John Kuypers schreef op woensdag, 28 september 2005, 13:37:


Ook dit is antromorpnogwat, menselijke gedachtes/wensen dus

Een paard dat enig respect heeft

Kleine aanvulling...
In tegenstelling tot mensen die je alleen de rug maar toedraaien als ze niet in je geintresseerd zijn.....
Een paard dat je de kont toedraaid kan ook aantonen dat hij je WEL als leider ziet...hij loopt daarbij nog weg ook.
Het zou een dom paard zijn of getuigen van behoorlijke moed als hij alleen die kont draaid en blijft staan bij zijn hengstenbaas bijv. of andere hoger in rang.
Na deze draai volgt meestal een mep, door het paard zelf uitgedeeld of ontvangen door zijn meerdere.
Het lijkt me nou niet dat i daar op gaat staan wachten....eerder zal hij weglopen....zich verwijderen van deze hogere in rang , vaak ik de richting overigens van minder hardhandige paarden...die dus waar i vriendjes mee is al dan niet hoger in rang.
Soms uit frustratie richting andere om zich af te reageren omdat i niet bij dat lekker grassprietje mag komen van zijn hogere...
Echter....erzijn ook paarden die je de kont toedraaien om je zo aan te moedigen hen eens ff lekker te kriebelen op die voor hen blijkbaar lekkere plaats.
Dit heeft dan nmm. niks met de vraag te maken wie de baas moet zijn, zelfs nmm. meer te maken met de wetenschap dat je niet die VSOHH zal geven....dat vragen om kriebelen is normaal sociaal gedrag bij paarden.
Net als bij mensen, de een heeft dat liever in de nek, de andere vind het heerlijk op de rug....de derde vind dat lekker op zijn / haar kont. ZO heeft ieder zijn favoriete plekjes....paarden , lijkt me, ook.


Ja hoor, dat mag, als je het niet al te lastig vind dat wij (sommige onder ons) als niet parellie mensen jonger of ouder dan jij dan ook antwoorden geven?
Ach....weet je wat....zelfs al vind je dat bezwaarlijk...jij mag je vragen altijd stellen en je antwoorden altijd geven.

Sorry Pien....ik ben alweer vriendelijk...

Nick

Nick Altena schreef op woensdag, 28 september 2005, 14:21:


Weer die discussie over leeftijd, Ook 80ers mogen reageren, als ze willen.Die mensen die geen Parelli doen lijken geen mormonen te zijn dacht ik!

John Kuypers schreef op woensdag, 28 september 2005, 14:36:


Het waren je eigen wensen...nu graag over naar inhoudelijk kommentaar

Nick

John Kuypers schreef op woensdag, 28 september 2005, 13:37:


ik heb antwoord 3 er even tussenuit gehaald.

antwoord 3 Als ik gekant zou zijn tegen de clickermethode moest
Hier is waar je weergaloos in de fout schiet.
Clickeren is de enige methode waarbij het paard zichzelf iets wil aanleren, waarin het gaat meedenken om iets goed te doen en heeft alles met rijden te maken. Boven elke andere methode kan als een soort paraplu het clickeren staan. Of dat nu parelli, Engelse, spaanse dresuur of om het even welke westerndiscipline is.
Iemand die een poosje op weg is met het verkrijgen van een clickerwise paard lacht hartelijk om achterhaalde, angstige begrippen, als "niet uit de hand voeren" of "lager in rang staan". Die weet ogenblikkelijk dat degene die dit meent te moeten zeggen er nooit in de praktijk mee bezig is geweest.

