Huertecilla schreef op woensdag, 11 mei 2005, 15:35:


Kan u hier iets duidelijker over zijn?

Huertecilla schreef op woensdag, 11 mei 2005, 15:35:


Gisteren is de fysiotherapeut geweest voor een paardje bij ons. Zij doet het onderzoek naar het verband tussen rugklachten van het paard en zadel. Ze adviseerde voor ons paard juist een boomloos zadel!!!! Ook die verdelen de druk, en het past op haar rug. Dit paard heeft een bouwfout, een knik in haar rug, dat veroorzaakt rugklachten. Je kunt zelfs als er geen gewicht op haar rug is merken dat de rug echt pijn doet. Een beetje drukken met de vingers is voldoende. Nu is het een paar weken gymmen, en dan eerst juist zonder zadel proberen. Dan voorzichtig opbouwen met een boomloos zadel.
In ieder geval is dit stap 1 voor dit paardje. Ik heb me een en ander uit laten leggen over zadels, want ook ik heb geleerd dat zadel met boom de druk beter verdeelt, maar dat is dus onzin. Ook dat kruintje waar het zadel niet voorbij mag komen omdat het dan op de nieren zou drukken is onzin, er zit nog allerlei wervel en vlees enz tussen, dat KAN niet op de nieren drukken.
Paard heeft gisteren massage en acupunctuur gekregen en we hebben een rugmassage geleerd die we zelf uit kunnen voeren bij haar.

Groeten Esther

Esther schreef op donderdag, 12 mei 2005, 9:02:

De druk slechts enigzins, gewicht in het geheel niet; is wat anders.
'Drukverdeling' is overigens snel gezegd en niet accuraat.
- de boom zorgt voor gewichtsverdeling en eventueel zwaartepuntsverplaatsing
- het oppervlak waarover het gewicht gedragen wordt; verdeeld wordt, bepaald de gemiddelde druk
- de vorm en vulling van de kussens zorgt voor een gelijkmatige verdeling van de druk.

Oh. Zie boven.

Inderdaad, maar wel op de lendenwervels en die zijn anders dan die waar de ribben aan vast zitten en nóg minder bestendig tegen last.
Gaat overigens niet om de plek van het kruintje, maar om de laatste ruggewervel dus. Dat kruintje was een snelle vuistregel van/voor wie de klepel wat lastig te vinden vond.
Hier zijn goede rapporten over beschibaar op het web met prachtige, heldere illustraties. Die laten gelijk zien wat de wérkelijke maximale bewegingsmogelijkheid van de ruggewervels is.

Samenvattend: zorg dat je 5 cm. achter de achterste rand van het schouderblad blijft en voor de eerste lendenwervel; die ruimte is verbazend klein.
Zie http://www.mijnalbum.nl/Album=F6Z3G83Y

Oh, en zorg ook dat er NIETS op de ruggegraat rust. Ook de singelkrachten en de stijgbeugelophanging niet. Het liefst met aardig wat ruimte voor de koeling en ook vanwege die koeling niet te groot graag, dat zadel en het pad.

Verder laat ik het zadeltopic rusten; dat is een perpetuüm mobilae.

Eureka!

jan seykens schreef op woensdag, 11 mei 2005, 23:54:


Zodra een dierenarts wat kan zien, ís er al wat fout. Dan ís het paard al over de grens waarbij het nog snel hersteld, dan hééft het al een vocht/electrolieten-probleem, dan is het al (licht) mank, etc.

Voorbeeld: op een hartslagmeter kun je vaak láng voor een paard dat in het gangwerk laat zien aflezen dat er wat aan de hand is doordat de waarde stijgt. (Over)Verhitting, (over)vermoeidheid idem.

Vergelijking: getrainde windhonden rennen zó graag dat ze met een gescheurde pees of gebroken tenen de race nog uitrennen en dán pas mank gaan. De vergelijking gaat natuurlijk enigzins mank omdat paarden geen windhonden zijn, maar is wel duidelijk.

