Frans Veldman schreef op woensdag, 13 juli 2005, 23:32:
>>
> Kijk, daar begint het al mee. En die angst breng je uiteraard
> over op het paard. Persoonlijk zou ik niet langs water gaan
> rijden als ik panisch ben om erin te vallen. Kort door de bocht,
> maar of je zwemdiploma halen, of ergens anders gaan rijden.
> Eraf springen lijkt je misschien een goed idee, maar je leert
> hem nu dat als ie gek gaat doen dat jij afstapt. En da's
> uiteindelijk ook niet zo'n handige zet.
ik sta met Morrie in de polder, als ik het erf af ga, is er een smal weggetje met aan weerskanten sloten, als ik naar het bos wil of een rondje polder wil rijden, moet ik over weggetjes met..... aan 2 kanten sloten. Het is hier in NH niet anders.
Zwemdiploma halen kan om dezelfde reden als waarom ik het als kind niet heb geleerd niet (medische reden)
>
>> Toen ik dit paard kocht in Oostenrijk werd er direct bij gezegd
>> dat er furchtbare Angst voor trekkers had, ik , met m'n
> en herrie als het paard freakt, minder gas of zelfs uitzetten op
> het moment dat het paard rustig blijft staan. Herhaal dat een
> paar keer, en de reactie zal "rust" zijn als er een trekker
> aankomt, want dat is hoe je die enge dingen "afzet".
ik weet van
desensibiliseren, het ging vorig jaar prima met trekkers, geen nekel probleem, ik heb de hele zomer zeker 3 x per week in het bos gereden. Vaker kon toen niet vanwege de hoeven, die moesten gespaard worden van de bekapper. Het is van de winter ergens weer fout gegaan.
> voorbereidingen hebt getroffen...
>
> Groeten & succes,
> Frans
tja, instructies van de DA: 3 x per week 15 minuten stappen op het harde onder het zadel, anders staat het bekken zo weer scheef, in de bak mag ik absoluut niet meer met hem.
Dus ik zal wel moeten! Ik ga meestal al op tijden dat de boeren net aan het melken of aan het eten zijn. Gewoon dom pech dat ik deze trekker niet aan heb horen komen doordat die heli's zo'n herrie maakten. Als ik tijd gehad had om Morrie om te draaien, was hij hooguit wat achteruit gaan lopen, verder niets, maar die tijd had ik niet, hij was er en in een flits zag ik dat hij niet eens vaart ging minderen. Ik ken de voortekenen van op hol gaan, helaas... is me al vaker overkomen en dacht: niet met mij erbij dit keer, ga maar alleen.... je kan toch nergens heen, alles loopt dood hier. In het echte verkeer was ik wellicht op blijven zitten om te redden wat er te redden viel. En dat alles dacht ik in een fractie van een seconde.... tjee zeg, ik kàn denken!!!!!
Warboel
