Nathalie Lagasse schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 16:31:


Leuke vraag, voor mij weer mijn stokpaardje Ik blijf altijd geloven dat door domesticatie er dingen veranderen in gedrag. Ik geloof heus dat de natuur van het beessie er in blijft zitten, maar ik zie het hier vaak zat dat ze allemaal liggen te pitten, en er niemand op "wacht" staat. Ik kan me gewoon niet meer voorstellen dat een paard een prooidier is, en wij als mensen het roofdier. Die discussie heb ik vaker gevoerd, maar het lukt me maar nooit goed om dat over te brengen. Toen hier een veulen werd geboren mochten wij helpen droogmaken van de moeder, ze voelde zich niet bedreigd door ons als roofdier, ik denk dat als het al generaties zo gaat, en ze niet meer met de hele kudde het ravijn in worden gedreven er een stukje geheugen verandert. Ook genen veranderen, de przwalski heeft bijvoorbeel net wat meer of juist net wat minder genen als het gedomesticeerde paard. Moet dat weer opzoeken, dat is altijd iets wat ik maar niet kan onthouden. Ik geloof wel dat als er iets enorm eng is een paard op de vlucht slaat, maar ik ken er ook zat die blijven staan. Het veulen wat hier is geboren heeft toen ze ongeveer een week oud was een heel gevecht geleverd met een slanghaspel, die daagde ze uit, kom maar op als je durft!!! Haar moeder keek er ook niet van op of om. Maarre tractors, brrrrrr dat vind mams maar niets, en het veulen inmiddels al 2, eet gewoon door.

Groeten Esther

Esther schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 20:34:


Tja, wat denk je van onze honden dan?
Als er nou iets een beetje natuurlijke bedreiging moet wezen voor een paard is het toch wel een hond?, niet die konijnen maatjes maar ik bedoel dan een grote hond...
Als het paard nog zoveel instincten had dat het zich als prooidier ziet dan zou het daarvoor toch echt moeten gaan lopen, maar ik zie dit eigenlijk maar zelden gebeuren.
Ik ken dus eigenlijk geen een paard dat bang is voor honden, tenzij ze plotseling luid blaffend te voorschijn schieten.

Met geweld kan je een hoop
bereiken,
met geduld, vertrouwen en
liefde meer !
Gr. Nick

Nick Altena schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 21:25:


Interessante discussie is dit! Bij ons zie ik dat relaxte gedrag ook. Paarden die gewoon plat liggen te slapen, zonder dat er iemand op wacht staat, terwijl manlief met motormaaier in de weer is, honden aanslaan, en er zelfsop kan gaan zitten. De enigste reactie is een soort van knipoog.
Vooral 's ochtends, na het ontbijt, kuieren ze beiden de zandbak in en dan wordt me er toch een partij gemaft. Mensen uit het dorp hebben wel eens aan me gevraagd of ze ziek waren, abnormaal ziet t eruit. Ik dacht altijd dat het typisch tinker's was, maar blijkbaar niet. Ester jij hebt toch IJslanders? Ik dacht altijd dat die nogal alert waren en qua instinct (voor zover je dat zo mag noemen bij domesticatie) nog dicht bij de oerrassen stonden...

trea hoex schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 23:30:


Ja een groep hier van 6 IJslanders varierend in leeftijd. Of een IJslander nog echt bij de oerrassen hoort weet ik eigenlijk niet, ik weet wel dat er op IJsland niet geïmporteerd mag worden, dus er zitten haast geen andere rassen doorheen. Ook groeien ze er vaak in het semi "wild" op.
Wij hebben hier 2 geimporteerden staan eentje van 6 en eentje van 24, toch doen ze eigenlijk niet anders dan de rest, die ene van 6 heeft in het begin wel veel aanpassingsproblemen gehad, maar dat kwam meer door de behandeling van mensen die ze heeft ondergaan denk ik, maar inmiddels is er veel vertrouwen. Het is wel zo dat ze op elkaar letten, maar ze voelen zich ook vertrouwd genoeg om af en toe eens met zijn allen lekker languit te gaan.

groeten Esther

Esther schreef op woensdag, 29 juni 2005, 7:20:


Grappig is dit he! Ben het inderdaad met jullie verhalen eens. in de kudde waar mijn paardje in staat gebeurt het ook vaak dat ze met zijn allen tegelijk languit liggen te snurken.
Wel merk ik het verschil in de kudde als er veulens bij zijn. Ook dit jaar lopen er weer 2 veulens bij en dan zie je toch altijd dat 1 van de 2 moeders blijft staan. Zodra de veulens weer weg zijn (worden altijd weer verkocht) merk je dat het sneller gebeurt dat ze allemaal gaan liggen.

Moeders zijn altijd zuinig op hun kroos

Groetjes Lianne

Lianne Dingemanse schreef op woensdag, 29 juni 2005, 9:27:


Ja grappig is dat he, toen hier een klein veul was, toen werd er wel gewaakt. Je zag op een gegeven moment ook een soort rolverdeling, zo van nu mag ik even slapen en sta jij op wacht.

Groeten Esther

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag, 28 juni 2005, 16:31:


Ik heb dit alleen nog maar bij jonge paarden gezien (jaarlingen). Die vallen in het wild nog onder de bescherming van de volwassen dieren en hoeven geen wacht te draaien. Dus het is best logisch dat die met zijn allen gaan liggen slapen. Maar met gemengde kuddes heb ik dit dus nog niet gezien. Er houd er altijd minimaal 1 de wacht (die blijft dus staan).