fijn dat het weer beter gaat. Zo een zorg als het niet goed gaat!! Het blijft nu vast wel goed gaan.

Jacqueline v d Berg schreef op maandag 27 oktober 2014, 18:54:

Dat kan ik me voorstellen, zo ellendig zoiets! We hadden hier een heel tijdje geleden een eigenlijk onverklaarbaar koliek geval. Paard opeens enorm aan de diarree, echt als water. Geen enkele aanleiding kunnen vinden. Niks was veranderd op geen enkel front. Tot ik op FB een artikel van iemand las in een topic over kwijlende paarden. Ik heb geen idee of het echt voor ons koliekgeval van toepassing was, maar in ieder geval iets om in m'n achterhoofd te houden. Het ging over paarden die van een bepaalde schimmel heel erg kunnen gaan kwijlen of heel erg aan de spuitpoep gaan (iemand had daar toen een kwijlend paard). Ik heb de link niet meer naar (volgens mij een stuk op) levendehave.nl. Maar dit was de tekst waar het mij om ging: "...Schimmels en mycotoxinen
Op het gras in de wei komen schimmels voor. Schadelijk zijn de mycotoxinen die de schimmels in het gras achterlaten: fusarium, endofieten, lollitrems, ergotamine, slaframine. Deze stoffen kunnen ook terecht komen in het hooi, vooral wanneer dat te vochtig wordt opgeslagen. Fusarium kan ernstige, neulogische aandoeningen veroorzaken. Endofyten leven voornamelijk op rietzwenkgras en veroorzaken onder meer een verminderde vruchtbaarheid. Lollitrems leven voornamelijk op raaigras en veroorzaken krampen. Ergotamine is giftig voor een paard en tast het zenuwstelsel, immuunsystemen en voortplantingssysteem aan. Van slaframine gaat een paard heel erg kwijlen of aan de diarree. De schimmel leeft op diverse gras- en klaversoorten en komt vrij veel voor.
Schimmels zijn moeilijk te bestrijden en lijken het beter te doen op gestresst gras (gras dat is aangetast door droogte of overbegrazing). Vooral een vochtige herfst na een droge zomer kan schimmelvorming bevorderen...."
Qua timing klopte het precies met die droge zomer en heel natte (relatief te warme) herfst... Overal sprongen de schimmels en paddenstoelen je zowat in je oren. Bovendien eet dit paard als enige overdreven veel van de hele korte stukken klaver op de wei. Hij staat daar echt uren langer dan de anderen. Mijn paard was na 4 dagen weer de oude (ik zag dat de anderen ook wat dunnere mest hadden, maar bij hun is de darm ook niet een zwakke plek)...
Dikke benen hadden we hier niet. Konden ze maar praten...
Heel veel sterkte daar! Hopelijk lezen we binnenkort meer goed nieuws over Player's toestand!

Martina schreef op dinsdag 28 oktober 2014, 10:18:


Het is inderdaad een mogelijkheid.
het heeft alleen zo lang geduurd , iets meer dan twee weken dat ze zo slecht is geweest.
Ik zou wel graagwillen weten wat er is geweest, al is het maar om herhaling te kunnen voorkomen.
Player is er nu stilletjes aan bovenop aan het krabbelen, ze voelt zich beter, er zit weer een beetje pit in, haar ogen staan weer helderder en ze eet haar bak pulp, luzerne en grasmix (laatste twee zijn extraatjes) goed op. Wat ze nog altijd niet echt wil is hooi. Daar eet ze 's nachts nauwelijks van. Wat ze overdag eet kan ik niet checken omdat ze dan met 3 samen staan.
Ze eet wel graag van dat ultrafijne, in plastic verpakte stofvrije hooi, maar ik wil eigenlijkdat ze weer haar gewone hooi gaat eten.

Elk paard heeft recht op een staart

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 29 oktober 2014, 9:30:

Jemig, ja dat is wel lang. Hier was het pats boem in 1x raak en na 4 dagen weer weg. Maar ja, ik heb ook geen idee wat hij feitelijk waar en voor hoe lang gegeten heeft....
Zo irritant ja. Had er ook moeite mee hem weer de wei op te sturen waar waarschijnlijk 'iets' de oorzaak was. Overal gezocht maar vond vooral paddenstoelen en slijmzwammen, van wat zichtbaar was...
In ieder geval heel fijn dat ze weer eet en energie op kan doen om beter te worden! Hoe is het nu met de dikke benen?

Fijn te lezen dat Player toch weer opknapt, wat kan je je toch een zorgen maken he...
Nu maar hopen dat het hooi ook weer aantrekkelijker gaat worden!
Beter voor Svenja ook.

Groetjes Marlies

Marlies Sanders schreef op woensdag 29 oktober 2014, 10:28:


Ja, pak van mijn hart hoor;
Ik hoop ook dat ze weer hooi gaat eten en dat die ribben en die zonk achter de ribben weer verdwijnen, is niet leuk haar zo mager te zien.

@ Martina: Haar dikke benen zijn weer helemaal normaal nu.

Elk paard heeft recht op een staart

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 29 oktober 2014, 9:30:

Dan zou ik haar dat ultrafijne hooi geven!
Buck heeft jaren af en aan mestwater geproduceerd terwijl hij super verantwoord grofstengelig hooi kreeg. De mest zelf werd langzaam maar zeker steeds zachter en natter. Na een hele omweg van uitzoekerij en een vaag koliekgeval leek de meest aannemelijke verklaring dat hij door zijn verslechterde gebit (22) dat grove hooi niet meer weg kreeg. De eerste voorvertering is dan al niet goed en dat proces wordt verderop in het darmstelsel niet meer 'rechtgetrokken'. Slechte vertering dus.
Dun fijn hooi in een net aanbieden zorgt voor prima mest. Ook blijven zijn flanken dan gevuld; ten tijde van de natte schijterigheid waren die altijd hol, ook al zat er vulling in de vorm van grof hooi in. Aan de flanken kan ik inmiddels herkennen hoe het er van binnen aan toe gaat. Hij krijgt nu structureel fijn hooi dat ongeschikt lijkt voor paarden, schapenhooi, en doet het er uitstekend op.

Christel Provaas schreef op woensdag 29 oktober 2014, 14:02:


god ja, dat is ook wel door mijn gedachten gegaan om dat fijne hooi dan maar te blijven aanslepen voor haar.
Ik de nk dat het bij haar gewoon wel een 'wat vind ik lekker' issue is nu. Ze is zo'n kieskeurige viesneus en als ze iets lekkerder geproefd heeft dan wat ze normaal krijgt, eet ze dat gewoon niet meer. Natuurlijk trekt dat wel bij na een tijd - ze moet wel Maar nu is ze al mager, daarom mijn twijfel om het toch te doen. Ze verteert het normaal gezien nog prima , tanden zijn goed, tandarts komt jaarlijks. Dat van die flanken is héél erg herkenbaar, erg he , die holle flanken...
Elk paard heeft recht op een staart