trea hoex schreef :
> knip....Als mijn paard te hard loopt verander ik mijn zit en
> zeg: "rustig meisje", als ze moet gaan draven zeg ik: "draf",
> enz. En dat werkt óók hoor. Dat ik nog met bit rijd heeft alles
> te maken met de
natte apen. Ik hoop dat
bitloos rijden mij en
> mijn paard ook lukt ondanks dat het heeeeel ingewikkeld lijkt...
> groetjes, T
Hoi Trea, de hulpen die je je paard geeft veranderen niet door het met - of zonder bit te rijden, ze blijven gewoon hetzelfde.
Er is maar één verschilletje en dat is dat er niet een stukje ijzer in de mond zit maar iets om de neus van je paard. -Dit laatste voor de mensen die (nog) denken in termen van 'controle'.
Verder, rijden vanuit je zit, en op je stem, is toch al een heerlijk lichte manier van rijden?
Laat het bit nog weg en je bent er al.
Niks moeilijks aan, probeer het maar.
En op een gegeven moment heb ik zelfs het hoofdstel ook nog weggelaten.
Wij rijden nu een paar paarden op alleen een halsring in de les : Draven, galopperen, wendingen, stops, rollbacks incluis.
Kun je ook - is niks geks aan, je hebt alleen een bereidwillig paard nodig die een beetje ontvankelijk is voor jouw manier van communiceren.
Ik ben van mening dat je zowel met, als zonder bit heel licht zou moeten zijn in de hulpen. Het is niet zo dat je zonder bit opeens met lange teugel ofzoiets moet gaan rijden als je dat met bit niet zo gewend was. Dat is meer iets wat de ruiter prettig vindt.
Het is ook niet zo dat wanneer je geen rustige handen hebt je maar beter geen bit in moet doen en dan maar
bitloos rijden, nee, dan is de informatie niet overgekomen.
Voor elke manier van rijden heb je rustige handen nodig en met geen enkel werktuig zou je mogen trekken.
Ik denk wel dat het zo is dat de meeste bitloze rijders lekker relaxt aan een lang teugeltje
willen rijden omdat dat allemaal meer bij hun rijstijl past en in dat licht bezien ook de bitloze optoming.
Bij mensen die
bitloos rijden zie je eigenlijk ook nooit martingalen of bijzetteugels. Gewoon omdat ze ontdekken dat daar de 'controle' (he, vervelend woord)
niet in zou moeten zitten.
Je merkt het niet eens in de reaktie van het paard, in die zin dattie nu niet opeens minder gevoelig gaat reageren.
Andersom denk ik overigens van wel : Veel paarden ervaren het als een bevrijding wanneer je dat bit uitlaat, dat is bij al mijn paarden het geval, het waren stuk voor stuk bittenpaarden voor ze bij ons kwamen.
We hebben ze niks geleerd, nee, gewoon dat bit eruit gelaten.
(Nu na een jaar hapt Steffie overigens nog net zo lief in de neusriem van de side-pull)
> Hoezo conditionering?
Wat hier echt regelmatig voorkomt : Lessers die pas na weken in de gaten hebben dat ze zonder bit rijden en dan zeer verbaasd zijn dat ze inderdáád geen verschil voelden. Daar sta ik echt vaak van te kijken.
Vorige week nog iemand die een eigen hoofdstel ging kopen en mij vroeg hoe het bit heet waarmee hij altijd in de les rijdt want dat was zo fijn en dat wou ie ook kopen
. Helemaal verbaasd toen ik zei dat er geen bit was. En nog erger te merken dat ik hem notabene zelf geleerd heb het bitloze hoofdstel aan te doen.
Ik zeg het ook lang niet altijd van te voren, het is voor mij zo vanzelfsprekend dat de paarden zonder worden opgetoomd.
Voor mij een beetje dubbel, van de ene kant is er het "zie-je-wel-dat-het-net-zo-goed-zonder-kan gevoel", van de andere kant vraag ik me dan af waarmee ik bezig ben , want ik heb het altijd weer over 'met je paard verbinden'. Niet geschakeld dus!
(Ja, ja, ook dat kom ik hier tegen). Maar dat was even terzijde....
Met of zonder bit rijden zit voor een heel groot gedeelte tussen je oren, en voor een klein gedeelte in de zogenaamde controle van je paard.
Succes ermee.
Groet, Pien
Warboel
