Miriam Luxwolda schreef op maandag, 22 augustus 2005, 17:49:
> Hallo,
> Ik heb het hoofdstuk over fructaangehaltes en
hoefbevangenheid > met veel interesse gelezen. Wat ik niet begrijp (of verkeerd
> begrijp?) is dat er 's winters op een zonnige vries-dag ook veel
> fructaan wordt opgeslagen. Is het niet zo dat in de winter het
> gras helemaal niet "wil" groeien en dat pas gaat doen boven de
> 15 graden of bepaald aantal uren daglicht? Ik heb helaas wel
> ervaring met bevangen paarden en ponies, maar onze paarden staan
> de hele winter ook in het land en hebben dan nooit problemen met
> de voeten; wél in de warmere maanden. Wie kan mij dit nader
> uitleggen?
Enkele dingen weet ik zeker en andere probeer ik met mijn boerenverstand uit te leggen, dus als iemand het exact weet houd ik me aanbevolen voor verbeteringen.
Als bv in maart of april de zon met toenemende kracht op het gras schijnt gaat een sprietje alle grondstoffen aanleggen die het nodig heeft om te groeien. Vaak is het in april droog. Dan waait er zo'n schrale oostenwind en als de nachttemperatuur dan beneden de tien graden blijft heb je twee stressfactoren waardoor het gras niet groeit, waardoor de overdag opgeslagen groeistoffen niet opgebruikt worden.
Het paard eet en krijgt daarom de opgeslagen suikers binnen. Reden voor bevangenheid door fructaan volgens de geleerden.
's Winters kan het een periode vriezen en zonnig weer zijn.
De zon heeft dan echter veel minder kracht en de dagen zijn korter.
Ik neem aan dat er dan juist genoeg fructaan in het plantje wordt opgeslagen om niet te bevriezen?
Voor een paard wat dan altijd buiten loopt zal dat fructaangehalte geen probleem zijn omdat hij er aan gewend is.
Een paard wat s'nachts binnen staat, staat dan niet lang genoeg buiten om last te krijgen van het fructaangehalte in het gras.
Het is niet voor niks dat stalpaarden in het voorjaar als ze "lekker naar buiten mogen" het snelst getroffen worden denk ik zo.
Komt nog bij dat over het algemeen een buitenpaard door de beweging betere voeten heeft dan een stalpaard en ook hierdoor minder snel bevangen raakt.
Piet
Warboel
