Mijn tinker was in het begin ook geen held buiten.
Quint stond op bepaalde plaatsen stokstijf stil en geen beweging meer in te krijgen..ja een beweging zo snel mogelijk terug naar huis en dat was natuurlijk niet de bedoeling.
Ik heb wel eens ergens zeker 45 minuten stilgestaan voordat hij besloot toch maar door te lopen(wat ge-smst,sigaretje gerookt en alles gedaan om zelf niet woest te worden)
Bij Quint merk ik wel goed het verschil tussen"ik heb nu geen zin en sta stil" of"ik sta stil maar ik ben nu echt bang"
Ik heb met hem ook steeds hetzelfde rondje gelopen en nadat dit goed ging iedere keer iets verder maar steeds dezelfde weg terug naar huis.
Ik persoonlijk heb geen moeite met afstappen en hem ergens voorbij begeleiden....mijn mening is dat het iets menselijks is om dat als beloning te zien terwijl het voor Quint veel minder stress is om hem voorbij een eng punt te lopen en dan weer op te stappen(let wel ...als hij echt flipt niet als hij stilstaat dan blijf ik erop).
Ik accepteer het niet dat ik niet alleen naar buiten kan met mijn paard...blijven proberen en consequent(geduldig zijn),ieder stap is een overwinning...
Quint voelt ook feilloos aan wanneer ik wat angst heb dus zoals ik hier eerder las een liedje zingen is helemaal zo gek nog niet(wel voor je medemens maar wat boeit dat) je blijft in ieder geval goed ademen zonder te verkampen.
Probeer het eens met iemand erbij op de fiets of met andere paarden mee....

Carry schreef op zaterdag, 4 juni 2005, 13:40:


Hey Carrie!
Hoe was je cursus hoefbekappen?

trea

Carry schreef op zaterdag, 4 juni 2005, 13:40:


we rijden meestel 2x pw buiten met z'n tweeen en dat gaat perfect, hij wil dan ook altijd voorop lopen. ik denk als er iemand meefietst, dat er ook geen probleem is. vroeger als ik dus alleen met m op stap ging en ik kwam in de problemen, hoefde ik maar te wachten op een fietser of een jogger en hij hobbelde daar achteraan. leuk he paardrijden!

ingrid van der post schreef op zaterdag, 4 juni 2005, 16:34:


Vertel mij wat hoe "leuk" het soms kan zijn....
Ik heb wel het voordeel dat ik in het bos woon en geen weg/verkeer hoef te zien als ik wil(hoewel de bosgrond ook hard aankomt als je valt hoor ).
Het is moeilijk om vanaf een pc iemand raad te geven want ieder paard is anders..maar de manier die Pien aangaf is volgens mij wel iets om eens te proberen...

Bij mij heeft het ook ontzettend lang geduurd eer Quint goed te rijden was in zijn uppie...heb ook echt maanden hetzelfde rondje gedaan en dat is een rondje van 30 minuten(stap) maar in het begin konden we uren weg zijn...
Ik moest ook zo allert zijn op het moment dat Quint stil ging vallen...en dan zorgen dat ik als een speer mijn been eraan deed om hem door dat punt te laten gaan(ik ben anti zweep,sporen dus daar rij ik niet mee) ook met mijn stem spoor ik hem aan...bij Quint moet ik nooit flauw tegen hem praten want dan ben ik de pineut(als ik hem troost als hij bang is heeft hij zoiets van....
zie je nu wel het is echt eng).
De grootste sprong voorwaarts hebben we gemaakt op het punt dat ik hem ging vertrouwen...vanaf dat punt ging het steeds beter met hem(hij vertrouwde mij dus ook nog niet achteraf gezien)

Ik hoop dat je een manier vind die voor jullie werkt

@ Trea....Geweldig leuk de Cursus echt een aanrader voor iedereen die met paarden werkt.
Cursus was goed geregeld,veel geleerd,leuke mede cursisten en de dode pootjes(waar ik zooooo tegen op zag) vielen na 15 min. ook mee.
Heb tegen iedereen die het maar wilde horen verteld hoe geweldig het is....en in mijn omgeving zijn al meerdere mensen geiinterreseerd in de cursus(of ze zeggen het maar omdat ik zo door blijf praten).
Het was ook leuk dat wij met zijn drieen waren zodat er nu druk heen en weer gemaild word hoe de vorderingen gaan met onze tinks.

Vandaag Quint gedaan en zowaar het is nog gelukt ook(Plakat was al eerder aan de beurt en eerlijk gezegd vind ik een Shetlander lastiger dan zo een grote tinkerhoef)....zo gestoord hij bij de smid doet zo braaf was hij nu(Quint heeft nog wel wat "gedanst" maar geen gekke dingen gedaan)..mijn vriend heeft de mustangrol gedaan en volgens hem is het allemaal een makkie(ik daarintegen ben nog ontzettend traag en voorzichtig en onhandig met het "gereedschap").
Ze hebben beide geen gekke dingen aan de hoef behalve dat de hoefwand veeels te lang is.
Er mag nog wel wat af maar ik doe het op het gemakkie....ik ben nu eenmaal voorzichtig en Quint vind het ook erg lang duren(wat ook zo is want hard die hoeven!!!!!)
Kortom blij dat ik de cursus gedaan heb want ik moest echt even op de dode pootje hakken eer ik de levende pootjes aandurfde.