Marina schreef op maandag, 27 juni 2005, 13:02:


Hebben alle dierenartsen dat niet gedaan? En wat is een holistische dierenarts eigenlijk?

ElkeW schreef op maandag, 27 juni 2005, 13:56:


Ik zal een stukje citeren uit de folder van mijn holistische dierenarts Mariette kelfkens.

Holisme

deze term komt van het Griekse 'holos', wat geheel betekent. Bij holistische diergeneeskunde is alles wat met het dier te maken heeft belangrijk: bijvoorbeeld zijn emoties, de omgeving en de voeding. De behandeling bestaat uit diverse therapieën, die elkaar versterken: het totale behandelplan werkt beter dan de som van de verschillende onderdelen.

En nee niet ieder holistische dierenarts heeft zijn gewone dierenarts diploma.
Ik vind dat eerlijk gezegd wel heel belangrijk, dat een holistische dierenarts dat wel heeft. Mariette heeft dus haar gewone dierenartsdiploma, maar kon met de regulier geneeskunde vooral bij chronische ziekten en vage klachten weinig doen en is toen op zoek gegaan naar alternatieven.

Mariette meet met een lecherantenne de vitaliteit van de organen en weefsels. En gebruikt in haar behandelplan acupunctuur, homeopathie en bachbloesems, fythotherapie, Orthomoluculaire therapie en geeft voedingsadviezen.

Waar mijn gewone dierenarts Djahleena niet kon helpen met de mok, kon Mariette dat dus wel. Meten is weten zeg ik dan maar. Het heeft me veel ellende bespaart, want als ik met cortisonen was gaan smeren, dan was Djahleena misschien wel een tijdje mokvrij geweest, maar dan was ze wel veel zieker geworden, want haar dikke darm funcioneerde niet goed meer, vanwege de kuil die ik haar voerde.

Ik vind het wel jammer, dat je die vraag niet eerder gesteld hebt. Ik begrijp nu dat je eigenlijk resoluut iets afwijst, terwijl je niet eens weet wat het is.

Groetjes Collane

Collane schreef op maandag, 27 juni 2005, 14:27:


Ik had wel een idee van wat een holistische behandelaar doet. Ik wou graag zeker zijn dat dat idee overeen stemt met wat jouw definitie ervan is.

Ik zie absoluut het nut van een gecomineerde aanpak van diergeneeskundige problemen met dierpsychologie, voedingsadvies, studie van de omgevingscondities.. zolang het wetenschappelijk onderbouwd is. Lecherantennes, bachbloesems en homeopathie zijn dat niet en horen daar voor mij dus niet bij. Maar genoeg hierover, dit is eigenlijk absoluut geen een persoonlijke aanval op jou of je veearts. En voor het losbarst, ik heb ook geen zin in een discussie over alternatieve behandelingen. Ik wou gewoon wat meningen over de behandeling van mok. En ik ben door jullie reakties alvast overtuigd van iets wat voorheen maar een vaag idee was, ik wil eens een gesprek met een voedingsdeskundige.
Als ik het goed begrijp is jouw paard er vanaf geraakt door goed voedingsadvies. Dat zou ik zelf ook echt wel willen.

Verder ben ik me bewust van de schadelijke werking van corticoïden op lange termijn. Daar is mijn veearts ook duidelijk in. Maar het doel is op zeer korte termijn (hopelijk binnen de week, max. 2 weken) de ontstekingsreacties te stoppen, en de wondjes te laten sluiten. De uierzalf is eigenlijk enkel bedoeld om te zorgen dat er in de gewassen wondjes geen nieuwe schimmels en mijten belanden als hij op de wei staat.
Nu het weer droog is, en als de wondjes dicht zijn, hoop ik dat zijn imuunsysteem, net als voor de de overdreven zompige maand maart weer gewoon de zaak gaat regelen. Tegen het najaar zorg ik ook zeker voor een absoluut droge plaats in de weide. Voorlopig was het alternatief de stal.
Een goed vitaminesupplement lijkt me inderdaad zinvol.
Goed voedingsadvies ook, maar dat kan ik hier helaas niet krijgen (ik weet echt niet bij wie), ik wou dat ik hier iemand in de buurt had die me eens exact kon uitleggen wat het verschil in samenstelling en energiewaarde tussen verschillende granen is. Als mijn paard een dag een grotere energiebehoefte heeft, wat kan dan best bijgegeven worden? Haver? Gerst? Maïs? Iets anders? En welke hoeveelheden?

Groetjes,
Elke

Elke....,
Gisteren schreef je nog: "Met alle respect trouwens Collane, ik apprecieer de tip hoor, maar holistische dierenartsen, dat is niets voor mij."
En nu blijkt dat je niet eens weet wat een holistische DA is?

groetjes, Petra
www.jovarna.tk

Peet schreef op maandag, 27 juni 2005, 15:54:


Toch wel maar ik heb al een discussie achter de rug waarbij bleek dat niet iedereen hetzelfde verstaat onder holistisch. Verwarring alom was het gevolg. Eerst maar eens vragen dus..

ElkeW schreef op maandag, 27 juni 2005, 15:43:


Ik vertel alleen mijn ervaringen. Je kunt daar mee doen wat je wilt. Dat is in mijn ogen niet gelijk aan een discussie. En voel me zeker niet aangevallen. Waarom zou ik? We ventileren toch slechts onze gedachten? We hoeven het niet eens te zijn. Als me iets niet duidelijk is, dan zeg of vraag ik dat gewoon. En als ik denk dat iets anders overgekomen is dan ik bedoelde, dan probeer ik het anders uit te leggen. Misschien kun jij niets met de informatie, maar iemand anders wel. Dat is o.a. toch ook het doel waarom we hier schrijven? En het blijft een schrijfsel, de ontvanger bepaalt hoe het binnenkomt.

