hahaha! Lekker ding dan!

Ik zal er als hardcore parellier eens over nadenken of ik je (ongetwijfeld bruikbare) advies ga opvolgen.

Bedankt in ieder geval en ja,..........leuk je weer te mogen ontmoeten!

Groetjes, Marleen

Marleen den Arend schreef op woensdag, 31 augustus 2005, 19:54:


Hoi Marleen,

Tijdens het werken met paarden merk ik dit vaak. Ik denk dat het evelal een probleem zit in of de omgang, maar meer waarschijlijk lijkt mij de spieren.
Hoogst waarschijnlijk is je bokje dan ietwat te hoog, of hij staat te ver naar vooren.

Wat ik bij zulke paarden doe is een lager bokje paken of helemaal niet met het bokje werken.

Misschien is het wel gewoon onwil dan bied oevening meestal de juiste oplossing, als het stijfheid in de spieren is, kan wat massage en strek oeveinngen vast helpen.

Groetjes
KLaas

www.Natuurlijk-Ruiterschap.nl

klaas.feuth schreef op donderdag, 1 september 2005, 13:14:


'Hoi Klaas,

Bedankt voor de tip. Als ik Donanta zonder bokje doe, doet ze het ook wel. Ik zet de hoef dan op mijn bovenbeen. Ik vrees dat ze heeft ontdekt dat ze er zo onderuit kan komen, maar evenwel begrijp ik dat niet goed. Ze is namelijk voor de rest heeel meewerkend en braaf. Gek he?
Veel oefenen denk ik (vooral als ik niet hoef te vijlen!).

Groetjes, Marleen

Marleen den Arend schreef op woensdag, 31 augustus 2005, 21:04:


Hoi Marleen,

Ik weet niet wat jij voor bok hebt, maar ik zet in dit soort gevallen altijd mijn knie ter ondersteunig tegen de hoef aan.
Ik zet de steun dan ver naar voren en plaats mijn knie achter zijn hoef, zodat hij de hoef niet kan terugtrekken.

Succes,

Simon Lingbeek

Marleen den Arend schreef op donderdag, 1 september 2005, 16:36:
***************************

Ik kom maar weer met het verhaal van ons Belgje. Volgens mij vinden sommige paarden het ook gewoon heel moeilijk om in een bepaalde houding te staan. Ergens op gaan leunen is dan eigenlijk heel logisch! Want waarom zou je dat eigenlijk niet doen? Weet zij veel dat dat voor ons loodzwaar is?

Neel deed dat dus ook, ging heel heel zwaar op je ondersteunende hand leunen als je haar voorhoef pakte. Voor haar heel makkelijk, voor mij wat minder (en voor de bekapper in kwestie ook zoals hij wellicht kan beamen ). Wat wij gedaan hebben is daar apart mee oefenen. Dus in de houding gaan staan waarmee het paard moeite heeft, en dan simpelweg gaan aangeven wat wel en wat niet goed is. Is dat de houding met het bokje, zou je b.v. spaanse pas kunnen clickeren, zodat het paard zelf kan uitvinden HOE je moet gaan staan om dat voorbeen goed omhoog te gaan houden.

Bij Neel duurde het even (maar goed dat is ook nog maar een kleutertje) en er is heel veel "nee nee NEE!" en "jaaaaa goedzo" voorbij gekomen voor ze het in de gaten had, maar toen ze het eenmaal in de gaten had, viel het kwartje wel. En nu begrijpt ze beter dat het de bedoeling is dat zij ZELF haar been omhoog houdt op een bepaalde manier.

Cruciaal is wel dat je niet gaat tegensteunen zodra het paard gaat leunen. Anders kan het paard niet zelf uitvinden hoe ze actief moet staan. Als Neel dus nu gaat leunen, blijf ik de hoef wel vasthouden maar beweeg tegelijkertijd met haar mee naar beneden. Er valt dus niets te steunen. Eind van het liedje is dat ze soms wel op haar knie terecht komt (niet met een bats, ze zakt dan geleidelijk aan naar benee), meestal corrigeert ze dat nu zelf weer tijdig, soms zakt ze nog 1 x op haar knie en dan denkt ze wel van "oh ja, da's waar ook, 'k moet het zelf doen". De keer erna gaat het dan weer goed.

Tis nog even puzzelen voor die kleine, maar ze komt er wel.

In het begin gebruikte ik trouwens gewoon een touw omdat ik dan beter kon vasthouden.

HannahFroukje schreef op donderdag, 1 september 2005, 16:59:


Ik kan het beamen ja! Toch de een van de weinige trekpaarden in mijn klantekring welke nu goed meewerkt!

www.Natuurlijk-Ruiterschap.nl

HannahFroukje schreef op donderdag, 1 september 2005, 16:59:


Spaanse pas is een van de eerste dingen die ik Shiny aangeleerd heb en wat ik ook bewust weer heb laten uitdoven. Omdat Shiny vooral in het begin vreselijk graag wilde laten zien wat hij kon, ging met het minste geringste een been naar voren, ook als ik er nog wel eens wat dichtbij in de buurt stond.....
Als je dan nog een boel andere dingen aan wilt leren terwijl je voor hem staat, heb je er rap spijt van.
Clickeren om een been zelf te laten dragen gaat goed. Niet leunen? Yes! zachtjes loslaten en een beloning, wel leunen niet belonen maar been ook loslaten. Been loslaten is dan einde oefening maar met of zonder yes, een groot verschil.
Hier merkte ik eigenlijk voor het eerst duidelijk dat onregelmatig belonen uitstekend werkt, als hij het principe eenmaal doorheeft
Omdat je natuurlijk de tijd gaat verlengen,bij het niet leunen, voordat je yest houdt je hem uitstekend bij de les door bv een keer al na 5 seconden te yessen en een andere keer pas later.
Zo kun je het prima uitbouwen en vind hij het een leuk spelletje en focust niet meer op dat been optillen of leunen, maar doet het gewoon ff om een yes te horen.
Piet

natuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op donderdag, 1 september 2005, 20:15:

Even het verhaaal iets aangepast , dat mannetje met de armpjes omhoog stond op een te belangrijke plaats.

natuurlijk Natuurlijk!