Páárden hebben, in tegenstelling tot honden, verder een chemisch mechanisme dat het stimuleert/helpt nét even verder te gaan dan hun systeem aankan en tegelijk voor snel herstel van kleine blessures zorgt.
Je kan begrijpen dat dit een voordeel is voor een prooidier als een paard: een stof die vrijkomt bij stress/inspanning welke 105% prestatie beschikbaar maakt en de schade door die 5% overbelasting sneller doet herstellen.

Kortom: paarden kun je héél makkelijk te ver laten gaan zonder dat je dat op het moment aan de buitenkant waarneemt.
Vandaar dat ik de endurance-Belg die in de Bit verhaalde van een opgave ondanks goedkeuring bij de Vetgate op dát punt erg sterk vond. Vandaar dat ik de statistiek van het WK-endurance van dit jaar een uitermate triest dieptepunt vond.
Maar goed; weet ik veel; ik rij geen endurance....

Overigens 'regent' het hier!!!!!!!! Niet veel, net genoeg om de boel vochtig te maken, maar aangezien we hier per april 2004 pas 10 cm. water hebben zien vallen zijn we blij met élke druppel. Straks maar niet rijden en alleen 'gymnasticerende' spelletjes doen met het setje.

Idunn schreef op donderdag, 12 mei 2005, 10:22:

Huertecilla schreef op donderdag, 12 mei 2005, 10:12:

Oh zie mijn berichtje over het onderzoek Deze info wilde ik delen.
Jouw dag hoor
Zal me echt worst wezen allemaal, als de rug van mijn paard het maar goed doet.

Groeten Esther

Esther schreef op donderdag, 12 mei 2005, 10:42:

Ze is niet de eerste; Joyce Harmann bijvoorbeeld is er 15 jaar mee bezig geweest en heeft er van de winter een boek over uitgegeven.
Ook op de hier al een paar keer voorbij gekomen site 'Biomechanical Riding and Dressage' staat verhelderende info.
Op een amerikaanse Medsite (ben verd#@!@!!@! de link kwijt) kwam ik een aantal verhelderende rapporten tegen over koeling en de rugskeletspieren; twee afzonderlijke maar wel samenhangende onderwerpen, ook beiden in verband met zadels en gymnasticeren.

Wellicht heeft jouw fysiotherapeute aan bovenstaande bronnen wat bij haar onderzoek. Je kan haar misschien nog als tip geven de in de fysiotherapie algemene 'wasplakken' te gebruiken voor het bepalen van pasvorm en drukzônes; werkt snel en als een droom.

Prima dag trouwens want druppels zijn ook water!!!!!!

Da's de crux ja.

Frans Veldman schreef op woensdag, 11 mei 2005, 12:44:


Allereerst nog gefeliciteerd met Camee, fijn dat het nu zo goed met hem gaat.

Maar het ging er toch om, dat je zei dat er nooit paarden met rugproblemen
bij de slager terechtkomen? Ik vind dat Petra hier toch een sterk punt
heeft, dat bij doorlopen met rugproblemen vanzelf beenproblemen
ontstaan.

Een paard gymnasticeerd zichzelf in de wei niet. Hij geeft zichzelf
beweging. Wat overigens wel belangrijk is natuurlijk. Als een paard
scheef is en je zet er gewicht op, dan wordt ie scheef belast en dit
komt o.a niet ten goede aan zijn beenwerk. Ook een scheve ruiter
vergelijk:(loop met een scheef geladen rugzak!!) geeft een scheve
belasting.