Ik ben het wel met je eens dat voeding heel bepalend is, maar om een misverstand te voorkomen, Djahleena d'r mok is niet alleen maar verdwenen door een voedingsadvies. D.m.v. de lecherantenne heeft Mariette op kunnen sporen dat haar dikke darm niet goed functioneerde. Ze heeft daarna gemeten, of de voeding daarvoor de oorzaak was en kwam zo op de kuil uit. Daarbij heeft Djahleena probioforte gekregen om de dikke darm cultuur weer in balans te brengen. Want alleen stoppen met kuil zou niet afdoende zijn geweest. Voor de mok heb ik zink zwavel pasta ( de groene Os) gebruikt om het zuiver te houden, ook dit is getest als zijnde goed voor haar. Wat bijv. voor het ene paard goed is, kan voor het andere paard wel helemaal niet goed zijn. Daarom helpt ook het ene middel bij het ene paard wel en bij een ander paard niet. In de reguliere geneeskunde krijg je dan steeds weer iets nieuws, onder het mom probeer dit maar eens en als ze het helemaal niet meer weten, wordt er naar de cortisonen gegrepen, met alle gevolgen van dien.

Ik denk dat het, net als met het natuurlijk bekappen, het belangrijk is om ervaringen te delen. Hoe vaker je goede ervaringen hoort van ogenschijnlijk niet normale dingen, hoe 'normaler' het wordt zeg maar. Ik stond ook best sceptisch tegenover het alternatieve en al helemaal als ze (in mijn ogen dan) begonnen te zweven. Als je ziek wordt en de reguliere geneeskunde kan niets voor je doen en het alternatieve wel, dan ga je d'r toch anders tegen aankijken. En je dingen afvragen.

Groetjes Collane.

Collane schreef op maandag, 27 juni 2005, 17:39:

Bedankt, ik ben echt blij met deze reactie :). Je hebt absoluut gelijk, altijd vragen blijven stellen. Als ik me 100 % zeker voelde over die moktoestand had ik hier ook niet om reakties gevraagd. En het is altijd leerijk om te lezen wat en hoe andere mensen over gelijkaardige dingen denken.

Groetjes,
Elke

HannahFroukje schreef op maandag, 27 juni 2005, 11:18:


of zoals ene Peter durft zeggen,
probeer eens met kefir !

groetjes, ene Peter (eigenlijk tweede )

Peter Donck schreef op maandag, 27 juni 2005, 18:06:


Iemand zegt me net: honing! Tja, als ik nu eens op ieder been iets anders deed

ElkeW schreef op maandag, 27 juni 2005, 17:44:



Graag gedaan! Je zult zoveel verschillende oplossingen horen. En iedereen heeft de beste bedoelingen daarmee. Zoek dat eruit, wat bij je past. Je hebt zelf al het gevoel dat het met de voeding te maken heeft, dat voel je intuïtief al aan. Vaar die koers gewoon verder. Er komt vanzelf iets op je weg, waarvan je denkt, dat is het! Je leest dan een advertentie of iets op het forum, een lezing, het kan van alles zijn. Als je er voor open staat, weet je het! Succes!

Groetjes Collane.

Peter Donck schreef op maandag, 27 juni 2005, 18:06:


Dat is toch dat witte spul, wat op hersenen lijkt, en wat zo vreselijk bitter wordt als je niet op tijd een stuk verwijderd uit je pot?
Daar heb ik jeugdtrauma's aan over gehouden, omdat het vroeger verplicht werd door mijn ouders om er dagelijks een glas van te drinken!
Doe mij maar levertraan dan.... (die kwam vóór de kefir)
Trea

trea hoex schreef op maandag, 27 juni 2005, 19:16:


Geen levertraan!!! Ben ik nu echt zo oud?? Ik was altijd blij als mijn oma levertraan gaf, die trilde eerst meer dan de helft van de lepel af Mijn moeder had en vaste en straffe hand
Kefir op mok smeren is toch misschien wel een manier om van de jeugdtraumaas af te komen, maar hoe doe ik dat met levertraan??
Tandpasta kan ook op mok, schijnt ook goed te helpen.

Groeten Esther

ElkeW schreef op maandag, 27 juni 2005, 18:12:


honing is een vorm van suiker,
kefir is een symbiose van een schimmel en een bacterie
die de darmflora versterken,
daardoor de spijsvertering verbeteren,
wat een verbeterde afvalstoffen-exit oplevert
en dus een gezonder lichaam.
hier in huis proefondervindelijk ondervonden
dus niet zomaar wat,
en mn voorgaand advies is ook nog steeds van toepassing
Peter

ElkeW schreef op maandag, 27 juni 2005, 18:12:


honing is een vorm van suiker,
kefir is een symbiose van een schimmel en een bacterie
die de darmflora versterken,
daardoor de spijsvertering verbeteren,
wat een verbeterde afvalstoffen-exit oplevert
en dus een gezonder lichaam.
hier in huis proefondervindelijk ondervonden
dus niet zomaar wat,
en mn voorgaand advies is ook nog steeds van toepassing
Peter

ElkeW schreef op maandag, 27 juni 2005, 18:12:


honing is een vorm van suiker;
Kefir is een symbiose van een schimmel en een bakterie
die de darmflora versterken,
zo de spijsvertering verbeteren en stimuleren
zo de gif-exit optimaliseren
en zo leiden tot een gezonder lichaam.
Niet zomaar wat
géén hokus-pokus
gewoon simpele biologie;
hier in huis proefondervindelijk
ondervonden
Peter