Dag allemaal,

Ik moet even mijn verdriet en teleurstelling van me af schrijven.
Buck,13 jaar, gevangen in de Pyreneeën, 1.55 m groot en al 9 jaar de kameraad van mijn leven, is afgelopen januari tijdens een duinrit licht kreupel geraakt. Om een lang verhaal kort te maken: de dierenarts constateerde een geirriteerd hoefgewricht -slijtage-, wat niet over ging met maandenlange zooltjes, afspuiten, gematigde rust en supplement (Joint Saver Pro). Foto's wezen niets uit.
Omdat ik niet wilde dat de da het gewricht inspoot met hyaluronzuur, was ze uitgekakt en kon ik hem weer mee naar huis nemen.
Ik ging het tegenovergestelde doen van wat ik deed en toen stapelde de ene onlogica zich op de ander. Ik liet hem eerst (3 weken geleden) ontijzeren, omdat ik daar een mogelijke oorzaak vermoedde: gecontraheerde hoeven die het hoefgewricht knel zetten en kneuzen. Bekapt kon hij nog niet, de hoeven waren niet lang genoeg. Er kwamen onverwacht prachtige hoeven onder de siliconenzooltjes tevoorschijn. De straal was wat smal en (nog) niet meedragend, maar de zool was aardig hol en Buck stapte zonder gevoeligheid de straat op. De hoefsmid merkte in het verleden met beslaan vaak een verbrede witte lijn op, maar dat klopt bijvoorbeeld niet met de holle zolen. Hoge hielen heeft ie ook niet, juist een beetje platvoeten, wat ook niet klopt met de Strasser-filosofie van contractie. 9 jaar heeft hij op ijzers gelopen, waarvan de laatste 3 maanden met zooltjes+siliconen. Zolang ik hem heb, -9 jaar dus- loopt hij 24/7 buiten met een medepaard, de paddock is gedeeltelijk verhard en we hebben endurance plus dressuur gereden. Allemaal onlogische verklaringen voor het feit dat zo'n oerknol uit de bergen last van zijn ijzers zou hebben of versleten zou zijn!
Affijn, ik ben hem na het ontijzeren rustigaan weer gaan rijden, omdat een half jaar rust etc geen fluit had uitgehaald en besloot voorlopig de bocht niet om te gaan, dus we gingen de berm in, om de andere dag 20 minuten.
Hij werd blij -ik ook!- en hield zich goed. Ik merkte wel dat ik hem steeds iets aan de teugel moest rijden, want wanneer ik de teugels helemaal los liet tijdens draven op het harde, werd hij onregelmatig op dat rechtervoorbeen. Blijkbaar had hij de compensatie van meer gewicht op achter nemen nodig. Gisteren deed hij lekker gek in het land. Blijkbaar voelt hij zich goed.
Tot vandaag. Ik stapte erop en voelde het meteen: in stap al niet goed. In draf op een zacht pad was hij gewoon kreupel, dus ik ben terug naar huis gegaan en besloot de hoeven wat ronder te raspen. Daarbij kon hij op rechts al moeilijk blijven staan. Ook was de rechterhoef warm, ik heb hem afgespoten. Pieker me suf.
Verdrietig het stuk over hko op deze site nog eens gelezen. Zie geen aanknopingspunten...
Kortom: het lijkt erop dat ik de treurige conclusie moet trekken dat ik nou ook uitgekakt ben... moet dit vage gedoe onze toekomst worden?

Christel

Christel Provaas schreef op zaterdag, 17 september 2005, 20:29:


Heb je er wel iemand met verstand van zaken naar laten kijken?
Want wat jij trekt als conclusies hoeft helemaal niet waar te zijn.
Het hoeft niet zo te zijn dat een holle zool (hoe hol is hol eigenlijk bij platvoeten?) niet samen kan gaan met een verbreedde witte lijn. Je conclusie over contractie hoeft niet de juiste te zijn, een paard met platvoeten en lage hielen kan net zo goed een vorm van contractie hebben. Daar bestaan verschillende "soorten" van.
Hoe zit het met de steunsels? Pinchen die? Richting straal en/of richting zool? De hoeven niet lang genoeg, maar misschien wel een tikkie ondergeschoven? Of teen tekort naar de bodem en daarom het hoefbeen niet grond parallel?
Waarom zou een paard dat 9 jaar geleden uit de bergen is gekomen, ijzers gekregen heeft, gezonde hoeven gehouden hebben? Wat zijn je verwachtingen na 3 weken ijzers eraf?
Cristel, met dit verhaal gaat niemand via mail ergens uitkomen, bel iemand met ervaring en deskundigheid! Dan zou dit voor jou vage gedoe wel eens helder kunnen worden!

Karin

Karin Haneveer schreef op zaterdag, 17 september 2005, 23:36:

Karin je haalt me de woorden uit de mond. Sinds ik het boek van Dr Strasser heb gelezen, ben ik me zoveel meer bewust geworden van wat er allemaal mis kan zijn in een gezond ogende hoef!
Ik zou in dit geval (het blijkt een zieke hoef, of meerdere), een strasserbekapper er naar laten kijken. Ik weet zeker dat dit niet vaag hoeft te blijven, Cristel.

Christel Provaas schreef op zaterdag, 17 september 2005, 20:29:


DA bellen en een deskundig bekapper laten komen evt.
Maar mijn gokje hier is omdat dit zo inenen is ontstaan na gek doen in het land en dan kreupelen met een warme hoef dat het gewoon een spier verrekt is o.i.d.

Na laten kijken dus, en rust denk ik, aan de hand stappen en afspuiten.

Christel Provaas schreef op zaterdag, 17 september 2005, 20:29:


Ik had maar wel laten inspuiten met Hyaluronzuur, waaraan toegevoegd een klein beetje cortisone om de ontsteking te remmen.
Ook na deze behandeling zul je de eerste tijd heel rustig aan moeten doen. Maar het geeft je naar mijn mening meer uitzicht op herstel.
Groet
Hans

Hoi Hans,

Inspuiten heb ik niet laten doen omdat
1) de da zelf ook niet 100% voor was ("Vaak komt zo'n paard na anderhalf jaar weer terug")
2) het gerommel van buitenaf in zo'n gewricht altijd risico's geeft
3) wanneer ik verder ga met het Antoine de Bodt-systeem, wat er nu naar uitziet, de kans op succes groter is bij niet inspuiten
4) ik het bij mij bekende paarden nog niet tot blijvende verbetering heb zien leiden.

Maar in ieder geval allemaal erg bedankt voor het meeleven en -denken, dat doet me goed. Ik hou jullie op de hoogte!

Christel

Christel Provaas schreef op zondag, 18 september 2005, 14:52:


Ik weet niet of het bij mensen dezelfde stoffen zijn die ze gebruiken om gewrichten te injecteren. maar heb toch bij een aantal gezien dat ze daarna alsnog geopereerd werden omdat het niet afdoende hielp. Zal mijn leeftijd wel zijn zeker dat ik dat vaker ga zien :)
Dus natuurlijk, probeer alles wat je kan, ga naar de Bodt en kijk wat ie voor je kan betekenen.
Ik hoop dat je paard daarna weer gewoon kan lopen.
Succes Christel!

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!