Sandra van Bommel schreef op donderdag 13 februari 2014, 13:55:


duivelsklauw beginnen zodra de paracetmol werkt. Je kan dan na een paar dagen proberen de paracetamol te minderen en kijken of de pijn te beheersen is met alleen duivelsklauw, zoniet weer even terugvallen op de combi. Pijn die bestaat onderdrukken is veel moeilijker dan pijn bestrijden die door pijnstillers niet meer voelbaar is. Duivelsklauw kan je maanden geven.

joop schreef op donderdag 13 februari 2014, 14:01:


Ok bedankt voor de waardevolle tip. Je kunt duivelsklauw hier niet krijgen, maar ik heb hem van nederland meegenomen :)

joop schreef op donderdag 13 februari 2014, 14:01:


Ok bedankt voor de waardevolle tip. Je kunt duivelsklauw hier niet krijgen, maar ik heb hem van nederland meegenomen :)

Hoe gaat het nu met haar, Sandra?

Christel Provaas schreef op woensdag 2 april 2014, 16:12:


Klote.

Ik heb haar lange tijd apart gehad met stuk inloopstal en kapotgelopen wei. met geweekt hooi en stro. Ze raakte meer en meer opgeblazen, vrat er nauwelijks van, werd met de dag zieker. Ander paard erbij was geen optie, want die gebruikt ze om haar frustraties op te uiten.

Heb dus op het punt gestaan de stekker eruit te trekken (piet en letje weten dat al), maar wilde haar nog een laatste kans geven. Ze staat nu tijdens de suikerpieken apart op haar stukje en gaat voor het overige met de rest in de wei, waar ze zich dus het gelukkigste bij voelt.

Ik ga elke dag met haar stappen, Bedoeling is een fittnessprogramma om de circulatie te bevorderen en de afvalstoffen kwijt te raken.
Het punt is dat ze, eenmaal in beweging, helemaal niet overdreven gevoelig loopt. Ze loopt ook niet extreem kort of zo.

Maar ze is afschuwelijk sloom. Ze ziet er nog steeds opgeblazen uit (ondanks dus dieet... en op de wei staat hier momenteel ook Nog vrijwel niets... maar ik hou voor de zekerheid rekening met de mogelijke suikerpieken.)

Voglens mij heeft ze ook chronisch last van de spieren. Je ziet de spieren in de achterhand vaak samentrekken en ze lijkt gewoon op iemand die een griep onder de leden heeft.

Maar bloedonderzoek is al twee keer gedaan (op PPID kan niet vanwege de HB) ze is al door 4 dierenartsen nagekeken en eerlijk gezegd weet ik het ook niet meer.
Ik probeer het nog op deze wijze; haar beweging te geven en ik zal eerlijk zeggen... als ze niet verder verbetert, houdt het voor mij een beetje op. Ze loopt al ruim drie maanden ziek rond. Ik vraag mij steeds vaker af voor wie ik het nog doe.

Heel naar allemaal Sandra, maar hou toch vol! Als ze echt niet meer kan, zou ze gewoon liggen en doodgaan, punt.
Ik lees dat je ook stro geeft, of heb ik dat niet goed begrepen? Als dat zo is, zou ik dat toch niet doen, lijkt me voor dat opgeblazen lijfje niet zo goed?
Zomaar iets anders, maar zo stond 1 van mijn tinkers sinds 5 dec( was toen behoorlijke storm) toen ik thuiskwam van boodschappen doen op 3 benen. In paniek dierenarts er bijgehaald, been was in ieder geval niet gebroken en waarschijnlijk haar knie verdraait oid.
Ze is stokkreupel geweest, je had haar eens moeten zien rondstrompelen. Heel veel liggen en opstaan een drama.
Ineens 3 weken geleden loopt ze ok en kan zelfs weer naast de fiets draven. 3 maanden lang met geen verbetering, eerder een achteruitgang. Heb dierenarts nog wel 2 keer hier gehad maar zij wist het verder ook niet.
Wat ik hier mee zeggen wil, is dat het zo dus kan gaan en wellicht geeft je dat beetje moed.
groetjes jean

Jean Mclean schreef op donderdag 3 april 2014, 9:27:


Nee, zo simpel is het helaas niet. Daar kan een enorme leidensweg aan vooraf gaan. Moet je dat werkelijk willen?


Nee, dat eet ze niet. Heb je dus niet goed begrepen.


Is wel ff iets anders dan een doodziek paard , dat al maanden sukkelt en waar niets bij helpt.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 3 april 2014, 9:49:


Niks is helemaal simpel, maar wat is dan de lijdensweg en wie zijn wij omdat te bepalen? Ik begrijp wel dat het heel moeilijk is, ik ben er niet bij en weet dus niet hoe het er voorstaat.

Gelukkig dat ik het niet goed heb begrepen over het eten van stro

En om in te gaan over de vergelijk tussen een kreupel paard en een ziek paard, is maar net hoe je dat ziet. Was niet een beetje kreupel maar heel erg met elke stap die ze zette. In de natuur had ze het niet gered. Het ging mij erom om je te laten zien dat hoe erg dingen ook zijn en lijken, het toch plots vooruit kan gaan.
Ik ben natuurlijk ook geen voorstander van het lijden van dieren, maar ik denk toch dat we niet genoeg tijd geven aan de natuur om het op te lossen.

Jean Mclean schreef op donderdag 3 april 2014, 11:43:


Ik denk dat je als eigenaar goed in staat bent om lijden te herkennen.


Ik ben al drie maanden met een doodzieke pony aan het sukkelen Jean. Eigenlijk zelfs al langer. Ik zeg niet dat ik nu de stekker eruit trek, maar wel dat ik aan het eind van mijn ideeen kom en dat ik dit stilaan geen paardwaardig bestaan meer vindt.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 3 april 2014, 8:10:



Geef je haar nog wel steeds magnesium?

Coralie schreef op donderdag 3 april 2014, 12:49:

Ja

Wat klote, Sandra.
Hoe gaat het met de pijn in haar buik, de gevoeligheid op haar rechter flank?
Wat voor hooi en welke probiotica krijgt ze?