet ok.
Hoe duidelijk moet dit dier nu zijn dan? 8.40... en we doen het gewoon nog 'n keer...
En nee, ik ben geen paardentrainer. Maar ik heb wel ogen gekregen!

Wil.

Wie met z'n gezicht naar het verleden staat,
staat met z'n rug naar de toekomst....

Ik begrijp dat niet iedereen dezelfde mening kan hebben, ik heb gewoon dat eruit genomen dat ik goed kon gebruiken tijdens moeilijke momentjes, want geloof me, dit is geen simpel paardje. Beetje koppig veiga karaktertje (ze staat dan met vier benen in de grond geplant en wat koppig met het hoofd wat omhoog, flegmatisch vooruit kijkend), zéér intelligent en zeer gevoelig, maar met geduld en veel werk is ze nu echt de allergrootste schat geworden!)
Dat buikje kriebelen doe ik persoonlijk niet, vind ik ook stom, maar dat inbuigen let ik wel enorm op sedert Chris me daarop gewezen heeft. Ook de lijnen respecteren, niet ongevraagd voorbij de schouder passeren en op mijn lichaamstaal letten. Mijn oudste is zo gevoelig, ikzelf had soms niet door dat ik beledigend was door bvb bepaalde verkeerde houding naar haar toe (navel op het hoofd gericht, de heup gesloten houden enz...)
Dit was echt geen simpel paardje op het filmpje, bang en koppig, nu is ze echt super braaf en (zelfs zopas nog op de wandeling). Kudde paarden stormt op ons af vanuit de weide vandaag, geen paniekreactie, enkel kijken maar algauw weer aandacht bij mij als ik het vraag, ik kon daar vorig jaar enkel van dromen, toen zou ze door het lint gegaan zijn.
Het is wel zo, laat ik haar gewoon op de weide, dan merk ik weer een terugval, dus blijven trainen en aan de hand wandelen is een must.
Vanuit het stappen aan de hand ben ik op een dag gewoon op haar rug gaan zitten en heb me een straatje laten meevoeren, guess what, toen ze door had dat benen vooruit gaan was, stapte ze gewoon flink door. Ik let wel op, maar ze heeft nog niet dom gedaan bij het rijden, niets.
Mijn oudste merrie (haar halfzus) kan ook een koppige doos zijn en toen ze niet wou gehalsterd worden in de weide heeft de irwin techniek me grandioos geholpen.
Het is gewoon een manier van werken, zoals Chris zegt, een concept, handvaten, meer niet. De een vindt dat bij Parelli, ik vond mijn heil bij sommige zaken van Irwin en Hempfling. Ik ben zelf geen geboren paardetrainer, dus dit zijn zaken die me enorm enorm geholpen hebben, MAAR: iedereen kiest z'n eigen weg natuurlijk, wat voor de ene goed is, zal voor de ander misschien totaal niet werken.

Wil schreef op dinsdag 27 november 2012, 15:27:


Neen, maar ze kan gewoon weg als ze wil...dat doet ze ook, maar daarbij geeft ze hem geen mep zoals ze met mijn veearts wél gedaan heeft, maar draait haar hoofd naar hem toe, zo van: ok vent, wat wil je eigenlijk? De aandacht die hij wou, heeft hij ook én ik zie nergens geweld gebruikt, alleen geduld.

Maria Delavega schreef op maandag 26 november 2012, 21:06:


Maar wat bedoel je nu precies met: naar je inbuigen? Bedoel je daarmee: van je af buigen? want dan snap ik het. Anders niet.

Een paard dat zijn schouder naar je toe drukt, duwt je ahw opzij en heeft geen respect voor je ruimte. Een paard dat "inbuigt met z'n lichaam ten opzichte van jou" lees ik als dat hij zich naar je toe buigt. En daar lijkt mij weinig mis mee.