Volgens mij is een paard er niet op gemaakt om een mens te dragen.
En in feite ga je ook nog zitten op een plek die zwak is. Dus is het volgens mij
verstandig om hem te trainen om het ruitergewicht te dragen. En dat
kun je dus doen doormiddel van werken aan de hand volgens de klassieke
rijkunst. Je leert het paard tijdens het werken aan de hand, om zijn
binnenachterbeen onder zijn zwaartepunt te plaatsen. Dat heeft tot
gevolg dat ie zijn buikspieren aanspant en de bovenlijn bol maakt (met de
bovenlijn bedoel ik van zijn oren tot z'n staart), zijn neus zoekt daardoor
ontspannen voorwaarts neerwaarts. Dan kan ie je dragen. Door hem te
leren om links en rechts met stelling en buiging te lopen en zijn hals en
nekgewricht te ontspannen wordt hij op beide zijde even soepel en dus recht. Heb je een paard dat aan de hand geleerd, dan is hij sterk genoeg om een
mens te dragen en zal de belasting goed verdeeld zijn (mits de ruiter goed
in in evenwicht zit!).

Je kan merken als een paard stijf is, dat hij bij het vragen van stelling
en buiging zijn achterwerk uitzwaait. De ene kant op op een volte naar binnen
valt en de andere kant uitzwaait. Scheef halt houden, scheef achterwaarts gaan.
Alle oefeningen gaan op de ene hand beter dan op de andere hand.

Groetjes Collane

Collane schreef op donderdag, 12 mei 2005, 12:34:


Fit of op het gewicht van de ruiter voorbereid zijn inderdaad een héél verschil.





Pak twee dozijn sjoelschijven sla drie spijkers op drie van de vier 'windstreken' aan in de zijkant van de schijven.
Plak de schijven met een dikke klodder siliconenkit in het midden van de schijven als een torentje op elkaar met de spijkers in lijn. Niet hard aandrukken. Dagje laten drogen.
Leg de pilaar nu horizontaal met de uiteinden op een steen, koektrommel of zo, spijkerloze kant onder.
Je hebt nu een primitief model van een wervelkolom ondersteund door voor-en achterhand.
Je kunt het model nu belasten op alle manieren die je wil en kijken wat er gebeurt.

Plak nog een setje stenen op elkaar, doch nu plak je deze kolom heel licht in een boog, de spijkerloze windstreek in de binnenbocht.
Span parallel aan de kolom een niet te dunne vislijn over/aan alle spijkers aan de zijkanten.
Weer op de stenen, met de evt. boog naar boven.
Belasten en kijken.
Vergelijk met de kolom zonder vislijn.

Ok, primitief en niet accuraat, in een computermodel (zie voor plaatjes Biomechanical Riding & Dressage) veel beter uit te voeren. Je kan het ook niet wetenschappelijk verantwoord noemen, noch is het resultaat absoluut, doch het kan wel verhelderend zijn voor wie zich voor dit soort dingen interesseert. Kan me levendig voorstellen dat slechts een enkeling hier rijtijd aan wil opofferen.
Ik heb ergens gelezen dat een groep studenten aan de TH-Delft met een dergelijk model, vól met druksensoren en een parallel computermodel, bezig was, maar heb nooit een rapport kunnen vinden.

Bij míj komt het genoemde ruiterevenwicht er als praktisch probleem en extra reden bíj; ik ben scheef. Heb een verschoven ruggewervel met stukje stijve rug en een fors verschil in heupfunctionaliteit tussen mijn titanium ding links en mijn artrose-special rechts. Die links staat ook een beetje 'dukkie'
Reden om mezelf te gymnasticeren, mijn zit en stijl aan te passen en een hele set extra vingers aan de pols te houden bij onze paarden.

Collane schreef op donderdag, 12 mei 2005, 12:34:


Frans, ik merk dat je niet reageert, dat hier gesteld wordt dat beenproblemen ook kunnen voortkomen uit rugproblemen. De conclusie die ik trek uit het bovestaande, is dat beenproblemen niet alleen te voorkomen zijn door natuurlijk bekappen (dat was mij al duidelijk, vandaar dat ik bezig ben met werken aan de hand, voordat ik er weer opstap), maar dat er dus zeker nog een oorzaak is voor beenproblemen is, namelijk voortkomend uit rugproblemen/scheef paard en daar ruitergewicht boven op. Toch iets om serieus naar te kijken. Want geen enkel paard is immers van nature recht. We willen toch het beste voor onze viervoeters niet waar?

