>
> Ik snap heel goed wat je bedoelt, maar dit paard was helemaal
> niet bang, dat was echt goed te zien. In alle voorbereidende
> oefeningen toonde ze dat ze heel dapper en slim is, ook in deze
> oefening.
Ik neem het meteen van je aan! Maar wat was dan haar reden om niet direct van die trailer af te komen?? Ik weet niet beter dan dat paarden (mits goed behandeld en dat is ze bij jou wel natuurlijk) welwillend zijn.
>> Zelf zou ik gewoon, zolang als nodig, het tussenschot weghalen
>> om het paard voorwaarts uit te laden als het dat prettiger
>> vindt. Je kan heel goed vertrouwen opbouwen door het paard af en
>> toe gewoon zijn zin te geven. Wie weet, als ik hem de twintigste
>> keer uitladen vraag om achterwaarts te gaan, denkt hij wel: "ok,
>> als jij zegt dat het kan, zal het wel kunnen, ik doe het!"
>
> Van mij hoeft ze niets, maar van de eigenaar wel. Die heeft
> namelijk geen eigen trailer en de trailer die ze leent is een
> 1-persoonstrailer, daar kan ze niet in omdraaien:
> levensgevaarlijk.
Dan is mijn idee inderdaad niet mogelijk, dus fijn inderdaad dat jij een vriendelijke oplossing weet te bieden.
> Ik vind de manier die ik heb omschreven geen paardje pesten, in
> haar geval zeker niet. Ik heb van tevoren gekeken waar haar
> zwakke punten liggen (is ze bang om ergens tussen te staan en
> achteruit te lopen? Kan ze recht achteruit lopen terwijl ze
> ergens tussen staat? Durft ze achteruit te gaan over een plastic
> zeil? Durft ze achteruit als ze half op de trailer staat?)
Ik neem het pesten inderdaad terug...
parelli paarden zullen inderdaad niet erg opkijken van een draaien touwtje dat dichterbij komt. Wel blijf ik het een "trucje" vinden om iets voor elkaar te krijgen, iets wat ikzelf probeer te vermijden, maar dat wil m.i. niet zeggen dat het trucje per definitie fout is.
>
> Nu stond ze in de trailer, was niet nerveus, had de nodige
> voorbereidende oefeningen en testen goed doorstaan en nu liet ik
> haar gewoon zien wat de bedoeling was door iedere keer direct
> rust te geven als zij een stapje in de goede richting deed. Het
> was echt zonder angst en nerveusiteit, het was ook maar druk van
> een paar gram, nét genoeg. Ik bleef super kalm en dat neemt ze
> ook over. Ze dacht echt op een gegeven moment: "hey, dit kan ook
> zo! laat ik er maar helemaal uitgaan" Ze heeft iets geleerd dus,
> dat blijkt ook wel uit het feit dat ze het overgrote laatste
> deel deed helemaal op eigen initiatief deed.
Waarschijnlijk zit m het probleem dus in het onbekende.
>
> Is het zo duidelijker dat het geen paardje pesten was?
Heb inderdaad een wat genuanceerder beeld gekregen en waardeer het zeer dat je mijn commentaar niet persoonlijk heb opgevat, maar het op kan brengen gericht en inhoudelijk te reageren, dat is zeldzaam volgens mij.
>
> Ilona
Marlies