Piet

epona schreef op woensdag, 28 september 2005, 13:55:


Hoi Epone,

hahaha

met diet te lezen moest ik aan mijn eigen haflinger denken. Dat jeuk aan de kont gedoe ....
Als ik in de weide kom, komt ze immer af. Dan is het knuffeluurtje en dan mag er niemand tussenkomen. Als ik dan wil doorgaan dan komt ze eerst naast me staan, bekijkt me zo van : 'ja sorry mijn lieve 2-bener, maar kga het toch nog een keertje vragen hoor'. Ik ken die blik al zo goed en dan begin ik te lachen. Vervolgens parkeert ze der kont tegen mijn borst, en dan moet ik 'staartjekrab' doen bij der. Dat vind ze ht einde. Stop ik met kriebelen op der staartwortel of doe ik het niet, dan kijkt ze heel verontwaardigt achterom, draait ze zich met der hoofd naar me toe, vraagt het nog een keer en draait zich weer om .... Ze is der gewoon gek van. Dus dit heeft niks met disrecpect te maken. Wat is dat trouwens toch allemaal met dat gedoe. Voor een paard is ook de ene dag de andere niet. Kijk wat het paard geeft en werk daarmee dei dag. Ik heb gewoon een ontzettende lol met die haffie, en dat is het allerbelangrijkste. Ik ben blij met haar, en zij met mij hoop ik ! Alles relaxed, gewoon lekker samenzijn en je samen amuseren.
Dus als die van mij met der kont naar me toe komt staan, dan weet ik hoe laat het is ! Jeuk hahaha

Maf beest hoor !

Groetjes,

Sabrina

John Kuypers schreef op woensdag, 28 september 2005, 13:37:

Hoe kom je aan die wijsheid ? Mij dunkt dat je van deze methode zeer weinig tot niets afweet. Weer typisch de vooroordelen van iemand die niet al te veel kent van het clickersysteem. Gelukkig zijn deze kortzichtige stellingen door velen al achterhaald. Uit de hand voeren, lager in rang .... Ik heb het al vaker gehoord ...
Helaas, niets is minder waar.
Beleefdheid is namelijk een van de eerste dingen die wordt aangeleerd.


Nee maar een paard kan het enkel maar fysiek uiten. Hij spreekt zijn eigen taal en niet het nederlands of het gesproken woord zoals wij dat kennen.
Door deze fysieke taal komen we te weten dat er iets schort, het paard schreeuwt ! Aan ons om het te zien en te herkennen.

Absoluut doen we toch allemaal ?

Groetjes,

Sabrina

Piet schreef op woensdag, 28 september 2005, 15:29:


Oefff.... dat is zelfs maar netaan in de ríchtng van waar de klok luidt Piet.
'Klikkeren' is de naam voor een specifieke methode van bridging voor een positieve beloning. Punt.
Ook een paard leert op verschillende manieren en is in dit opzicht niet anders dan andere dieren.
+ of - Belonen, + of - straffen en extinctie. Werken met alleen positief belonen werkt inderdaad, maar je laat 80% van de mogelijke wegen onbenut.
'Klikkeren' is daarbij slechts één manier om van die slechts 20% gebruik te maken.
Parelli maakt hoofdzakelijk gebruik van '- Belonen' en da's ook weer 20%
Gebruik die allebei en je bent al op 40.
Het straffen-deel van het leerspectrum is niets vervelends; dat zit alleen maar in het hoofd van de vermeend paardvriendelijken. Zo is het niet geven van een beloning ook straffen....
Bij opvoeden hoort ook het stellen van grenzen én aanleren dat het overtreden daarvan niet de moeite loont.
Schaf een jonge hengst aan en zelfs het nut van het positief straffen wordt je snel duidelijk: dat doet de leidmerrie ook, maar wel lik-op-stuk, gepast en op maat. Pas het correct toe en je past het haast nooit toe én krijgt nooit een kont naar je gedraaid. Landjepik tot gevaarlijk gedrag gaan niet weg door weggaan; dat is nu net het belónen ervan.... met of zonder klikker

Heb je het boek van Inge? Lees dan het hoofdstuk over het leren op zich nog eens door of zoek het op haar site op. Ze legt het echt goed uit. Ook dat waarom zij voor haar samengestelde aanpak kiest. Een aanpak die geen 'klikkeren' kan heten maar met als dat 'klikkeren' bridging is.
De gratis Skinner-kursus van Egon lijkt me ook weer zinvol trouwens....