Groetjes Collane

Collane schreef op donderdag, 12 mei 2005, 15:51:


Tuurlijk kan dat. Ik ben het alleen niet eens met die enorme belangstelling voor dat ruggebeuren en de daarbij behorende gymnastische consequenties, maar heb geen zin om die discussie weer helemaal te herhalen.
Voor wie niet terug wil zoeken:
1) Harisha heeft net een veulen gekregen. Gewicht, samen met vruchtwater, placenta, vliezen en dat soort dingen, ik schat zo'n 60 kilo, en dan tellen we nog niet de gewichtsvermeerdering van harisha zelf erbij (meer vocht vasthouden etc). Geen uurtje per dag, nee, 24 uur per dag. Aan diezelfde rug. Weliswaar niet erop maar eronder, maar het blijven dezelfde kilo's die door diezelfde rug gedragen moeten worden.
2) Een beetje paard weegt zo'n 500 kilo. Stel dat ik, we overdrijven het een beetje, 100 kilo weeg met zadel en al. Dan weeg ik 20% van het paard. Vergelijkbaar met wanneer ik een rugzak zou dragen van zo'n 15 kilo. Een uurtje per dag. Een middelbare scholier zeult met meer rond, en doet dat langer. Moeten we die ook gaan symnasticeren om de rug beter te gebruiken?
3) Ik geloof wel in rugproblemen, maar niet als gevolg van te weinig gymnastiek-oefeningen, maar wel door verkeerde zadels, te weinig beweging (een nooit bewegende kantoorklerk krijgt al spierpijn van een boodschappentas), en paarden die gewoon de ruiter niet voldoende accepteren en de rug wegdrukken, en paarden die verkeerd gaan lopen doordat er een mens op zit die voortdurend denkt het beter te weten dan het paard en met allerlei hulpen het paard in een bepaalde houding dwingt te lopen. En, last but not least, door verkeerde beenstanden (hoge hielen) e.d. (zoals iedereen hoort te weten dat je van verkeerd schoeisel pijn in je rug kan krijgen).


Ik denk dat het vaker andersom is: verkeerde beenstand en daardoor rugproblemen.

Gymnasticeren ok, maar dan als therapeutisch middel bij bewezen verkeerd ruggebruik (na alle andere oorzaken zijn opgelost). Of natuurlijk omdat je het fijn vindt om oefeningen te doen.

Vooralsnog zie ik geen aanleiding om te veronderstellen dat de manier waarop wij (Ilona en ik) onze paarden rijden niet goed zou zijn voor de rug.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op donderdag, 12 mei 2005, 16:29:

Dáár is nu net wel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan en het antwoord is 'ja'. Dat terwijl de rug van de mens véél beter opgewassen is tegen belasting omdat deze een verticaal ontwerp is.
Ook naar rugzakken trouwens en rugzakken net een rugpand en/of draagframe zijn minder schadelijk dan letterlijke rugzákken.

Huertecilla schreef op donderdag, 12 mei 2005, 11:46:


Vreselijk lachen trouwens, ik weet niet goed wat ik er van moet denken, maar het is serieus in ontwikkeling, een zadel met een soort gel als "geheugencellen", geen idee wat ik me er bij voor moet stellen. Dat zadel moet zich aanpassen aan de rug, en waarschijnlijk het ook nog onthouden Ik zal er eens wat meer info over zien te krijgen.
Het zadel wat we hadden was met boom, en de kussens met een gel, zodat dat netjes het gewicht zou verdelen. Ik noem gewicht ook druk, dus even voor er verwarring ontstaat over druk en gewicht. Het zadel leek perfect te passen, maar ook een paardenrug verandert natuurlijk steeds door de verandering van spieren. Ik denk zelf dat dat het probleem is van een zadel met boom. Boomloos past zich wat makkelijker aan, en verdeelt het gewicht of de druk ook. Vorig jaar dacht de onderzoekster er ook nog anders over, juist door de druk of gewichtsverdeling is ons toen juist voor dit paard een zadel met boom aangeraden. Niet mijn bedoeling om iemand wel of geen gelijk te geven, want dat is me echt worst, gaat mij om het paard, niet om enig belang van welke zadelmaker of onderzoek dan ook.
Hoe is dat wetenschappelijk onderzoek waar jij het over had dan gegaan, zijn er ook vergelijken gemaakt tussen boomloos en met boom en het verband tussen rugklachten van het paard, de bouw van het paard, de verschillende gangen enz. Een vijfganger is gewoon vaak wat stijver, en wat ingewikkelder dan een drieganger, ook iets van belang denk ik.

