Peter Donck schreef op woensdag, 21 september 2005, 23:34:


Zoials jij het beschrijft is het ook simpel. Maar waarom zijn diagnoses dan altijd zo moeilijk te stellen. Waarom hebben zelfs da's en klinieken om het goede etiketje erop te plakken. Waarom zijn foto's dan zo moeilijk te beoordelen.
Waarom zegt deze site: ja hoor, hko is met nat.bekappen echt te genezen, terwijl jij dus zegt, en rooney zegt: nee de echte vorm is niet te genezen?
Johan komt hier met een paard wat op rontgen de diagnose hko heeft gekregen en wat nu over lijkt gaan, ook Romantique leek me een duidelijk verhaal (hoewel die ook bij Adb is geweest .
Als dit niet te genezen is, en deze twee lijken de echte vorm te hebben, hoe verklaar je dan wel de genezing?

Voor mij zit het hem toch in de verbetering van de doorbloeding door beter te rijden en beter te bekappen, waardoor wel degelijk de ontsteking gewoon verdwijnt en er geen last is van rare straalbeentjes.
Doodsimpel dus. Waarom dan toch zo moeilijk allemaal?
Waarom staat zo'n Rooney (met al zijn ervaring, studie en kennis) zo lijnrecht tegenover deze site (die met alle respect toch nog maar een paar jaar draait?).

En mijn antwoord hierop is toch het gebrek om het paard als geheel te bekijken en alle facetten mee te nemen die van invloed zijn op wat dan ook.
Veel reguliere artsen doen dit dus niet, en ook Rooney en Frans Veldman dus grappig genoeg beide niet?

Ho, ho, ik heb zeker de moeite genomen jou verhaal te overwegen en te beschouwen. Eigenlijk vond ik dat jij toen veel beter uitlegde wat ik bedoelde En dat heb ik toen ook gezegd geloof ik, dat ik het met je eens was daarover.
Dus ik begrijp niet waarom ik aan een "'andere kant zou staan"'?

Hey Karin,
ik ben het helemaal met je eens dat de student diergeneeskunde zelf ook verantwoordelijk is voor zijn opleiding, en niet zomaar alles voor waarheid moet slikken wat hen heleerd wordt.
Daar ben ik nu dus ook mee bezig, ik heb 'het licht' gezien zeg maar. Maar het is verdomd moeilijk om dat over te brengen naar sceptische medestudenten en vooral de professoren en artsen in de kliniek. De mensen met wie ik al in discussie gegaan zijn vallen vooral terug op: maar wat dan met de aangeboren afwijkingen!!!! De natuur heeft de wet van de sterkste, de mens heeft hoefijzers!
Wat is dan het gepaste verweer op zo'n zin???

Er is gewoon zoveel vastgeroeste traditie, en niet alleen bij de dierenartsen hoor. Mijn oma vindt het allemaal maar niks, een paard zonder hoefijzers! De mensen waar we vroeger mee gingen rijden zeggen: "het klinkt niet lekker, zo blootsvoets"
Om nog maar te zwijgen van onze vroeger hoefsmid, die ons uitgemaakt heeft voor dierenmishandelaars!

Ze doen maar, ze denken maar en ze zeggen maar,... Ze zullen over een jaar of zo wel zien!

Als iemand nog info heeft over wetenschappelijke teksten, goede boeken,... alles wat me kan helpen mezelf goed te onderbouwen voor een paar hevige discussie in de kliniek. Het zou welkom zijn! Ik heb het boek van Pete Ramey besteld, evenals 2 boeken van Jaime Jackson en "the lame horse" van James Rooney.

Groetjes, Kristel

Karin Haneveer schreef op woensdag, 21 september 2005, 21:41:

Kristel Vanden Boer schreef op donderdag, 22 september 2005, 9:23:

Wat dacht je van de boeken van Dr Hiltrud Strasser. Een oudere collega ? :)

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Kristel Vanden Boer schreef op woensdag, 21 september 2005, 20:38:


Maar waarom denken dierenartsen op deze middeleeuwse manier over hoeven en hoefmechanisme? Ik snap het gewoon niet, het is toch zoo logisch dat ik zelfs zie hoe dat werkt.

Toen mijn paard in de kliniek (na een koliekoperatie) hoefbevangen stond te raken door alle zware medicijnen, werden haar hoeven rondom ingetaped??? (waarvoor weet ik nog niet) en ze moest op stal blijven staan... jippiejayee

Kristel Vanden Boer schreef op donderdag, 22 september 2005, 9:23:


Een gepaste reaktie op zo'n verweer is beter beslagen ten ijs komen dan zij doen. En ik ben blij dat je je daarvoor inzet.
En ja, vastgeroeste traditie (zonder dat men weet waar die traditie vandaan komt) is er overal, in mijn omgeving zeggen zelfs mensen die helemaal niks met paarden te maken hebben dat een paard niet zonder ijzers zou kunnen.
Ik kan je aanraden om literatuur van dr Strasser te lezen en eventueel een basiscursus te volgen, zij is dierenarts en al zo'n 25/30 jaar bezig met hoeven en heeft daarnaast een hoefkliniek. Aan onderbouwing heeft zij geen gebrek.
Praktiserend dierenartsen kunnen daar ook gratis een cursus volgen dus dat kan ook geen rem zijn. Waar een wil is...

Succes met je strijd tegen de profs

Karin

Bedankt iedereen voor de reacties,
het voelt alsof de hele wereld tegen "de natuur" is!!!
Na de boeken van Pete Ramey en Jaime Jackson ga ik inderdaad de Strasser methode uitpluizen.
Ben ook volop aant zoeken naar alternatieve, bijkomende opleidingen: Shiatsu met paarden lijkt me wel wat, en Fysiotherapie met dieren wordt zelfs bij ons aan de dierenkliniek in Merelbeke gegeven, Osteopathie bij dieren is ook iets om over na te denken,en mogelijk zelfs de traditionele opleiding tot hoefsmid. Ik wil nu eigenlijk toch graag weten wat zij leren, en hoe zij er tegenaan kijken!
Maar moet natuurlijk ook zien of het haalbaar is om te combineren, de studie dierenarts blijft toch vóór gaan.
heeft iemand al ervaring met Shiatsu? Het lijkt me erg leuk, maar het is wel een dure opleiding, dus graag een beetje info over mensen die er al mee in aanraking gekomen zijn!

groetjes Kristel

Karin Haneveer schreef op donderdag, 22 september 2005, 11:21: