Marianne schreef op maandag, 22 maart 2004, 15:50:

Hoi Marianne,
Bedankt voor je reactie, nou ze doet in elk geval haar spaanse naam eer aan. Verder worden de dames vaak voor Lusitano's versleten, door hun uiterlijk en gangwerk. Ik ben er zelf niet zo gelukkig mee,dat draaien op de achterhand, maar ze doen het anderzijds ook zo gemakkelijk en spontaan, dus hoop ik maar dat dat een teken is dat ze voldoende kracht achter hebben en zichzelf geen schade toebrengen. Nog een vraagje Marianne? Ik heb het een tijdje geleden met jou er overgehad i.v.m. halsstrekken van de dames. Met de hals lager dan horizontaal lukt niet en ze hebben dan ook duidelijk meer moeite met hun balans en evenwicht. Het liefst lopen ze ze uit zichzelf met oprichting in de hals waarbij ze zonder druk van de teugel of geheel of nagenoeg aan de teugel lopen. Ik vraag me af in hoeverre ik moet doorgaan om het halsstrekken aan te leren. Nogmaals ze lopen als barokpaarden en hebben in elke gang de achterhand er prima onder.
Groetjes Henny

Ilona Kooistra schreef op maandag, 22 maart 2004, 16:28:


Mijn paard deed en doet het nog af en toe. Inderdaat niet moeilijk om uit te zitten. Daardoor kan ik gewoon ontspannen blijven zitten en rent mijn paard dus ook niet weg daarna. Ze springt enkel om. Dit vind ik opzich geen probleem. Maak er gewoon een oefening van die ze dan ook heel goed kan.

Het word pas lastig als he paard daarna er vandoor gaat. Bij mij is het altijd op enkele sprongen gebleven dit zonder teugel gebruik.

Hoi Henny,

Ik heb sinds vorige zomer een andalusier merrie Voor dat ik haar gekocht
had, heb ik een paar keer op een Lippizaner en op een Fries gereden. De
gangen van de Lippizaner zijn wel vergelijkbaar met de andalusier, de Fries
geeft een totaal ander gevoel. De draf van de andalusier is zo "smooth" , zo
makkelijk om uit te zitten, de Fries gooit met haar rug. Wanneer mijn merrie
de "pirouette doet, en dat doet ze regelmatig, heb ik nooit het gevoel, dat
jeetje, ik ga zometeen ernaast zitten. Ook al verbaast ze me, zo onverwacht
keert ze 180 graden om, blijf ik gewoon zitten omdat haar rug tijdens die
gekke sprongen ook heel "zacht'' blijft. Ik stuur haar ook altijd meteen
terug naar de richting waarvandaan ze weg sprong zodat ze leert dat zij niet
de ene is die de richting bepaalt. In het begin ging ze een beetje
protesteren (voorhand omhoog en dan een beetje slaan met de voorbenen) maar
het is nu over. Als ze vliegensvlug wegdraait, draai ik haar ook
vliegensvlug terug - ik begin een beetje handig in te woorden. Trouwens de
Fries en de Lippizaner kende de "pirouette" niet.
Groetjes,
Böske

Jos Verhoeven schreef op Tue, 23 Mar 2004 23:38:18:

Ja dat is ook wat ik bedoel. Geen vreemde opwaartse krachten, gewoon een soepel verloop van gang de andere kant op


Bij baladeika werkte dit erg traag (ze ging maar door dus). Ik ben toen gaan grondwerken (niet speciaal op dit probleem gericht), dat hielp al een heel stuk. Ze leert namelijk dat het wel prettig is om bij mij te blijven ipv weg te rennen, dat ze op me kan vertrouwen.

Verder zorgde ik er ook voor dat het niet comfortabel was om om te draaien. Zodra ze met haar neus weer in de goede richting stond was het super comfortabel, maar zolang ze nog andersom stond had ze een teugel die redelijk strak staat (wel aan een halster), en tegelijk mijn been die haar achterhand de andere kant op 'duwt'. Ook slingerde ik weleens met een touwtje rondjes in de lucht (voor haar neus), zodat het in ieder geval duidelijk was dat het helemaal niet fijn was om zomaar om te draaien. Dit niet als straf uitgedeeld hoor, dat zou niet werken want ze deed het als ze ergens bang voor was. Nee, ik zat er gewoon neutraal op en slingerde met dat touwtje, gaf de hulpen om de andere kant op te gaan en exact op het moment dat ze weer in goede richting staat alles los en evt een geruststellend woord en kriebel. Paard weet dan precies wat de bedoeling is. Dit alles gaat in een splitseconde.

Nu nergens meer problemen mee. Het is al een hele poos geleden dat ze zoiets heeft gedaan. Ik denk dat vooral het grondwerken goed heeft geholpen, ze vertrouwt meer op mij en ze is zelfverzekerder geworden.

Groet Ilona

josien schreef op dinsdag, 23 maart 2004, 22:59:



Hoi Josien,
Het gekke is dat ik dit gedraai van Quinta dus amper kan uitzitten, Want ik ben westernruiter en wij deden met de andere paarden regelmatig de roll-back. Dat is vanuit elke gang acuut halt en gelijk 180 graden draaien waarbij het binnenachterbeen op de plaats blijft staan. Nog afgezien van het feit dat ik dat ontzettend gaaf vond, zeker vanuit de galop, kon ik het ook prima uitzitten, nooit geen problemen mee gehad. Daarom snap ik ook niet waarom ik er op Quinta zo'n moeite mee heb. Het is of de gigantische snelheid of de enorme souplesse die ze in d'r lijf heeft. Of het feit dat ik maar iets uit balans hoef te raken, en ze draait er nog eens 180 graden achteraan. Gelukkig gaat ze daarna niet ervan door. Dat scheelt nog.
Groetjes Henny

henny wittenaar schreef op woensdag, 24 maart 2004, 13:58:


Komt het door de aprupte stop. Want dat kan ik me heel goed voorstellen. Vaak stopt het paard in schrik op de voorhand. En dan kukkel je snel naar voren als je niet optijd je heup kanteld. En dan direct de draai er bij. Tja dan is het vast houden geblazen. Gelukkig heb je een western zadel. Dan heb je nog hou vast.

Mischien kun je vertellen hoe het gaat en wat jij dan doet. Dan kunnen wij tips geven hoe te blijven zitten. Als je eenmaal in evenwicht zit kun je ook beter voorkomen dat hij gaat draaien.

Groetjes Josien

josien schreef op donderdag, 25 maart >


Hoi Josien, Het moet haast wel de abrupte stop zijn, want ondanks dat ik een knop voor me heb van het westernzadel, heb ik die nog nooit vastgepakt. Je staat al om voor je zelfs maar denkt van ik zal even...
In stap kan ik het uitzitten ondanks dat je wel even uit balans komt.
In draf met lichtrijden wordt het al moeilijker, maar in galop, vooral in de verlichte zit, ga je dus echt rechtuit terwijl zij dus al andersom staat. Ik ben er nu extra op bedacht, dus geen al te lange teugels, en in een versnelde gang extra knieen eraan. Zelfs vanochtend in galop een stuk doorgezeten en ik moet zeggen dat voelde ook niet verkeerd. Maar even wat extra aandacht aan schenken. Ik denk dat voor haar het probleem de onzekerheid is. Eerder liep ze altijd samen met haar broer of moeder en die maalden nergens om, zelfs voorop was dan voor haar geen probleem omdat ze volledig op de ander vertrouwde. Nu gaat ze met haar jongere zus op stap en die kruipt het liefst achter de kont van Quinta als het eng wordt. Quinta voelt zich buiten duidelijk heel verantwoordelijk voor haar jongere zus en tevens moet ze zelf nog meer zelfvertrouwen krijgen. Daarbij komt dat ze ook nog 's een enorme looplust heeft, dus moet ze ook nog meer op mij leren vertrouwen, en dat voelde vanochtend echt goed.
Groetjes Henny

henny wittenaar schreef op donderdag, 25 maart 2004, 15:12:


Dit kan heel goed Henny. Een paard is niet graag de leider. Zo eng zeg maar he.

Tja ik zelf zit altijd gewoon door. Heb dan ook een zadel waar lichtrijden en verlichte zit heel moeilijk is.
Als je aan het lichtrijden enz bent kun je niet meer je heup kantelen om die stop en draai op te vangen. Ja dan ga je rechtuit.

Is het heel onverwachts, je voelt het dus niet aan komen. Dan kan ik maar een ding zeggen. Doorzitten en je paard door grondwerk en mischien kunstjes zelfverzekerder maken.

Groetjes Josien