groeten Esther (rijd zelf liefste helemaal zonder zadel)

Esther schreef op donderdag, 12 mei 2005, 16:50:


Kortom, de onderzoekster zegt ook maar wat.
Nu heb ik zelf ook een boomloos zadel, maar ben uit nieuwsgierigheid eens wat onderzoekjes gaan doen naar druk- of gewichtsverdeling. En dan blijkt dat er nogal wat misverstanden zijn op dit gebied, ook weer door een gebrek aan natuurkundig inzicht (tja, het blijft lastig), maar geen nood: met een simpele test is vast te stellen wat ik bedoel.

Het is een misvatting dat dikke, zachte dingen het gewicht zouden verdelen. Je kan zelf constateren dat dit nonsens is door op je buik te gaan liggen, een dikke deken over je rug te leggen en je partner te vragen ergens met een vinger in je rug te prikken. Kun je voelen waar hij dat doet? Dan is het gewicht niet verdeeld. Het zal je verbazen hoeveel dekens je over elkaar kan leggen en toch nog kan voelen waar de druk wordt uitgeoefend. Kennelijk zijn zachte dingen niet in staat om de druk "uit te smeren" en natuurkundig gezien klopt dit ook.

Hoe kun je dan wel druk verdelen?
Er zijn twee manieren voor:
1) Je neemt een hard voorwerp (een plank bijvoorbeeld) en legt dat op je rug en herhaalt het bovenstaande experiment. Nu kun je niet meer voelen waar de vinger in je rug wordt geprikt, je voelt nu overal een beetje druk. Dat is het concept van een zadel met boom, die verdeelt inderdaad de druk, wat een barefoot pertinent niet doet (of dat erg is is weer een ander verhaal).
2) Je kan een opblaasbaar kussen of luchtbed gebruiken, en als je daar met je vinger in prikt voel je ook geen druk (zolang je niet de maximale druk overschrijdt en de luchtbarriere doorbreekt). Het hoeft niet perse lucht te zijn, water zou ook kunnen, of een gel.

Let wel dat ik nu niet beweer dan boomloos fout is. Het probleem met de boom (plankje in bovenstaand voorbeeld) is, dat wanneer hij niet past, de druk uiteindelijk juist op een paar kleine punten terechtkomt. En dat is ook niet goed.

Wat wel het beste is, daar ben ik nog niet over uit. Mijn ideaal zou een soort boomloos zadel zijn, met daaronder een vrij dik luchtkussen (en dat is iets anders dan een ding met luchtcellen) of een soort gelpad. Het vervelende is alleen dat dit soort constructies het ademen van de rug weer zo goed als onmogelijk maken, want een gelpad/luchtkussen zijn om voor de handliggende redenen praktisch altijd gesloten. Wellicht is een soort compromis tussen boomloos en boom nog beter: een vrij stugge maar ietwat beweeglijke boom, die wel wat meegeeft maar de druk wel wat kan uitsmeren.

Maar laten we in vredesnaam eens zorgen dat het fabeltje dat zachte dingen de druk kunnen verdelen de wereld uit gaat. Deze misvatting is verantwoordelijk voor veel te veel paardenleed.

Groeten,
Frans