HannahFroukje schreef , en ik heb zitten knippen in je verhaal waarmee ik het grotendeels heel erg eens ben Frouk :
> Je kunt het leiderschap noemen, maar leiderschap heeft zeker
> niet alleen met imponeren te maken (waarom maken zoveel mensen
> dat er van?). Leiderschap heeft ook - voor mij VOORAL- te maken
> ook paarden - en dat zijn er volgens mij veel meer - die maar
> wat blij zijn als jij aangeeft dat jij het allemaal wel weet en
> dat jij echt in STAAT bent de richting te bepalen. En dat
> vervolgens ook doet. Dat geeft rust, en vertrouwen.
Ik kom in mijn werk erg veel losgeslagen paarden tegen, dat zijn meestal de paarden van heel lieve mensen die het allerbeste voor hun paard willen maar ze niet durven opvoeden of eens een keer op hun plek zetten door actief leiderschap te tonen.
Wat je dan vaak ziet zijn paarden die het helemaal zelf gaan regelen en hun eigen wetten maken. Dat noemt men dan dominante paarden terwijl ze in feite alleen maar op zoek zijn naar duidelijkheid, en vaak juist erg onzeker zijn.
Paar voorbeelden : Niet willen stilstaan bij het poetsen, omver lopen, losrukken, bozig kijken, aanvallen op het voer, niet willen wachten maar verder willen lopen, bokken, omdraaien, niet willen werken, overdreven schrikken en daarin een aanleiding zien om naar huis te crossen, onderweg niet verder willen lopen, kont toedraaien, enz. enz.
Het kost me meestal niet meer dan een paar minuten om aan de slag te kunnen met dit soort paarden, maar het werken met de eigenaren vergt heel wat meer tijd.
Die zijn veel meer in de knuffel- en omkoopsnoepjes modus, kost me zeer veel werk ze te laten inzien dat het echt anders moet.
Wanneer je paard leert en ervaart dattie op jou kan vertrouwen kun je letterlijk
overal met hem komen, want hij weet dat jij er altijd bent voor hem.
Groet, Pien
www.spirithorses.be
Warboel