Ik heb het 'klikkeren' al weer bijna 15 jaar geleden (toen die dingen nog gewoon klik-kikkers van 50 centjes bij de speelgoedwinkel waren; ik moet er nog een half dozijn van hebben. Kom er af en toe in een zak een tegen...) van dolfijnen naar honden zien gaan en een paar jaar terug naar paarden: een geweldige uitbreiding van het leerpakket van de traíner. Zeker voor de paardenwereld die het 'je krijgt wat je beloont' nog maar netaan door heeft. Het is echter 'slechts' één stuk gereedschap van de set die je in je gereedschapskist hoort te hebben.

Uiteraard zijn de %s slechts beeldspraak en verder niet relevant.

Mbt ongewenst gedrag is het zoals ik al eerder aangaf logischerwijze inderdaad alleen ónze perceptie die het ongewenst maakt. Dat is echter met gewenst ook zo. Uiteindelijk is het hele opvoeden en beleren van een gedomestcieerd paard allemaal manipulatie van een dier tot meerdere eer en glorie van onszelf.
Bij dat opvoeden en beleren hoort ook het aanleren van wat de grenzen zijn; het vanuit het totale leerpakket effectief omgaan met 'ongewenst' gedrag.

Huertecilla schreef op woensdag, 28 september 2005, 17:36:


Heb jij het boek van Inge?? In dat boel staat Piet veelvuldig aan het werk met Shiny

Esther

Hey John,

dan is "horses never lie" van Mark Rachid interessant om te lezen...ook erg leuk.

Groetjes,
Marlies (alias Marleen )

Marlies schreef op woensdag, 28 september 2005, 18:38:


Hé hé niet mijn 'goede' naam misbruiken he!? (Niet dat ik het vervelend vind om met een paardvriendelijk iemand verward te worden... maar toch.

Groetjes, Marleen (de echte)

John, je praat hier over ongeschreven menselijke omgangsvormen. Hoe kan je van een paard verwachten dat die ze kent??

Marleen den Arend schreef op woensdag, 28 september 2005, 18:42:


Haha Marleen!! Maar pas op met wie je verward wordt hoor, het schijnt nl dat ik helemaal geen verstand heb van paarden...pff, als mijn cursisten daar maar niet achter komen! (of erger nog: mijn paarden!)

Groetjes,
Marlies (the one and only!)

Marlies schreef op woensdag, 28 september 2005, 18:47:


Hé Marlies, ik zag in je profiel iets over Iberische methodes. Heb je zelf ook zo'n spaanse schone?

Groetjes, Marleen

Marleen den Arend schreef op woensdag, 28 september 2005, 18:51:


Hey Marleen,

wat ingewikkeld verhaal: ik ben instructrice (i.o. maar dat ben je altijd met paarden) bij een stichting die zich bezig houdt met het verspreiden van kennis over de methode die wij toepassen. Die stichting heeft 6 paarden waar ik beschikking over heb (om zelf te rijden en om les mee te geven) maar ook nog 2 die niet op het terrein zelf staan in Friesland, maar bij een instructrice nabij Wijchen...één van die paarden is een Anda (Iejoor is zijn roepnaam), de ander een Arabier (Osira). Het is de bedoeling dat Iejoor uiteindelijk mijn grote vriend gaat worden, maar dit paard heeft dusdanig veel karakter dat ik eerst mijn zit moet perfectioneren, want als ik m een keer uit balans ben, zet hij mij keurig op de grond en laat me nooit meer opstappen. Planning voor mijn avontuur met Iejoor ligt in het voorjaar van komend jaar.

Jij zelf helemaal fan van dit ras en heb je er zelf ook één??
Ken je trouwens Mario Luraschi?

Groetjes,
Marlies